Μια αποκλειστική ενημέρωση της επικαιρότητας

akpappas@gmail.com

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Ο Κρόνος καταβροχθίζει το παιδί του

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου, από το http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Θυμίζει τον γνωστό πίνακα (φωτογραφία) του Φρανσίσκο Γκόγια, όπου ο Κρόνος λίγο πριν αρχίσει να καταβροχθίζει το παιδί του σκέπτεται αν υπάρχει άλλος καλύτερος τρόπος να απαλλαγεί απ΄ αυτό. Στην πραγματικότητα έχουμε την παραβολή των συμμαχικών δυνάμεων της διεθνούς κοινότητας που έχει αποφασίσει την τύχη του τωρινού άτακτου παιδιού (Καντάφι). Η αρχή έγινε πριν από το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με σημαιοφόρο την υπερδύναμη, τον Ομπάμα να δίνει εντολή στην CIA να αρχίσει τις επιχειρήσεις στο έδαφος της Λιβύης, με παράλληλο οπλισμό των εξεγερθέντων. Από κοντά και η δεδηλωμένη απόφαση των υπολοίπων δυνάμεων να απαλλαγούν μια για πάντα από τον απρόβλεπτο συνταγματάρχη, όχι με μισοδουλειές, έστω κι αν αυτό σημαίνει ανοικτό πόλεμο.

Το “λυσσασμένο σκυλί”, όπως τον αποκαλούσε ο Ρήγκαν, αφού κατάφερε να ξεπεράσει πολλές κρίσεις, ιδίως την δεκαετία του '80 με τις τόσες προσπάθειες των ΗΠΑ να τον ξεπαστρέψουν απ΄ τη μέση μέχρι βομβαρδίζοντας την Τρίπολη (σκοτώνοντας την κόρη του Χάνα), μετά το πατατράκ της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 έγινε ένας σημαντικός σύμμαχος της δύση. Εξελίχτηκε σε “αρτίστα” της διεθνούς σκηνής, μέχρι φανατικός αντίπαλος των εξτρεμιστών ισλαμιστών. Ο κολλητός του Ίντι Αμίν, ο πρωτεργάτης της διεθνούς τρομοκρατίας, ο ιδιόμορφος εμπνευστής του “τρίτου δρόμου”, κάτι μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού, σύμφωνα με το πράσινο βιβλιαράκι του (σε αντίθεση με το μαοϊκό κόκκινο), από φαύλος έγινε ήρωας. ΄Ανοιξε τις πόρτες του στη δυστυχισμένη εργατιά από τα βάθη της Ανατολής και Αφρικής για να δουλεύουν στα πετρέλαια, μέχρι που οι δικοί του βεδουίνοι ξύπνησαν και ξεσηκώθηκαν. Η ιστορία θα δείξει αν ήταν ένα από τα βασικά μοιραία λάθη του.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Πτωχεύουν εμάς, θησαυρίζουν αυτοί

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου από το http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com Είναι από τα μουρλά. Το ελληνικό δημόσιο ακριβοπληρώνει τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης για να ...υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας (για να μη καραφλιάσουμε τελείως, δεν φταίνε αποκλειστικά για το άνευ προηγουμένου οικονομικό μας ρημαδιό!). Θέλετε και το κερασάκι της τούρτας; Πτωχεύουν εμάς με τις αξιολογήσεις τους για να θησαυρίζουν αυτοί. Στη γνωστή μας Moody's ο εκτελεστικός πρόεδρός της (Raymond McDaniel) αύξησε την περασμένη χρονιά τις αποδοχές του κατά 69% και τα bonus κατά 157% (ούτε ο Καντάφι δεν κάνει κάτι τέτοια). Εισέπραξε συνολικά 9,15 εκατ. δολάρια, δηλαδή 6,4 εκατ. σε δικό μας νόμισμα. Την ίδια χρονιά τα πέντε υψηλά ιστάμενα στελέχη της Moody's μοιράστηκαν 20 εκατ. ντόλαρς, δίνοντας στους εαυτούς τους αύξηση 60% ενώ το ίδιο διάστημα ο οίκος είχε απώλειες στα έσοδά του.

΄Εχουμε και ευτράπελα στην ιστορία. Ο μεγαλύτερος μέτοχος της Moody's (Warren Buffer, στη φωτογραφία με τον εκτελεστικό πρόεδρο) κατέθεσε στην επιτροπή της αμερικανικής Γερουσίας ότι ...δεν γνώριζε απολύτως τίποτα για τις επιχειρήσεις του οίκου που μας λαχταρίζει κάθε τόσο. Για να συμπληρώσει: “Δεν έχω πάει ποτέ μου, δεν ξέρω πού είναι η έδρα του οίκου”. Αυτά στο Αμέρικα που εδώ και καιρό έχει καταστήσει υπεύθυνη για την κρίση την γνωστή τριπλέτα των οίκων που μας ρίχνουν στ΄ αυτιά κάθε τόσο και λιγάκι, με αποτέλεσμα τα κέρδη τους να έχουν μειωθεί σημαντικά, σε επίπεδο πολλών χρόνων πίσω. Να, σε σύγκριση με το 2005 τα μεγάλα κεφάλια διπλασίασαν τις αποδοχές τους, παρά το ότι είχαν κέρδη μόνο 10% και τώρα έχουν μειωθεί ακόμα περισσότερο. Είπατε τίποτα!

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Η συζυγική κλίνη βγάζει προεδρίες


Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,


http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com


Ους ο Θεός συνέζευξε, η προεδρία χωριζέτω. Στην πολιτική η μεταβίβαση της εξουσίας γίνεται μετά από μαραθώνιες συσκέψεις, τετ α τετ συναντήσεις, μυστικά γεύματα ή κατά την διάρκεια ταξιδιών σε κρατικά αεροσκάφη, στην περίπτωση όμως αυτή κυριολεκτεί η πρωτοτυπία. Αποφασίζεται σε τόσο στενό περιβάλλον, όπως είναι η συζυγική προεδρική κρεβατοκάμαρα του πρώτου πολίτη της Γουατεμάλας,΄Αλβαρο Κολόν (με πιτζάμες;) και της πρώτης κυρίας, Σάντρα Τόρρες (με νυχτικό;), για διαζύγιο “ευκαιρίας”, όπως λέμε ...πλοίο με σημαία ευκαιρίας. Αν δεν μπήκατε στο νόημα, η Σάντρα φιλοδοξεί να πάρει τη θέση του ΄Αλβαρο τον Σεπτέμβριο (τότε λήγει η θητεία του), αλλά επειδή ο νόμος το απαγορεύει σε συγγενή μέχρι τέταρτου βαθμού, αποφάσισαν να πάρουν διαζύγιο από την συζυγική κλίνη για χάρη της ...κάλπης.


Οι λεπτομέρειες μοιάζουν με Νοτιοαμερικάνικο τηλεοπτικό σήριαλ, αλλά δεν είναι. Με 11 χρόνια έγγαμου βίου, χωρίς την παρεμβολή τρίτου προσώπου στη σχέση τους, η 51 ετών Σάντρα επιμένει να αντικαταστήσει στην προεδρία της Γουατεμάλας τον σύζυγό της, οκτώ χρόνια μεγαλύτερό της. Φαίνεται ότι εδώ δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα της απομάκρυνσης από τη συζυγική κλίνη, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει το σκάνδαλο. Πολλοί μιλούν για καραμπινάτο αδίκημα, μόλις κατατέθηκε η αίτηση διαζυγίου, πέντε μήνες πριν αρχίσει η προεδρική καμπάνια για την ετυμηγορία του λαού. Οι γνωρίζοντες λένε ότι έχει ελπίδες να εκλεγεί, αφού είναι δυναμική γυναίκα, τρομερά φιλόδοξη, επιβάλλεται και επιτυγχάνει κάθε επιδίωξή της, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει δημιουργήσει αντιπάθειες.


Προηγήθηκε το “σύνδρομο Ιζαμπελίτα Περόν”, η οποία έφτασε να γίνει πρόεδρος της Αργεντινής, ακολούθησε αργότερα στην ίδια χώρα η Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρσνερ (έκανε την πολιτική της σταδιοδρομία στη σκιά του συζύγου-προέδρου), μέχρι που η μεταβίβαση του προεδρικού αξιώματος έγινε από χέρι σε χέρι το 2007. Στη χώρα μας έχουμε άλλου είδους σύνδρομα ή αν προτιμάτε δυναστείες. Να, όπως το χατ-τρικ πρωθυπουργών (γιου, πατέρα και παππού), τον πρωθυπουργό και μετέπειτα πρόεδρο, για να πάρει τη σκυτάλη της πρωθυπουργίας για μια εξαετία ο ανιψιός, χωρίς να χρειαστεί να πάμε αρκετά πιο πίσω στην ελληνική πολιτική ιστορία. Λέτε να δούνε τα μάτια μας κι άλλα;

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Το χρήμα του δύστυχου λαού δεν είναι


για την εύνοια των επιχειρήσεων ΜΜΕ


Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,


http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com


Τα ΄λεγα πριν 40 χρόνια, αλλά μόνος μου τα ΄κουγα. Μερικοί συνάδελφοι με περνούσαν για ούφο, όταν τους εξηγούσα αυτά που ζούσα στο Λονδίνο, στην Fleet Street, την τότε καρδιά του βρετανικού Τύπου, με τον ανεπανάληπτο εκκωφαντικό θόρυβο των γιγαντιαίων πιεστηρίων να ταρακουνά τον δρόμο και την χαρακτηριστική έντονη μυρουδιά των τυπογραφείων. ΄Ηταν η εποχή που η μια από τις δύο απογευματινές εφημερίδες (Evening News και Evening Standard), με εκατοντάδες χιλιάδες φύλλα κυκλοφορία η κάθε μια, έκλεισε γιατί δεν άντεχε το κόστος παραγωγής. ΄Εκτοτε, με την τεχνολογία στα media να καλπάζει, αυτή που απέμεινε (Evening Standard) διανέμεται δωρεάν από τον Οκτώβριο του 2009. Ανάλογες εμπειρίες έζησα αργότερα στην Αυστραλία και στη Λατινική Αμερική.


Στην ιδιόμορφη Ελλάδα αντί να κλείνουν εφημερίδες με εκατοντάδες μόνο φύλλα κυκλοφορίας, συνεχώς άνοιγαν καινούργιες. Επιβίωναν από το κράτος: διαφημιστικά πακέτα δισεκατομμυρίων, δημοσίευση ισολογισμών, δάνεια αγύριστα από τράπεζες, ποικιλόμορφες φορολογικές απαλλαγές και διευκολύνσεις παντός είδους, άσε τα χρυσοφόρα ανταλλάγματα της εκάστοτε κυβέρνησης στους επιχειρηματίες εκδότες και τις ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις! Κι όταν οι τωρινές οικονομικές συνθήκες στέρεψαν τις κάνουλες του κρατικού πακτωλού, η φούσκα έσκασε με κλείσιμο ΜΜΕ, απολύσεις, μειώσεις αποδοχών, ριζικές αλλαγές εργασιακών σχέσεων. Μπροστά στο φάσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να βρεθούν στο δρόμο λόγω αυτής της νοοτροπίας, κάποιοι από τους χρυσοπληρωμένους συναδέλφους άρχισαν να εκβιάζουν προς κάθε πλευρά. Ξεκάθαρα και δημόσια μέσω των συμφερόντων που εξυπηρετούν, ίσως γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι το χρήμα του δύστυχου λαού δεν είναι για δαύτους. ΄Οχι, πλέον...

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011


Με την πυξίδα του ρεπόρτερ (26.3.11)

Το“κεφαλοκλείδωμα” Παπανδρέου

στον Σόκρατες κ. ά. παραλειπόμενα

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com


Δύο παραπολιτικά, παραλειπόμενα με νόημα αν προτιμάτε, που τα συγκράτησα γιατί έχουν ενδιαφέρον. Πέμπτη απόγευμα στις Βρυξέλλες, έναρξη μιας ακόμα συνόδου των 27. Ο Ζοζέ Σόκρατες, προ ολίγων ωρών παραιτηθείς πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, φανερά σαστισμένος από τους προβολείς της δημοσιότητας πάνω του, συνομιλεί όρθιος με κάποιον. Ο τηλεοπτικός φακός πιάνει τον Γιώργο Παπανδρέου να πλησιάσει με ανοιχτά τα χέρια τον Σόκρατες που δεν τον έχει αντιληφθεί, και με ύφος που θα ΄λεγε “Σύντροφε τι σου έμελλε να πάθεις”, πάει να τον χαιρετήσει. Απλώνει το αριστερό χέρι και με μια κίνηση σε στυλ ¨κεφαλοκλειδώματος” τον τραβάει ελαφρά για να τον αγκαλιάσει, ψιθυρίζοντάς του κάτι στο αυτί.

Την επομένη το μεσημέρι, με τη λήξη της συνόδου, ο Παπανδρέου ενημερώνει τα δικά μας ΜΜΕ για τα ...επιτεύγματα της χώρας μας μετά την αναζήτηση και αποδοχή της ...σωτηρίας μας στον μηχανισμό στήριξης από την τρόικα. Σε παράπλευρη αίθουσα, ο εικονιζόμενος Σόκρατες μιλά κι αυτός στα πορτογαλικά ΜΜΕ. Σε ερώτηση αν θα δεχτεί και η χώρα του σωσίβιο σωτηρίας από την γνωστή “αγία τριάδα”, τονίζει με έμφαση: “Ξέρω τι σημαίνει για την Ελλάδα και την Ιρλανδία... Δεν θα το δεχτώ ποτέ για την Πορτογαλία”. 'Ηταν σαφέστατη η μπηχτή. Κάτι τέτοια έλεγε και ο πρόεδρός του (της Σοσιαλιστικής Διεθνούς), αλλά τελικά υποχρεώθηκε να μας βάλει να κολυμπάμε στην λιτότητα.
*Δεν αποκλείεται το ίδιο να κάνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Πορτογαλία, μια χώρα που μέχρι πριν μια 10ετία ήταν αρκετά πίσω από μας σε οικονομική ανάπτυξη, αλλά από τότε βρέθηκε να κάνει σχεδόν άλματα και να μας αφήνει πίσω. Οι μετρήσεις για τις εκλογές, μάλλον την τελευταία Κυριακή του Μαΐου, θέλουν να προηγείται το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα με απόλυτη πλειοψηφία, με τον σοσιαλιστή Σόκρατες (κυβερνούσε με μειοψηφία) να έχει ελάχιστες ελπίδες επανεκλογής.
*΄Οσο για την γειτονική Ισπανία το ...ωστικό κύμα του οικονομικού Γολγοθά της γείτονος φαίνεται να περνά ξώφαλτσα, κάνοντας όμως αισθητή την ανησυχία για τα χρωστούμενα 70 και πλέον δις ευρώ στις ισπανικές τράπεζες. Ο εκεί σοσιαλιστής πρωθυπουργός (Θαπατέρο) σηκώνει τον δικό του σταυρό μαρτυρίου, πότε δηλαδή θα ανακοινώσει αν θα είναι και πάλι υποψήφιος σ΄ ένα χρόνο. Μέχρι τότε ανακοινώνει όλο και νέα μέτρα λιτότητας, αν θυμάμαι καλά το πέμπτο πακέτο. Τύφλα να ΄χουν οι καθημερινές, σχεδόν, εξαγγελίες του δικού μας Τζωρτζ (του Παπακωνσταντίνου, ε!).

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Πρωτογιορτάσαμε την 25η Μαρτίου

όταν οι αγωνιστές δεν είχαν να φάνε

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Για δεύτερη συνεχή χρονιά δεν έφτασε η πρόσκληση της πρεσβείας μας για την δεξίωση της 25ης Μαρτίου. Αν είναι ο δρόμος μου προς την ορθόδοξη εκκλησία μεθαύριο Κυριακή, θα περιοριστώ στη δοξολογία για την Εθνική Παλιγγενεσία μετά την θεία λειτουργία. Πολυτέλεια η δαπάνη κάπου 1.500.000 ευρώ για 150 δεξιώσεις (πρεσβείες, μόνιμες αντιπροσωπείες, συνδέσμους, γενικά προξενεία και προξενεία), την ώρα που η λιτότητα δυσχεραίνει σοβαρότατα την λειτουργία τους. Η ίδια και χειρότερη κατάσταση επικρατούσε και το 1838, όταν τιμήθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα η μνήμη των Ελλήνων αγωνιστών του 1821 κατόπιν επιμονής του δημάρχου της πόλης, Δημ. Καλλιφρονά, επειδή το τότε υπουργείο Εσωτερικών δεν ήθελε να ξοδέψει την ώρα που οι πρωταγωνιστές της επανάστασης δεν είχαν να φάνε.

Στο 24grammata.com διαβάζω λεπτομέρειες μέχρι και κουτσομπολιό. Κατά μια εκδοχή το παλάτι (ο Όθων) μάλλον δεν επιθυμούσε να συνδέσει την εθνική γιορτή με την Ορθοδοξία, για να μη δώσει την ευκαιρία στην Εκκλησία να καπηλευτεί την επανάσταση των Ελλήνων. Η δοξολογία έγινε στον τότε Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Σοφίας, στην οδό Αιόλου και ακολούθησαν οι εκδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και την Ακρόπολη, χωρίς να λείψουν οι γκρίνιες και οι διαφωνίες για το συνολικό κόστος σε εποχή ισχνών αγελάδων. Μέχρι και οι κακές γλώσσες είπαν ότι για τον πρώτο εορτασμό του 1838 δαπανήθηκε μέρος των χρημάτων που προορίζονταν για την ανέγερση του Πανεπιστημίου στην πόλη.
Χρόνια μας Πολλά και κυρίως καλύτερα.

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Εικόνα απαισιοδοξίας στο Αφγανιστάν

(Όπου βρίσκεται και δική μας δύναμη υποστήριξης)

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Το θέμα μάς αφορά, και φυσικά μας ανησυχεί, γιατί έχουμε εκεί μια έστω μικρή δύναμη υποστήριξης, παρά το γεγονός ότι δεν είναι στην πρώτη γραμμή πυρός. Αναφορές κρατικών μυστικών υπηρεσιών της Ευρώπης, κυρίως χωρών που συμμετέχουν με μεγαλύτερες σε αριθμό στρατιωτικές αποστολές στο Αφγανιστάν, παρουσιάζουν μια εικόνα αρκετά απαισιόδοξη. Εκείνο που τους ανησυχεί ιδιαίτερα, σύμφωνα με τον επικεφαλής των υπηρεσιών μιας απ΄ αυτές, είναι ότι όσο περνά ο καιρός τόσο χειροτερεύει η κατάσταση και αυξάνεται ο αριθμός των επιθέσεων κατά της διεθνούς στρατιωτικής δύναμης. Χαρακτηριστικό είναι ότι τις τελευταίες 40 ημέρες οι επιθέσεις εκ μέρους των Αφγανών ανταρτών διπλασιάστηκαν.

Στις αναφορές τους, το περιεχόμενο των οποίων έγινε γνωστό στις αρμόδιες επιτροπές των αντίστοιχων κοινοβουλίων, επισημαίνεται ότι καθυστερεί ο προγραμματισμός μεταβίβασης της ευθύνης για την ασφάλεια της χώρας στις αφγανικές αρχές, με τις τελευταίες να φτάσουν στο σημείο να αρνούνται σε πολλές περιπτώσεις την αποδοχή αυτών των μέτρων. Τονίζεται ακόμα πως ο Αφγανός πρόεδρος, Χαμίντ Καρζάι, επιρρίπτει στις ξένες δυνάμεις την ευθύνη για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί τον τελευταίο καιρό στη χώρα του. Η δική μας Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών θα πρέπει να είναι ήδη ενήμερη αυτών των αναφορών, στα πλαίσια της συνεργασίας της με τις αντίστοιχες των χωρών που διαθέτουν στρατιωτική δύναμη στο Αφγανιστάν.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

΄Εξω, όπου Giorgos και μάλαμα. Μέσα;

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Κάθε τόσο και λιγάκι η απομάκρυνσή του θεωρείται απ΄ όλα σχεδόν τα ΜΜΕ προεξοφλημένη. Στο πρόσωπό του καταμαρτυρούν μια ατέλειωτη σειρά από σοβαρά σφάλματα άσκησης της δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, όπως το ράβε ξήλωνε νέων μέτρων λιτότητας, την στέρηση των εσόδων και πάει λέγοντας. Είναι το αλεξικέραυνο πάνω στο οποίο προσκρούουν όλα τα αιτήματα των συναδέλφων του, ο τσάρος που δεν υπολογίζει κανέναν προκειμένου να αποφύγει η χώρα την χρεοκοπία. Γνωρίζει καλά την νοοτροπία του ΄Ελληνα, βασική αιτία της σημερινής μας κατάντιας, αποφασισμένος να τα παίξει όλα μήπως και γίνει το θαύμα. Αν όχι να βαρέσουμε κανόνι, να μη πληρώνουμε για πολλές δεκαετίες τα σφάλματα του παρελθόντος. Αυτά μέσα, για τον υπουργό Οικονομικών.

Γιατί έξω, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου είναι το κάτι άλλο. Στις Βρυξέλλες όπου πάει συχνά πυκνά έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Οι συνάδελφοί του στην Ε.Ε. εκτιμούν ιδιαίτερα τις ικανότητές του, είναι ο αγαπημένος υπουργός των φωτογράφων, άσε που είναι συμπαθέστατος στο ασθενές φύλο. Το καταμαρτυρούν οι μεγάλες φωτογραφίες που δημοσιεύονται στον ξένο Τύπο, π.χ. με την ομόλογό του της Ισπανίας, ΄Ελενα Σαλγκάδο. Η χαλαρή στάση, τα μειδιάματα, οι εκατέρωθεν εκφράσεις που δεν βλέπεις στα πρόσωπα άλλων συναδέλφων τους, τα λέει όλα. Ομολογώ πως δεν τον ξέρω, ούτε καν τον έχω δει ποτέ μου από κοντά. Ξέρω όμως πολλούς που θέλουν να τον δουν σε άλλο υπουργείο γιατί τους χαλάει τα χατίρια. Πολιτικούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους. Λέτε ο πρωθυπουργός του, ο άλλος Γιώργος, να τον κρατάει γιαυτό ακριβώς το λόγο στη θέση του;


Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Οι τύραννοι δισεκατομμυριούχοι

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Την ώρα που ο Καντάφι διαρρηγνύει τα ιμάτιά του πως το μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο είναι η σκηνή που μένει, στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμούν ότι το 25% του δημόσιου χρήματος στις χώρες της Αφρικής κατευθύνεται κάθε χρόνο σε σκοτεινά κανάλια της Ευρώπης και άλλων ηπείρων. Μιλάμε για τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ των διεφθαρμένων τυραννικών καθεστώτων, αρχίζοντας πρόσφατα από την Τυνησία, την Αίγυπτο και τα παιδιά του “πάμπτωχου” συνταγματάρχη Καντάφι (η περιουσία της οικογένειας στο εξωτερικό υπολογίζεται από τους Ελβετούς σε 87 δις ευρώ). Δεν είναι μόνο τα μετρητά αλλά και περιουσιακά στοιχεία, όπως τεράστιες εκτάσεις, βίλες, κτίρια πολυτελείας, σκάφη αναψυχής, ιδιωτικά αεροσκάφη και παντός είδους μπίζνες, μέχρι μετοχές σε ποδοσφαιρικές ομάδες.

Για να πάμε λίγο πιο πίσω φρεσκάροντας την μνήμη μας, βλέπουμε στην κορυφή της λίστας των δισεκατομμυριούχων τυράννων τον Σουχάρτο, πρόεδρο της Ινδονησίας μέχρι το 1998 με 25 δις ευρώ (το ρεκόρ της κλεπτοκρατίας κατέχει τώρα ο Καντάφι). Ακολουθεί ο καπριτσιόζος Μομπούτου, πρόεδρος του Ζαΐρ μέχρι το 1997 με 3,6 δις ευρώ και ο Αμπάτσα της Νιγηρίας με τα ίδια δις. Η διαφθορά βασίλευε και στο Περού με τον Φουτσιμόρι μέχρι το 2000, με τον Μάρκος στις Φιλιππίνες μέχρι το 1986 και τον Ντουβαλιέ, γνωστό και ως Baby Doc, κι αυτός μέχρι το 1986 στη Ταϊτή. Ζεστό χρήμα πολλών δις είναι ακόμα στα αζήτητα σε χώρες που δεν υπέγραψαν το Σύμφωνο κατά της Διαφθοράς του ΟΗΕ το 2003, όπως είναι η Γερμανία, η Σαουδική Αραβία και η Συρία. Με την Μέρκελ να μη ξέρει τι να κάνει με τα κλεμμένα του Σουχάρτο!

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Με την πυξίδα του ρεπόρτερ (20.3.11)

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

#Η υποκλοπή της υποκλοπής. Ασφαλώς και είναι επιτυχία της “Καθημερινής” η εξασφάλιση των αποκαλύψεων των Wikileaks από τα έγγραφα των Αμερικανών διπλωματών σχετικά με την Ελλάδα και την Κύπρο. Μόνο που αυτή τη φορά η υποκλοπή έγινε από την νορβηγική συντηρητική εφημερίδα “AftenPosten”, η οποία κατάφερε να σπάσει τους μυστικούς κωδικούς του αυστραλογεννημένου Ασσάντζ και με τη σειρά της να πουλήσει δεκάδες χιλιάδες έγγραφα σε ξένες εφημερίδες. Το πρωτοδιαβάσατε εδώ στις 28 του περασμένου Δεκέμβρη με τίτλο “Ο Ασσάντζ κατακρίνει τα πέντε έντυπα για την μεθοδολογία των αποκαλύψεων”, αναφέροντας και το όνομα ενός στελέχους της εφημερίδας (του Ole Erik Almlid).
# Για ποια ακριβώς αιτία έχουν εξοργιστεί οι δυτικοί και όχι μόνο σύμμαχοι της Μέρκελ με την απόφαση αποχής της Γερμανίας από το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη (φοβάται τον φονταμενταλισμό των ισλαμιστών, το ναυάγιο των οικονομικών συμφωνιών με το καθεστώς του Μουαμάρ και την διακοπή εισαγωγής πετρελαίου ή το πολιτικό κόστος των εκλογικών αναμετρήσεων στα κρατίδια της χώρας της;).
#Κυβερνητικές και αντικυβερνητικές εφημερίδες επιμένουν ότι ο κύβος ερρίφθη. Ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας, Χοσέ Λούις Ροντρίγκες Θαπατέρο, θα ανακοινώσει επίσημα σε λίγες μέρες ότι δεν θα είναι υποψήφιος για τρίτη τετραετία στις επόμενες βουλευτικές εκλογές (προγραμματισμένες να γίνουν σ΄ ένα χρόνο). Οι γνωρίζοντες καλά τις προθέσεις του ισχυρίζονται πως και ο ίδιος ομολογεί ότι είναι μέρος του προβλήματος, πέρα από την απροθυμία της γυναίκας του και των δύο κοριτσιών του.
#Ποιου προβλήματος; Αυτού των δημοσκοπήσεων που θέλουν το κυβερνών Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα να είναι πίσω από το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα σε μόνιμη θέση στις εκτιμήσεις του εκλογικού σώματος και μάλιστα με μεγάλη και αγεφύρωτη διαφορά (έχει φτάσει μέχρι και 16%). Και γιατί από τώρα; Στις 22 Μαΐου γίνονται δημοτικές και περιφερειακές εκλογές σ΄ όλη τη χώρα, με το αποτέλεσμα να αναμένεται συντριπτικό για τους σοσιαλιστές.
#Το όνομα που παίζει δυνατά για την αντικατάσταση του Θαπατέο είναι του Αλφρέδο Πέρεθ Ρουμπαλκάμπα, σημερινού α΄ αντιπροέδρου της κυβέρνησης, υπουργού Εσωτερικών, κυβερνητικού εκπροσώπου και κόκκινο πανί για τους συντηρητικούς. Την επόμενη φορά θα σας δώσω πλήρες προφίλ του. Σε μεγάλη απόσταση ακολουθεί η νυν υπουργός ΄Αμυνας, Κάρμε Τσακόν, καταλανικής καταγωγής.
#Τα τελείως αθόρυβα τρένα-βολίδα βούιζαν από τα κλαψουρίσματα των μωρών που μετέφεραν οι χιλιάδες μανάδες τους από τη Φουκουσίμα (για να γλυτώσουν) στη Χιροσίμα ( του 1945, με τους 140.000 νεκρούς και τις 300.000 σακατεμένους της ατομικής βόμβας).
# Η μετάφραση από τα αγγλικά θα μπορούσε να είναι “Επιχείρηση κουκλοθέατρο”. Την χρηματοδοτεί το Πεντάγωνο των ΗΠΑ με σύνθημα “λέξεις κι όχι σφαίρες”, δηλαδή εισβολή στα κοινωνικά δίκτυα με ψεύτικους συνομιλητές. Γνωρίζουν καλά τι αποτελέσματα είχε το ίντερνετ στον πρόσφατο ξεσηκωμό του αραβικού κόσμου. Είναι ένας ψυχολογικός πόλεμος μέσα από το διαδίκτυο, κάτι παρόμοιο που έκαναν για πρώτη φορά στο Ιράκ.

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Αφού έκαναν και τα ...παιδιά,

τώρα κλείνουν και τα σχολεία

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ο νέος σχολικός χάρτης, μετά την συγχώνευση ή κατάργηση σχεδόν 2.000 μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σ΄ όλη τη χώρα, δεν μπορούσε να μείνει στο περιθώριο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ανέκαθεν ήταν το προσφιλές σπορ κάθε κυβερνητικής αλλαγής. Πώς να ξεχάσω τη σκηνή πριν μισό αιώνα στην πλατεία του χωριού των γονιών μου, στην Ακράτα, όταν ο υποψήφιος κάποιου κόμματος στο νομό Αχαΐας (πόσους πρωθυπουργούς και υπουργούς δεν έβγαλε!) υποσχόταν “Θα σας κάνουμε και σχολείο”, το ακροατήριο να απαντά “Μα δεν έχουμε παιδιά” και τον μελλοντικό εθνοπατέρα να χαριτολογεί “Θα σας κάνουμε και παιδιά”.

Επειδή δεν έκαναν στους ψηφοφόρους παιδιά, έκαναν αβέρτα σχολεία. Τώρα που κοντεύουμε να φάμε και τη μούργα, στο χείλος της χρεοκοπίας, με τους ξένους δανειστές να μας περιμένουν στη γωνία, η πολιτική ηγεσία αποφάσισε να βάλει λουκέτα. Ίσως σε πολλές από τις 2.000 αλλαγές σε νηπιαγωγεία, δημοτικά και λύκεια να ΄χει δίκιο, αλλά μόνο το κριτήριο εξοικονόμησης δαπανών δεν αρκεί στη σύγχρονη εκπαιδευτική αγωγή και στη σχέση δασκάλου-μαθητή. Αφήνω τις μεγάλες αποστάσεις, τα κεκτημένα των δασκάλων-καθηγητών και τις καταλήψεις να ΄ναι πάλι στόχος πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως η δυσαρέσκεια του μεγαλοΠΑΣΟΚου πρώην υπουργού επειδή η τωρινή συνάδελφός του στο Παιδείας αποφάσισε να μεταφέρει την έδρα του σχολείου από το χωριό του (δίπλα στο νομό Αχαΐας).


Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Δηλώνουμε λαδώματα και φακελάκια

όχι όμως τα έσοδά μας στην εφορία!

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Μια ακόμα επαλήθευση της νοσηρής ελληνικής πραγματικότητας. Αυτή τη φορά δεν είναι η ομολογία του πρωθυπουργού της χώρας “Είμαστε ένα διεφθαρμένο κράτος”, αλλά η επικρατούσα ανέκαθεν αντίληψη του συνόλου της κοινωνίας στην οποία ζούμε καθημερινά, με υπερβολικές όμως εκτιμήσεις. Διαβάζοντας τις χθεσινές εφημερίδες καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι ο ΄Ελληνας μπορεί να μη δηλώνει όλα τα έσοδά του στην εφορία, δηλώνει όμως όλα τα λαδώματα, φακελάκια ή “μπαξίσια” για να κάνει τη δουλειά του με το κράτος. Θα μείνω στο πρωτοσέλιδο βασικό θέμα μιας από τις εφημερίδες του συντηρητικού χώρου, με την βεβαιότητα ότι τα στοιχεία που αναφέρει πρέπει να είναι στη φαντασία του συντάκτη.

Γράφει ότι την περασμένη χρονιά (2010) αυξήθηκε λόγω οικονομικής κρίσης κατά 9,2% η τιμή του λαδώματος (λιγότερο εντυπωσιακά, άλλες εφημερίδες έγραφαν ότι ψαλιδίστηκε για τον ίδιο ακριβώς λόγο το γρηγορόσημο!). Δεν ξέρω αν η τιμή του ελαιολάδου ανέβηκε, αλλά για τον συνάδελφο 728.122 ΄Ελληνες πλήρωσαν 632 εκατ. ευρώ για φακελάκια σε γιατρούς, εφοριακούς, υπαλλήλους πολεοδομίας, νομαρχιών, του ΙΚΑ και λοιπών δημόσιων υπηρεσιών. Η ακρίβεια των αριθμών ( μόνο τα ποσά που έδωσε ο καθένας μας για “μπαξίσι” δεν είχε!) δεν επιβεβαιώνεται πουθενά από τα αναλυτικά στοιχεία του ρεπορτάζ. Αυτή είναι η ποιότητα της δημοσιογραφίας! Αν ο αναγνώστης ήξερε πώς γράφεται μια εφημερίδα, δεν θα την αγόραζε ποτέ!

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Γάιδαρος ...είδος εν ανεπαρκεία

βρίσκει παράδεισο λόγω κρίσης

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ο Παύλο είναι ένα γαϊδούρι μιας κάποιας προχωρημένης ηλικίας, ξέστρωτο και αμολημένο από τα αφεντικά του στα χωράφια. Η πολυήμερη περιπλάνησή του δεν συγκινούσε κανένα, μέχρι που το συμπαθέστατο τετράποδο έφτασε στο τσακ να ΄χει κακό ψόφο. Αιτία δεν ήταν μόνο η πείνα, αλλά και κάποιες μολύνσεις από πληγές. Η οικονομική κρίση ανάγκασε τον άγνωστο ιδιοκτήτη του να το εγκαταλείψει, μέχρι που βρέθηκε δύο εβδομάδες αργότερα η Λέτι, μια αγρότισσα με μεγάλη φάρμα στην Ουαλία. Η αγάπη της για τα γαϊδούρια (φαντάζομαι και για τα θηλυκά του είδους!) εκδηλώθηκε αμέσως μόλις αντίκρισε τον έτοιμο να τα τινάξει Παύλο, τον έβαλε σε φορτηγάκι και τον μετέφερε στο αγρόκτημά της.

Η ηλικιωμένη Ουαλή γνωρίζοντας ότι ο γάιδαρος στον 21ο αιώνα είναι ...είδος εν ανεπαρκεία (στην Ισπανία μέχρι και η βασίλισσα Σοφία, η πρώην “δική” μας πριγκίπισσα, ηγείται ενός συλλόγου προστασίας και διάδοσης αυτού του ανέκαθεν μεταφορικού μέσου στην επαρχία μας), ετοίμασε για το νέο της απόκτημα ένα ειδικό χώρο υποδοχής, βάζοντας την καλαίσθητη επιγραφή “Παράδεισος των γαϊδουριών”. Είδα το σχετικό ρεπορτάζ σε κάποιο ξένο δελτίο ειδήσεων, όπου με την ευκαιρία παρουσίασαν σκηνές από την εγκατάλειψη χιλιάδων αλόγων στην Ιρλανδία. Η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της πρώην εκεί κυβέρνησης οδήγησε τη χώρα στη γνωστή κρίση, αναγκάζοντας κάπου 18.000 ιδιοκτήτες αλόγων να τ' αφήσουν στη μοίρα τους.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Τσουνάμι διώξεων δημοσιογράφων

*Στην Τουρκία 4.000 διώξεις και 68 στις φυλακές

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Δέκα χιλιάδες άτομα συγκεντρώθηκαν προχτές Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη και διαμαρτυρήθηκαν έντονα για το πρωτοφανές κύμα διώξεων και συλλήψεων Τούρκων συναδέλφων από την κυβέρνηση Ερντογάν. Δεν είναι μόνο οι 68 δημοσιογράφοι στις φυλακές της γείτονος, εκ των οποίων οι 7 έχουν καταδικαστικές αποφάσεις, με τους υπόλοιπους να περιμένουν την ακροαματική διαδικασία εδώ και τέσσερα χρόνια. 90 οργανώσεις κατήγγειλαν ότι στη χώρα αυτή εκκρεμούν 4.000 υποθέσεις σε βάρος δημοσιογράφων, ενώ 50.000 τηλέφωνα παρακολουθούνται χωρίς να έχει δοθεί καμία απολύτως εξήγηση από τις αρμόδιες αρχές.

Μεταξύ των συλληφθέντων δημοσιογράφων ξεχωρίζουν τα ονόματα, των Αχμέτ Σικ και Νεντίμ Σενέρ. Σε συνέντευξή του σε ξένη εφημερίδα τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Σενέρ είχε προβλέψει την σύλληψή του από τις τουρκικές αρχές επειδή έκανε έρευνα για την εκτέλεση του συναδέλφου του Χραντ Ντικ (το 2007 από μια ομάδα εθνικιστών). Τους τελευταίους δύο μήνες έγιναν δώδεκα συλλήψεις δημοσιογράφων με τις κατηγορίες ότι ανήκουν σε τρομοκρατικές οργανώσεις ή για συνεργασία με την λεγόμενη συνωμοτική ομάδα Εργκένεκον, στόχος της οποίας ήταν να δημιουργήσει κλίμα χάους στην Τουρκία με δολοφονίες και τρομοκρατικές ενέργειες ώστε να δικαιολογηθεί πραξικόπημα εκ μέρους του στρατού.

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Υποταγή σοσιαλιστών στην Μέρκελ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Μπορεί να είναι απλή σύμπτωση, αλλά η σοσιαλιστική τριάδα του ευρωπαϊκού νότου εκτελεί πιστά τις εντολές Μέρκελ. Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας υπέκυψαν τελικά στις απαιτήσεις της Γερμανίας. Ο Σόκρατες γύρισε από την προ ημερών συνάντησή του με την καγκελάριο και εφάρμοσε τις δημόσιες περικοπές που του υποδείχτηκαν, με τους Πορτογάλους να βγούν αμέσως στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι. Για να κρατήσει τα προσχήματα η πληθωρική κυρία, προτίμησε να επισκεφτεί τον Θαπατέρο στη Μαδρίτη και να του επιβάλει μείωση του χρέους στις 17 αυτονομίες και αυξήσεις στις αποδοχές όλων σε σχέση με την αποδοτικότητα κι όχι τον τιμάριθμο.

Επειδή εμείς αυτά τα μέτρα που πάρθηκαν στη σοσιαλιστική Πορτογαλία και Ισπανία τα 'χουμε φάει με το κουτάλι την τελευταία χρονιά, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Παπανδρέου, δεν είχε άλλη επιλογή από το να πάει κι αυτός στην Μέρκελ για να την βεβαιώσει ότι θα βγάλει στο σφυρί ό,τι μπορεί για να μαζέψει τα 50 δισ. Διαφορετικά η Ελλαδάρα δεν μπορεί να τσουλήσει. Η πολιτικά στριμωγμένη φέτος Μέρκελ έχει στα χέρια της σφυγμομετρήσεις που δείχνουν πως το 80% των συμπατριωτών της δεν πιστεύουν ότι θα βγει γρήγορα η Ευρώπη από τον οικονομικό βάλτο. Κι έδειξε σφρίγος μήπως και περισώσει το δικό της κεφάλι στην καγκελαρία.

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011


Οι κηφήνες στο Ευρωκοινοβούλιο

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Η ευρωβουλευτής της φωτογραφίας είναι η ανεξάρτητη βρετανίδα Nikki Sinclaire. Θα μπορούσε να πίνει στην υγεία τής επιτυχίας της να ξεσκεπάσει τους κηφήνες συναδέλφους της στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Με την βοήθεια μιας κρυφής κάμερας, προσφιλέστατο εργαλείο εδώ και χρόνια της γνωστής σκανδαλοθηρικής εφημερίδας “News of the World”, δημοσίευσε φωτογραφίες μιας σειράς ευρωβουλευτών για να αποδείξει ...πώς δικαιολογούν την εκεί παρουσία τους για να εισπράξουν κάθε φορά 304 ευρώ.

Οι φωτογραφίες, με ονόματα και επίθετα γνωστών ευρωβουλευτών, όχι μόνο Βρετανών αλλά και άλλων χωρών (προφανώς οι δικοί μας είναι μέλισσες, αφού δεν έτυχε να φωτογραφηθούν), δείχνουν να μπαίνουν στο Ευρωκοινοβούλιο με τις βαλίτσες τους, να κτυπούν κάρτα και μετά από λίγα λεπτά της ώρας να βγαίνουν και να κατευθύνονται στο αεροδρόμιο για να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Το δημοσίευμα αναφέρει συγκεκριμένο παράδειγμα: σε διάστημα μόνο τριών ωρών φωτογραφήθηκαν 154 ευρωβουλευτές, εκ των οποίων 54 με τις βαλίτσες στο χέρι και 25 να κατευθύνονται μετά από μερικά λεπτά προς αεροδρόμιο.

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Εδώ και τώρα

αλλάζουμε χώρα

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

...Εδώ ζούμε την πλήρη παρακμή και αποσύνθεση. Τίποτα δεν έχει νόημα πια! Σε λίγο φεύγω για αεροδρόμιο με μια βαλίτσα γεμάτη ελπίδες. Θα ψάξω κάτι καλύτερο στη ζωή μου. Πάω Αυστραλία, αν και δεν ξέρω κανέναν εκεί κάτω, πρόθυμος να ζήσω σε μια τελείως διαφορετική κοινωνία. Μου ΄παν ότι προσφέρει ακόμα πολλές ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους με ζήλο για οποιαδήποτε εργασία. Ελπίζω να μ΄ αφήσουν να μείνω. Μπορείς να κάνεις κάτι;

Απόσπασμα ηλεκτρονικού μηνύματος που πήρα πριν λίγες μέρες από έναν τελείως άγνωστο σε μένα. Το θέμα έμεινε εκεί μέχρι χτες, όταν με πήρε τηλέφωνο γνωστός συνάδελφος. “Πρόκειται για παλιό μαθητή μου στη σχολή δημοσιογραφίας και δούλεψε μαζί ένα διάστημα στο ραδιόφωνο. Μπορείς να του δώσεις κάποια συμβουλή”; Δήλωσα πλήρη αδυναμία να τον βοηθήσω, αλλά του συνέστησα να μην ασχοληθεί με την δημοσιογραφία (την ομογενειακή, ε!). Να την αποφύγει όπως ο διάολος το λιβάνι. Να ασχοληθεί με φωτογραφία που του αρέσει, διαφορετικά ό,τι λάχει... Πρώτη του δουλειά είναι να εξασφαλίσει παραμονή. Εκεί που πάει, κανένας δεν πάει χαμένος ...

Δεν είναι ο μόνος. Εκατοντάδες νέοι πήραν το δρόμο της ξενιτιάς στους αντίποδες τους τελευταίους μήνες. Πιο μακριά δεν γινόταν (θα μου πείτε, είναι και η Νέα Ζηλανδία)! Γυρίσαμε στις πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα. Η φούσκα δεν γινόταν να μεγαλώσει κι άλλο. Κι έσκασε. Ο βασικός εργοδότης τού ΄Ελληνα, το κράτος, άρχισε να κατεβάζει ρολά. Το μισθοδοτικό κράτος άρχισε να βαρά κανόνι. Η παραδοχή “τα φάγαμε όλοι μαζί”, ίσως γιατί τους “ψηφίζαμε όλοι μαζί”, είναι μόνο μια από τις αιτίες. Ο καθένας μας προτείνει τι πρέπει να κάνει ο διπλανός του, χωρίς όμως να δέχεται τη λύση αυτή ο ίδιος. Είμαστε πρώτοι στην ανομία και αρπαχτή.

Σας υπενθυμίζω λίγες αράδες από άρθρο σε εφημερίδα (το 1999) σημερινού βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος (πρώην γενικού γραμματέα, υπουργού κι ένα φεγγάρι δημοσιογράφου): “Το κομματικό σύστημα στην Ελλάδα καθώς και οι ίδιοι οι πολίτες, οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες, δεν αποσκοπούν στην ενδυνάμωση, αλλά στην αποδυνάμωση του κράτους. Ισχυρή κοινωνική ομάδα αλλά και ισχυρός πολίτης θεωρούνται αυτοί που καταφέρνουν να καταδολιεύουν το κράτος, λοιδορώντας ταυτοχρόνως τη μη αποτελεσματικότητά του. Είναι αυτοί που φοροδιαφεύγουν, απαιτώντας ταυτοχρόνως “κοινωνική δικαιοσύνη”. Αυτοί που πληρώνονται χωρίς να εργάζονται. Αυτοί που παρανομούν χωρίς να τιμωρούνται”. Κράτος-παρωδία το χαρακτηρίζει. Μετά μας κακοφαίνεται η διάγνωση των δανειστών μας ότι “βρισκόμαστε μέσα στα σκατά και μάλιστα πολύ βαθιά”! Αυτοί τουλάχιστον μας ξέρουν. Αλίμονο στους ξένους που δεν μας ξέρουν...

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Μια άλλη θωριά της επικαιρότητας (2)

*Καλειδοσκόπιο στα ...πεταχτά για όσους δεν το ...πήραν είδηση

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Το μέλλον δεν έχει γραφτεί ακόμα. ΄Οχι μόνο για τη Λιβύη, αλλά και για τις άλλες χώρες του αραβικού κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Τυνησίας και της Αιγύπτου. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις των επόμενων ημερών και μηνών. Το χειρότερο είναι πως κανένας δεν ξέρει και τι ακριβώς γίνεται τώρα. Θα το συνειδητοποιήσουμε στην έκτακτη σύνοδο των 27 την Παρασκευή, όπου θα παραμεριστεί η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και την παράσταση θα κλέψει η Λιβύη. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα τολμήσουν προς το παρόν να πάρουν απόφαση στρατιωτικής επέμβασης, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν άκρως επικίνδυνο για τα συμφέροντα αυτών που διευθύνουν τις τύχες μας στην Ε.Ε.
*Ο κάθε σχολιαστής λέει τα δικά του, αλλά όλοι τους συμφωνούν στο “δεν έχουμε πλήρη εικόνα του τι γίνεται στη Λιβύη”. Από τις προβλέψεις πως ...οι μέρες του Καντάφι είναι μετρημένες, δεν έχει άλλη λύση από το να αυτοκτονήσει ή να τον καθαρίσουν οι εξεγερμένοι, τις τελευταίες ημέρες ξεφυτρώνουν σενάρια για ...εμφύλιο πόλεμο, δημιουργία 2-3 κρατών στην απέραντη αυτή χώρα, κ.λ.π. Αφήστε τις πληροφορίες πως επίλεκτες δυνάμεις κάποιων χωρών έχουν ήδη εισχωρήσει στις τάξεις των εξεγερθέντων προετοιμάζοντας ακόμα και το τελευταίο ενδεχόμενο στρατιωτικής εισβολής (με την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, του Αραβικού Συνδέσμου και της Παναφρικανικής Λέσχης).
*Θα δούμε τα ονόματα των κάπου 100 προσωπικοτήτων (οικονομολόγων, νομομαθών, κ.λ.π.) που ζητούν να γίνει λεπτομερής οικονομικός έλεγχος για το δυσβάσταχτο οικονομικό χρέος της Ελλάδας, δημόσιο και ιδιωτικό; Το πρώτο από 299 δις, ευρώ το 2009 (127% του ΑΕΠ), έφτασε στις αρχές του 2011 στα 362 δις ευρώ (159% του ΑΕΠ). Με τις υπογραφές τους απαιτούν να μάθει ο ελληνικός λαός όλη την αλήθεια, άλλως τονίζουν είναι σαφές πως έχουμε στέρηση δημοκρατικών δικαιωμάτων από την πλευρά της κυβέρνησης. “Ο λαός που σηκώνει το βάρος της λιτότητας και των μέτρων, έχει κάθε λόγο να μάθει όλα τα σχετικά με το εξωτερικό χρέος”, επισημαίνουν οι 100 προσωπικότητες, διαβάζω στα ξένα ΜΜΕ.
*Στα πρώτα μας βήματα στο κάποτε λειτούργημα της δημοσιογραφίας, χαριτολογούσαμε λέγοντας ότι τα βασικά εργαλεία της δουλειάς ήταν το ψαλίδι και η κόλλα. Ήταν απαραίτητα για να κάνουμε τα φαρμακεία, τους κινηματογράφους, μικροανακοινώσεις και ενίοτε το ...ωροσκόπιο. Στη τωρινή τεχνολογία αρκεί να πληκτρολογήσεις control και από ένα γράμμα για αντιγραφή και επικόλληση αντίστοιχα. Το θυμήθηκα διαβάζοντας τις λογοκλοπές του μέχρι προχτές υπουργού ΄Αμυνας της Γερμανίας, του νυν πρωθυπουργού Πούτιν και άλλων πολλών. Βέβαια, μπορείς να έχεις μια διδακτορική εργασία μέσω ίντερνετ, έναντι 12-50.000 ευρώ. Τόσο απλά και ωραία, χωρίς ψαλίδι και κόλλα. Κάντε μια γρήγορη βόλτα σε ορισμένες ηλεκτρονικές σελίδες και θα δείτε με τι δεξιοτεχνία σε αντιγράφουν.

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011


Το μοντέλο της Τουρκίας παράδειγμα

μετεξέλιξης για τις αραβικές χώρες

*Ο μετριοπαθής ισλαμισμός,η σύνθεση ισλάμ και δημοκρατίας

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Πάρα πολλά τα κύρια άρθρα και οι αναλύσεις σε έγκυρα ξένα ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά), για την αλυσίδα των γεγονότων στον βορρά της Αφρικής κι ένα μέρος της Μέσης Ανατολής. Δεν θα σας κουράσω με συγκεκριμένα ονόματα εφημερίδων και ειδικών αναλυτών για τα όσα συμβαίνουν όχι τόσο μακριά μας. Επισημαίνουν, συγκλίνουν και συμπίπτουν σε κάτι που μας ενδιαφέρει γιατί αφορά την γείτονά μας. Συνοψίζονται στον μετριοπαθή ισλαμισμό της δημοκρατικής Τουρκίας σαν μοντέλο όχι μόνο για την είσοδό της στην Ευρώπη αλλά και για την μετεξέλιξη των αραβικών κρατών που ποτέ τους δεν είχαν μια εκλεγμένη δημοκρατικά διοίκηση.

Αυτό το μήνυμα έδωσε την περασμένη Δευτέρα στην Μέρκελ ο Ερντογάν, λέγοντάς της πως “Οι εξελίξεις φανερώνουν την αξία μιας Τουρκίας που μπορεί να επικοινωνεί με δύση, ανατολή,βορρά και νότο. Ελπίζω ο οπορτουνισμός να μη βάλει προϋποθέσεις για την ένταξή μας στην Ευρώπη, γιατί μπορούμε να της προσφέρουμε πολλά”. Η αλήθεια είναι ότι οι ξένοι βλέπουν αυτό τον καιρό την Τουρκία σαν παράδειγμα εκδημοκρατισμού των χωρών της ζώνης Μαγκρέμπ. Τα δύο τρίτα των μουσουλμάνων στη ζώνη αυτή επικροτούν την “σύνθεση ισλάμ και δημοκρατίας” στην Τουρκία (αποτέλεσμα έρευνας πριν λίγους μήνες από το Τουρκικό Ίδρυμα Οικονομικών Μελετών σε οκτώ μουσουλμανικά κράτη).
Την σκυτάλη πήρε προχτές ο πρόεδρος Γκιούλ, τονίζοντας στην επίσκεψή του στην Αίγυπτο την “αμέριστη συμπαράσταση της Τουρκίας στη μεταβατική πολιτική περίοδο που αρχίζει” στη χώρα του Νείλου. Δεν ξέρω αν το ΄χουν πάρει χαμπάρι οι πολιτικές κεφαλές της εξωτερικής μας πολιτικής (διπλωμάτες μας έχουν ήδη βαρέσει το καμπανάκι), αλλά κάτι παρόμοια θ΄ ακούσουν την Τρίτη κατά την επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ, Αχμέτ Νταβούτογλου, στην ελληνική πρωτεύουσα (κι όχι μόνο!). Οι αρθρογράφοι αναρωτιούνται ποιος θα είναι ο ρόλος των ισλαμιστών μετά την κατάρρευση των τυραννικών αραβικών καθεστώτων, τα οποία τις τελευταίες δεκαετίες δικαιολογούσαν την απατηλή ιδέα στον δυτικό κόσμο πως ο αυταρχισμός τους ήταν ανάχωμα επέκτασης του ριζοσπαστικού ισλαμισμού.

Μόνιμη επωδός τους είναι το παράδειγμα του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας που “πρέπει να είναι κίνητρο έμπνευσης, ιδίως για την νέες γενιές των χωρών του αραβικού κόσμου”. Την ίδια στιγμή επισημαίνουν ότι οι συνθήκες δεν είναι ίδιες στα κράτη της ζώνης Μαγκρέμπ, με την οποιαδήποτε τελική μορφή αλλαγών να απαιτεί μερικά χρόνια. Για τον Tarik Ramadan, καθηγητή Σύγχρονων Ισλαμικών Σπουδών στην Οξφόρδη, “ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ε.Ε. και ιδίως το Ισραήλ θα επιτρέψουν εύκολα να γίνει πραγματικότητα το όνειρο της δημοκρατίας και ελευθερίας στα κράτη αυτά. Τα πάσης φύσεως συμφέροντά τους στον γεωγραφικό αυτό χώρο επιβάλλουν ώστε κάθε πορεία αλλαγής να είναι αυστηρά και συνεχώς επιτηρούμενη από τον ξένο παράγοντα, πάντοτε σε συνεργασία με στοιχεία των παλιών καθεστώτων, όπως είναι ο στρατός και δικοί τους πολυάριθμοι πιστοί τοποτηρητές”.