Μια αποκλειστική ενημέρωση της επικαιρότητας

akpappas@gmail.com

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Αύριο οι θεοί της μπάλας θα πατήσουν γρασίδι

*Το ισπανικό μοντέλο ποδοσφαίρου μεταμορφώνεται σε θρησκεία.

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Τα δισεκατομμύρια των τελευταίων ποδοσφαιρικών μεταγραφών και ιδίως οι εντυπωσιακές παρουσιάσεις των παικτών στους φανατικούς οπαδούς, επιβεβαιώνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα μορφή του πιο αγαπημένου αθλήματος στον κόσμο. Όλα δείχνουν πως η ασχολία των παλιών με το κάποτε κλοτσοσκούφι, έχει μεταμορφωθεί επί των ημερών μας από τους νεότερους σε θρησκεία. Αυτοί έχουν όνομα και επίθετο. Που σημαίνει ότι ένα νέο είδος μεσσιανισμού επηρεάζει τόσο τα αστέρια της μπάλας όσο και το θέαμα γενικότερα. Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε. Από αύριο οι θεοί θα πατήσουν γρασίδι.
Το πάθος για το ποδόσφαιρο έχει αγκαλιάσει όλες τις θρησκείες, ράτσες και γλώσσες. Το ποσοστό είναι μεγαλύτερο από το 30% αυτών που δηλώνουν χριστιανοί ή 20% μουσουλμάνοι. Ο Stephen Tomkins στο βιβλίο του «Μια σύντομη ιστορία της Χριστιανοσύνης» γράφει ότι «Απομακρυνόμαστε από την εκκλησία και πάμε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Οι παίκτες είναι οι θεοί. Οι εξέδρες, οι πάγκοι της εκκλησίας. Το ποδόσφαιρο είναι η νέα θρησκεία». ΄Οταν το γήπεδο γεμίζει με 80.000 μόνο για να δουν το νέο αστέρι, τη νέα φίρμα (Κριστιάνο Ρονάλντο), φαντάζεστε τι θα γίνει όταν αρχίζει να παίζει!
Οι διευθύνοντες τις ομάδες έχουν πιάσει το νόημα και τον παλμό της αγοράς. Μετατρέπουν τις ομάδες σε ένα παρακλάδι της show business, μια διασκέδαση σε παγκόσμια κλίμακα, κάτι παρόμοιο κινηματογραφικής ταινίας του Χόλιγουντ. Όσο πιο διάσημοι οι παίκτες, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να γεμίσει το ταμείο. Οι νέοι αστέρες παίρνουν τη θέση εκείνων της οθόνης. Δεν χρειάζεται ν΄ αρχίσουν να βάζουν γκολ ή να τρέχουν πίσω από το τόπι. Αρκεί να τρέχουν πίσω απ΄ αυτούς οι σωματοφύλακες. Οι φιγούρες τους, το μάρκετινγκ της σύγχρονης εποχής, αποσβένουν ήδη την αγορά τους.
Ο αθλητικός Τύπος και σοβαρές εφημερίδες αρχίζουν να παρομοιάζουν το φαινόμενο με την εμπορευματοποίηση της πίστης στο Χριστό, κάτι που βλέπουμε στην Αμερική με τους σεκταριστές-ευαγγελιστές, ενώ ο γνωστός Βρετανός συγγραφέας David Winner λέει ότι «Κανένα φαινόμενο δεν έχει τόση μεγάλη επιρροή σ΄ όλο τον κόσμο, όσο το ποδόσφαιρο. Καλύπτει το πολιτιστικό κενό που έχει αφήσει πίσω η θρησκεία». Για άλλους, σύντομα δεν αποκλείεται να΄ χουμε και σπέσιαλ effects στους αγώνες, με μουσικά συγκροτήματα, χορευτές, τραγουδιστές, ηθοποιούς και βέβαια ναρκίσσους σε στυλ Κριστιάνο.

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Όσο πιο ακριβό, τόσο πιο φτηνό

*Η συνταγή του (πάλι) προέδρου της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ο χαρισματικός πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ, είναι αινιγματικός και καπριτσιόζος. ΄Ενας επιτυχημένος επιχειρηματίας σε όλα τα επίπεδα των οικονομικών δραστηριοτήτων του. Πιπιλίζει συνέχεια τη λέξη ilusión, που σημαίνει από «όραμα» μέχρι «ευσεβής πόθος». Οι πάντες υποκλίνονται μπροστά του. Οι υποψήφιοι αντίπαλοί του στην προεδρία της ομάδας το έβαλαν στα πόδια όταν ο ίδιος ανακοίνωσε επίσημα ότι κατεβαίνει στις εκλογές, με επακόλουθο να μη χρειάζεται προσφυγή στις κάλπες. Έχει βαλθεί να ολοκληρώσει αυτό που άρχισε να κάνει την πρώτη περίοδο στο τιμόνι της πρώην βασίλισσας του ποδοσφαίρου.

Ο Πέρεθ ρισκάρει για δεύτερη φορά μέσα σε εννιά χρόνια αυτά που ευαγγελίζεται. Γνωρίζει πόσο εύκολο είναι το πάθος να γυρίσει σε μίσος. Αν πετύχει το σχέδιό του, τότε θα ΄χουμε ένα σύγχρονο προφήτη που αλλάζει για πάντα το άθλημα αυτό και σίγουρα θα αντιγράψουν οι επόμενες γενιές. Μπορεί η ομάδα του να μην είναι τώρα η καλύτερη, αλλά χωρίς αμφιβολία είναι η καλύτερη μάρκα. Κι αυτό πουλάει. Το μεγάλο αστέρι δεν είναι κανένας από τις νέες μεταγραφές. Είναι ο ίδιος, όταν το 2000 έκανε το πρώτο «θαύμα» πληρώνοντας 60 εκατ. ευρω για ν΄ αλλάξει φανέλα ο Φίγκο (από εκείνη της Μπάρτσα).

Το πρόβλημα δεν είναι η δαπάνη ή κατά τον ίδιο η επένδυση, αλλά οι εισπράξεις. Η συνταγή του είναι ήδη γνωστή: Όσο πιο ακριβό τόσο πιο φτηνό. Να σας το κάνω πιο λιανά: Αγοράζεις πανάκριβα ένα μεγάλο όνομα της μπάλας, αν είναι δυνατόν το μεγαλύτερο ή ακόμα καλύτερα τα μεγαλύτερα. Στη συνέχεια αρχίζεις να πουλάς από φτηνιάρικα μπιχλιμπίδια με το ίμετζ τους, όπως και το όνομά τους σε φανέλες ή σώβρακα. Οι ταρίφες μεγαλώνουν με την ενοικίαση πολυτελών θέσεων στις εξέδρες (με ωραίες συνοδούς που προσφέρουν ποτά και φαγητά σε διαμορφωμένους χώρους), από το 50% για διαφημίσεις χορηγών παντός είδους, μέχρι και τηλεοπτικά δικαιώματα.

Την ημέρα που παραιτήθηκε από πρόεδρος, ο Πέρεθ υποσχέθηκε να ξαναγυρίσει γιατί έπρεπε να ολοκληρώσει το όνειρό του, κατ΄ άλλους το θαύμα. Αυτός ο «μάγος της μπίζνας» ό,τι υπόσχεται το μετατρέπει σε κέρδη. Αλλά οι πιστοί θέλουν να βλέπουν το τόπι να μπαίνει στα δίχτυα και να γεμίζει τίτλους η σάλα του Μπερναμπέου, στην περίφημη λεωφόρο Καστεγιάνα. Η δοκιμασία αρχίζει αυτό το Σάββατο. Λέτε να γίνει ενσαρκωτής της σύγχρονης ιστορίας του ποδοσφαίρου; Θα συμφωνήσω με τις αμφιβολίες του πολυβραβευμένου ΄Αγγλου αθλητικογράφου της Independent, του James Lawson.

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

“Δημοκρατία της μπανάνας” όταν
θίγονται τα εκδοτικά συμφέροντα

*Λέει το Νο 2 της PRISA και μέλος του Δ.Σ. του ΔΟΛ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

«Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται όπως σε μια δημοκρατία της μπανάνας. Επιδιώκει να υποτάξει τα Μ.Μ.Ε. Είναι ένας πόλεμος εναντίον όσων είναι ανεξάρτητοι. Προσπαθεί να οργανώσει τα δικά της φιλικά μίντια. Είναι μια επίθεση κατά της ποιότητας της δημοκρατίας, που θέτει σε κίνδυνο τον διαχωρισμό της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας». Οι πρωτοφανής αυτή επίθεση στην σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ισπανίας γίνεται από τον διευθύνοντα σύμβουλο ενός εκδοτικού κολοσσού και βασικού υποστηρικτή της κυβέρνησης Θαπατέρο, τον Χουάν Λούις Σεμπριάν .
Το νούμερο 2 του οργανισμού PRISA, που πρόσφατα ορίστηκε και μέλος του Δ.Σ. στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό SER (ανήκει στο ισπανικό συγκρότημα με πρόεδρο τον Ιγνάσιο Πολάνκο) κατηγορεί την κυβέρνηση για την αιφνιδιαστική απόφασή της να απελευθερώσει αμέσως την επίγεια συνδρομητική τηλεόραση (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση) και να σπάσει ουσιαστικά το μονοπώλιο του οργανισμού να μεταδίδει ποδοσφαιρικούς αγώνες από το κανάλι Digital+.
Το περιεχόμενο της συνέντευξης αναδημοσιεύει και η έγκυρη El Pais το περασμένο Σάββατο με ολοσέλιδο τίτλο, χαρακτηρίζοντας την απόφαση του υπουργικού συμβουλίου (δεν χρειάζεται να ψηφιστεί από τη Βουλή ή την Γερουσία και έχει άμεση ισχύ) ως “σκανδαλώδη παρέμβαση για να υποτάξει τα Μ.Μ.Ε.”. Ο κ. Σεμπριάν, αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι η βιαστική απόφαση ευνοεί “τους φιλικά προσκείμενους στην κυβέρνηση” και αυτό φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι από το ερχόμενο Σαββατοκύριακο αρχίζει η αναμετάδοση των ποδοσφαιρικών αγώνων μιας δεύτερης συνδρομητικής πλατφόρμας (GOL TV).
Σε μια περίοδο που τα συνολικά χρέη του εκδοτικού οργανισμού PRISA φτάνουν το αστρονομικό ποσό των 4.800 εκατομμυρίων ευρώ (με την αξία της μετοχής του να αυξάνεται την περασμένη εβδομάδα κατά 18%, μετά από ανάλογη πτώση προ δεκαημέρου), ο κ. Σεμπριάν τονίζει ότι ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας “ο Θαπατέρο, χρησιμοποιεί τις προσωπικές του σχέσεις για να οργανώσει το δικό του μικρό γκρουπ μέσων μαζικής ενημέρωσης, αγνοώντας την ελευθερία της αγοράς. Είναι ένας πόλεμος της κυβέρνησης κατά της ανεξαρτησίας των μίντια. Το λυπηρό είναι ότι η κυβέρνηση κάνει τα ίδια ή και χειρότερα λάθη από άλλες της άκρας δεξιάς”.
Αυτές κι αν δεν είναι πολιτικό-εκδοτικές φωτιές! Η συνέχεια θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους μας.

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Χαμός για την μπάλα μεταξύ

PRISA-σοσιαλιστών-εκδοτών
*Συμβαίνουν και στην Ισπανία, όχι μόνο σε μας

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Στο πλατύ κοινό «το πράμα μύριζε» εδώ και ένα χρόνο, αλλά για τους γνωρίζοντες την διαπλοκή της πολιτικής εξουσίας με όσους εξουσιάζουν τα Μου Μου Ε (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ντε!), η εξήγηση ήταν σαφέστατη. Τελικά, παραμονή της Μεγαλόχαρης συνέρχεται το υπουργικό συμβούλιο και κάνει εσπευσμένα την μεγάλη χάρη. Θα μου πείτε, καλά τα ίδια δεν γίνονται παντού; Σωστό κι αυτό!
Στη ντάλα του καλοκαιριού, με το θερμόμετρο να ζεματά στους 40 βαθμούς, η ψυχρολουσία είναι η σωτήρια λύση για την ισπανική σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θαπατέρο. Αποφασίζει να αγνοήσει την παραδοσιακή και μοναδική υποστήριξη (με εξαίρεση την αυστηρή κριτική της τελευταίας χρονιάς, αφού διαισθανόταν τα μαντάτα) του εκδοτικού κολοσσού που ακούει στο όνομα PRISA, με σημαία την καθ΄ όλα έγκυρη εφημερίδα ποιότητας El Pais, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως κι άλλα πολλά και καλά έντυπα. Απελευθερώνει την αγορά της επίγειας συνδρομητικής τηλεόρασης.
Σπάει ουσιαστικά το μονοπώλιο PRISA, όπου ανήκει και το συνδρομητικό κανάλι Digital + και έχει την αποκλειστική, σχεδόν, μετάδοση της θεάς μπάλας. Έτσι, δίνει το δικαίωμα σ΄ όλα τα κανάλια που θα λειτουργούν σύντομα με το νέο σύστημα της Επίγειας Ψηφιακής Τηλεόρασης (TDT) να έχουν παράλληλα και ένα κανάλι Επίγειας Συνδρομητικής Τηλεόρασης. Δηλαδή, να μεταδίδουν κι αυτοί το τόπι. Καλά, τώρα! Αυτοί, είναι οι εξής ένας: Το GOL TV, που ανήκει στο αντίπαλο συγκρότημα της PRISA και είναι συμφερόντων του συγκροτήματος της El Mundo που κάνει σκληρή αντιπολίτευση στους σοσιαλιστές.
Η αντίδραση του ισπανικού συγκροτήματος PRISA (με το οποίο άρχισε να συνεργάζεται σε επίπεδο αναδημοσίευσης άρθρων και ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη) ήταν αστραπιαία και σκληρή. Το χτύπημα ήταν βαρύτατο, σε μια περίοδο που συμπίπτει με την αποτυχία της συγχώνευσης των δύο τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας Cuatro (ιδιοκτησίας PRISA) και La Sexta (που επίσης μεταδίδει ποδοσφαιρικούς αγώνες), όπως και με την εξαιρετικά επείγουσα ρύθμιση χρεών ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Η αγανάκτηση εκδηλώθηκε στο κύριο άρθρο της El Pais την επόμενη μέρα της απόφασης του υπουργικού συμβουλίου, όπου απερίφραστα κατηγόρησε την σοσιαλιστική κυβέρνηση ότι «εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα» και συνοδεύτηκε με πληροφορίες ότι «θα καταφύγει στα δικαστήρια για να μην εφαρμοστεί η απόφασή της».
Κοντός ψαλμός αλληλούια! Οι θεοί της μπάλας είναι έτοιμοι να κατέβουν στα γρασίδι - το πρωτάθλημα αρχίζει τέλος του μηνός - και ο πόλεμος των δύο συνδρομητικών καναλιών κορυφώνεται. Η τελευταία προσφορά στην αγορά δισεκατομμυρίων περιλαμβάνει: Το νέο συνδρομητικό κανάλι να δείχνει τρία παιχνίδια πρωταθλήματος κάθε Σαββατοκύριακο (εκ των οποίων το ένα θα είναι πάντα της Ρεάλ Μαδρίτης ή της Μπαρτσελόνα) με τιμή 14,90 ευρώ τον μήνα, το δε αντίστοιχο του ομίλου PRISA δύο παιχνίδια με τιμή 15 ευρώ (μειωμένη αισθητά από την μέχρι τώρα).
Μη μου πείτε ότι όλα αυτά δεν σας θυμίζουν κάτι και στα δικά μας ένδοξα ελληνικά εδάφη;

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

Ρεπόρτερ και ανταποκριτής
είναι…είδος υπό εξαφάνιση

*Τι ειπώθηκε στην αμερικανική Γερουσία

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Πριν λίγες μέρες κατέθεσε στην Επιτροπή Εμπορίου της αμερικανικής Γερουσίας στην Ουάσινγκτον, όπου συζητήθηκε το μέλλον της δημοσιογραφίας και γενικότερα του Τύπου, ένας γνωστός Αμερικανός δημοσιογράφος. Ο David Simon, με 15 χρόνια στην πλάτη σαν ρεπόρτερ στους δρόμους της Βαλτιμόρης, δημιουργός της (για πολλούς κριτικούς) καλύτερης ίσως τηλεοπτικής σειράς στην ιστορία της TV, με τίτλο The Wire.
Σε συνεντεύξεις του στα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης παρουσιάζει χωρίς περιστροφές την ωμή πραγματικότητα. ΄Αφησε την Baltimore Sun το 1995, στο τρίτο κύμα απολύσεων λόγω οικονομικών περικοπών στην έντυπη δημοσιογραφία, όταν το internet ήταν ακόμα σχεδόν άγνωστο. Μια εφημερίδα κύρους που απασχολούσε 500 άτομα στη σύνταξη, αργότερα μειώθηκαν σε 40 και σε λίγο δεν αποκλείεται να χρειάζεται μόνο 10 για να μετατραπεί σε ένα έντυπο με τοπικό καθαρά χαρακτήρα και θα ανήκει στην ιδιοκτησία δύο - τριών μεγάλων δημοσιογραφικών συγκροτημάτων που θα επιζήσουν.
Είναι από εκείνους που τα λένε «έξω απ΄ τα δόντια» και επόμενο είναι τα λεγόμενά του να προκαλούν αντιδράσεις. Επισημαίνοντας ότι «ο ρεπόρτερ και ο ανταποκριτής είναι ένα …είδος υπό εξαφάνιση, ότι η δημοσιογραφία είναι επάγγελμα, ένα επάγγελμα που ασκείται από ανθρώπους που έχουν στο αίμα τους το κυνήγι της είδησης, το κυνήγι του ελεύθερου ρεπορτάζ, και οι αποδοχές τους πρέπει να είναι ικανοποιητικές», δίνει έμφαση στη δημοσιογραφική δουλειά αυτών που εργάζονται στα sites και στα ειδησεογραφικά portals.
*Για την εργασία των τελευταίων, υπενθυμίζω τις θέσεις του νέου μέλους του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, του αγαπητού συνάδελφου και για πολλά χρόνια διευθυντικού στελέχους εφημερίδων, του Δημήτρη Κουμπιά: «Είναι ένα πρόβλημα με πολλά αγκάθια, που πρέπει να λυθεί το ταχύτερο. Με κανόνες στις εργασιακές σχέσεις, με συλλογικές συμβάσεις, ασφάλιση στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. και εγγραφή στην ΕΣΗΕΑ, με επακόλουθο την ένταξη στον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. Μη ξεχνάμε ότι ηλεκτρονική δημοσιογραφία είναι το μέλλον του επαγγέλματός μας».
Όμως, ο David Simon δεν έχει εμπιστοσύνη στη λεγόμενη «δημοσιογραφία των πολιτών», αυτό που ουσιαστικά κάνει η πλειοψηφία των μπλόγκερς, γιατί «οι περισσότεροι απ΄ αυτούς περιορίζονται στο να σχολιάζουν την ειδησεογραφία, παρά το ότι μερικές φορές παραθέτουν πολύ σωστές και ορίτζιναλ απόψεις, με αποτέλεσμα να προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αλλά αυτό είναι καθαρά σχολιασμός. Το να σχολιάζεις μόνο δεν είναι δημοσιογραφία. Τα πιο πολλά blogs περιορίζουν το ενδιαφέρον τους στη συγκέντρωση πληροφοριών που παίρνουν από άλλα Μ.Μ.Ε., χωρίς να κάνουν δημοσιογραφία, δηλαδή ρεπορτάζ. Μάλιστα, συχνά γράφουν για σκάνδαλα και διαφθορά, χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα του πώς λειτουργούν οι θεσμοί που κατηγορούν».

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

Στο χείλος του γκρεμού
ο παραδοσιακός Τύπος
*Συμπεράσματα διεθνούς σεμιναρίου

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Τον περασμένο μήνα είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο που έγινε στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Menendez Pelayo στο Σανταντέρ (στην αυτονομία Καντάβρια της βόρειας Ισπανίας), με κύριο θέμα την κρίση στον γραπτό Τύπο και το μέλλον της δημοσιογραφίας. Οι παρακάτω διαπιστώσεις θα μπορούσαν να είναι ένα ρεζουμέ αυτών που άκουσα από έμπειρα διευθυντικά στελέχη όλου του φάσματος των ΜΜΕ. Αν μάλιστα προστεθούν και οι νέες πηγές ηλεκτρονικής ενημέρωσης, όπως της Google News και άλλων δικτυακών προσπελάσεων, τότε σίγουρα είμαστε μπροστά σε μια επανάσταση της ψηφιακής ενημέρωσης. Λοιπόν:
-΄Οσο βέβαιο είναι ότι η παραδοσιακή μορφή της εφημερίδας έχει μπει στο τελικό στάδιο της ζωής της, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι τα αμέσως επόμενα χρόνια θα έχει ολοκληρωθεί η μετάβαση στην ψηφιακή δημοσιογραφία. Η εφαρμογή των νέων οργανωτικών και τεχνολογικών αλλαγών άρχισε ήδη, με την αγγλόφωνη The Daily Telegraph να προηγείται αρκετά στην μετάδοση της ειδησεογραφίας από πολυμέσα (multimedia), μέσω υποστήριξης τηλεφώνου, κομπιούτερ, ηλεκτρονικού βιβλίου, τηλεόρασης, κ.λ.π. Με άλλα λόγια, σε όλες τις οπτικοακουστικές και έντυπες μορφές σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Από κοντά και άλλα γνωστά μας έντυπα, όπως The New York Times, The Washington Post και Guardian.
-Το προσωπικό σύνταξης της έντυπης μορφής θα ενσωματωθεί στην αντίστοιχη της ψηφιακής, γιατί μέχρι τώρα λειτουργούν ακόμα και σαν δύο διαφορετικές επιχειρήσεις κάτω από τον ίδιο εργοδότη (για παράδειγμα στον ισπανικό κολοσσό πολυμέσων PRISA). Μάλιστα, η συμφωνία της έγκυρης εφημερίδας που ανήκει στον ίδιο εκδοτικό οργανισμό, της El Pais, με την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη Amazon.com για την εμφάνιση της έντυπης έκδοσης μέσω της ηλεκτρονικής ανάγνωσης Kindle (αποκλειστικά στις Η.Π.Α), είναι μόνο η αρχή.
* Έχω την αίσθηση ότι παράλληλη θα είναι και η πορεία της εφημερίδας που μεγάλωσα (πώς να ξεχαστούν τα χρόνια της πιλάλας, της μαχόμενης δημοσιογραφίας, κάπου μισό αιώνα πριν στο συγκρότημα της Χρήστου Λαδά!) και πρόσφατα άρχισε να συνεργάζεται με την παραπάνω ισπανική εκδοτική επιχείρηση. Φαντάζεστε να φτάνει σ΄ όλα τα πλάτη και μήκη του κόσμου με το σύστημα των πολυμέσων, ώστε να την διαβάζουν και τα εκατομμύρια των απόδημων Ελλήνων;
-Είναι ολοφάνερο ότι το σύστημα που παράγει και διανέμει σήμερα την εφημερίδα βρίσκεται λίγο πριν από το χείλος του γκρεμού. Οφείλεται στη συνεχιζόμενη απώλεια του αναγνωστικού κοινού λόγω και της αναξιοπιστίας του Τύπου, στον σκληρό ανταγωνισμό με τα δωρεάν έντυπα και την κατακόρυφη μείωση των διαφημιστικών εσόδων, και βέβαια στην παγκόσμια οικονομική κρίση που συμπίπτει με την συνεχή επικράτηση της νέας τεχνολογίας στις επιχειρήσεις των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
*Στην Ελλάδα ο εκσυγχρονισμός θα είναι πιο δύσκολος σε βάθος χρόνου, με παράλληλη σημαντική μείωση του αριθμού των εφημερίδων που θα κυκλοφορούν, αφού το όλο οικοδόμημα των ΜΜΕ στηρίζεται στα “κρατικά διαφημιστικά πακέτα”, στο γνωστό σ΄ όλους μας τρίπτυχο της διαπλοκής: Πολιτική εξουσία, Μ.Μ.Ε. και επιχειρηματικός κόσμος.
-Τέλος, παρουσιάζεται το εξής παράδοξο φαινόμενο: Αυτοί που αγοράζουν τις εφημερίδες ουσιαστικά να επιδοτούν εκείνους που τις διαβάζουν δωρεάν στις ηλεκτρονικές τους εκδόσεις. ΄Ετσι, οι εφημερίδες θα αναγκαστούν σύντομα να επιβάλουν οικονομική συνδρομή σ΄ όσους θέλουν να έχουν πρόσβαση στις ηλεκτρονικές τους εκδόσεις (μερικές το έχουν ήδη εφαρμόσει τα τελευταία χρόνια). Παρόμοια μέτρα θα ληφθούν και στο internet, το οποίο χρησιμοποιούν πολλοί οργανισμοί για την εξάπλωση της ηλεκτρονικής ενημέρωσης.