Μια αποκλειστική ενημέρωση της επικαιρότητας

akpappas@gmail.com

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Η πιο πικρή είδηση.

Νικόλα, φιλάκια...

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Πώς να γράψεις; Και τι να πεις! Ο πόνος είναι αβάστακτος. Χάσαμε τον καλύτερο ρεπόρτερ τον τελευταίο μισό αιώνα. Κυνήγησε όσο κανένας την είδηση. Εκτιμήθηκε η δουλειά του, κυρίως, περισσότερο απ΄ τους ανθρώπους της αντίθετης μ΄ αυτόν πολιτικής τοποθέτησης.

Μεγαλώσαμε μαζί στη Χρήστου Λαδά 3, στο αξέχαστό μας “Βήμα”. Ζήσαμε μαζί χαρές και πίκρες. Μοιραστήκαμε το ίδιο πιάτο φαγητού, τα πρώτα χρόνια στο πεζοδρόμιο της είδησης. Συνδεθήκαμε με δεσμό αίματος. Γίναμε κουμπάροι. Πάνω απ΄ όλα δεθήκαμε.

Νικόλα, θα μείνεις ακόμα πιο κοντά στην σπαραγμένη μου από τον πόνο καρδία. Όσο και μακριά να είμαι στην ξενιτιά.

Σύντεκνε, αδερφέ, έφυγες ..... Θα δίνω, όσο μπορώ, κουράγιο στην χαροκαμένη κυρά Μαρία. Την μανούλα σου.

Νικόλα, φιλάκια.
Να μείνουν οι νέοι στο χωριό, αξιοποιώντας την παράδοση

Παραδοσιακό Εργαστήρι Λεβιδίου
από το
http://www.tiselias.gr

Ζούμε στην εποχή του διαδικτύου, με την απεριόριστη πληροφόρηση που μας παρέχει και μας δίνει τη δυνατότητα να μην γινόμαστε θύματα ούτε της βιομηχανίας ούτε της κακώς εννοούμενης παράδοσης. Οι επισημάνσεις του ιατρικού κόσμου για τα χημικά πρόσθετα και τις επιβλαβείς βιομηχανικές ουσίες, μας σπρώχνουν όλο και περισσότερο στα χειροποίητα παραδοσιακά προϊόντα. Η λογική του έτοιμου δεν μας αφήνει να σκεφτούμε τι τρώμε ή τι βάζουμε στο δέρμα μας. Οι περασμένες γενιές περισσότερο κατασκεύαζαν παρά αγόραζαν. ΄Ο,τι έχαναν σε χρόνο το κέρδιζαν σε ποιότητα.

Καθημερινά πληθαίνουν οι ιστότοποι με μικρές μονάδες παραγωγής από ανθρώπους που επιστρέφουν στα παλιά επαγγέλματα, όπως του μελισσοκόμου, του σαπωνοποιού, του οινοποιού, του μυλωνά. Εκτός από τα μοναδικά προϊόντα που μας προσφέρουν, συνεισφέρουν στο να μην χαθεί η ικανότητα του ανθρώπου να επιβιώνει με λιγότερα χρήματα, επιστρατεύοντας την τεχνική που του κληρονομήθηκε για να φτιάξει βασικά είδη της καθημερινότητάς του: το ψωμί, το κρασί του ή γιατί όχι και το σαπούνι του για να πλυθεί και να παστρέψει το νοικοκυριό του.

Για παράδειγμα, η παρασκευή του καθημερινού ψωμιού, αντικείμενο της «εστίας» για τους παλαιότερους, έχει σήμερα ανατεθεί λόγω ευκολίας στον αρτοποιό. Ο οίνος που ευφραίνει καθημερινά το τραπέζι μας, έχει επίσης ανατεθεί στην βιομηχανία ή αντικατασταθεί από άλλα ποτά, όπως την μπύρα. Ο οικογενειακός προϋπολογισμός δεν φαίνεται να αντέχει τις αμέτρητες εξαρτήσεις μας από τους «ειδικούς», ενώ παράλληλα η υγεία μας φθίνει. Ευτυχώς για τον τόπο μας, υπάρχει ακόμα ζωντανή η παράδοση. Η λέξη έχει κουράσει, μιας και ο όρος εκφυλίστηκε από τους επιτήδειους.

Για να μη νιώθουμε τον τρόμο του φυλακισμένου ποντικιού μπροστά σε οποιαδήποτε οικονομική κρίση, φτιάξαμε το μικρό μας “Παραδοσιακό Εργαστήρι Λεβιδίου”, μια απλή οικογενειακή επιχείρηση που χρησιμοποιεί ελάχιστη ενέργεια και δεν παράγει κανένα απόβλητο. Εκεί παρασκευάζουμε το γνωστό μας παραδοσιακό σαπούνι από αγνό παρθένο ελαιόλαδο. Με την «ψυχρά μέθοδο» του παππού μας που δεν χρησιμοποιεί βρασμό του ελαιολάδου ούτε προσθήκη άλατος. Κατάλληλο για πολλές χρήσεις (ξύρισμα, λούσιμο, πρόσωπο, μαλλιά, ευαίσθητες περιοχές). Κόντρα στις αλλεργίες και την ξηροδερμία, αφού δεν περιέχει χημικά και μπορεί να αντικαταστήσει στο μπάνιο ολόκληρη την γκάμα των «καλλυντικών μας», ανακουφίζοντας σημαντικά τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Η El Pais διερωτάται για το επόμενο θύμα στην Ελλάδα
Κυβερνητική κρίση ή κοινωνική ειρήνη;
*Ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ, αναταραχές τους επόμενους μήνες

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Όταν μια έγκυρη προοδευτική εφημερίδα, όπως είναι η El Pais, περιγράφει με τα πιό μελανά χρώματα την τωρινή κατάσταση στην Ελλάδα, μόλις λίγο μετά τον εκλογικό θρίαμβο της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, τότε σίγουρα ο αναγνώστης θέτει το ίδιο ερώτημα με την παραδοσιακά σοσιαλιστική ισπανική εφημερίδα: “Ποιό θα είναι το επόμενο θύμα του ελληνικού τέλματος; Μια κυβερνητική κρίση ή η κοινωνική ειρήνη;”.

Η καλή συνάδελφος Maria Antonia Sanchez-Vallejo παρακολουθεί από κοντά όσο ελάχιστοι ξένοι την ελληνική πολιτική πραγματικότητα (κάλυψε για την El Pais τις τελευταίες εκλογές στην Αθήνα και την Πέμπτη αφιέρωσε μια εκτεταμένη νεκρολογία στον αξέχαστο άνθρωπο που επί δεκαετίες ήταν πρόεδρος του μεγαλύτερου δημοσιογραφικού συγκροτήματος στην Ελλάδα, με τίτλο “Χρήστος Λαμπράκης, δημοσιογράφος και επιχειρηματίας”) και δίνει μια πλήρη εικόνα , κάνοντας αναφορές σε ό,τι προηγήθηκε:ανεξέλεγκτες φωτιές, βίαιες και καταστρεπτικές κινητοποιήσεις της νεολαίας, κατάρρευση της οικονομίας.

Σε χθεσινό ολοσέλιδο ρεπορτάζ της με τίτλο “Η κρίση στην Ελλάδα προκαλεί ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ” και υπότιτλο “Αναλυτές και συνδικαλιστές προβλέπουν νέες κοινωνικές ταραχές”, επισημαίνει το πρώτο ρήγμα που δημιουργήθηκε μεταξύ των δύο υπεύθυνων υπουργών για την οικονομία (Παπακωνσταντίνου και Κατσέλη) και διαπιστώνει ότι η θέσπιση αντιλαϊκών μέτρων φρενάρει μέχρι σημείου παράλυσης την κυβέρνηση. “ Το ΠΑΣΟΚ έφτασε στην εξουσία με καλές προθέσεις. Με τις πρώτες αλλαγές άρχισε ο καυγάς. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή”, ισχυρίζεται ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Η συνέχεια είναι ο ...Θεός να μας φωτίσει. Η δημοσιογράφος της El Pais φιλοξενεί δηλώσεις του κοινωνιολόγου Κωνσταντίνου Τσουκαλά και της συνδικαλίστριας της ΟΛΜΕ, Αγγελικής Φατούρου. Η δεύτερη λέει ότι “Η κατάσταση είναι δραματική. Προβλέπω κοινωνική έκρηξη τους πρώτους μήνες του 2010”. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι εκτιμήσεις του πρώτου: “Η μεσαία τάξη θα πληγεί περισσότερο. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Είναι αναπόφευκτες νέες κοινωνικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας κατά των μέτρων που θα πάρει η κυβέρνηση”.

Κατά τον κοινωνιολόγο μας “ Η απελπισία και απογοήτευση της νεολαίας έχει προκληθεί από την έλλειψη αξιοπιστίας του κράτους, το φιάσκο λειτουργίας των κρατικών υπηρεσιών και την ανεργία. Τα βίαια επεισόδια του περασμένου χρόνου ήταν μια εκδήλωση μιας κρίσης πολύ βαθύτερης. Κυριαρχεί η απελπισία, οι λύσεις δεν μπορεί να είναι άμεσες και συνεπώς είναι δύσκολο να είσαι αισιόδοξος”, συμπληρώνει ο κ. Τσουκαλάς, με τον οποίο μίλησε τηλεφωνικά η συνάδελφος.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

*Από την ατυχία στην ευτυχία
Κέρδισαν 264 εκ. ευρώ,
λίγο πριν τις απολύσουν

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Αυτά τα Χριστούγεννα θα τα θυμούνται για πάντα η Μαριλούθ, η Κάρμεν, η Λουθία και μερικές εκατοντάδες άλλα νέα κορίτσια. Για λίγο καιρό ακόμα θα δουλεύουν σε μια μεγάλη αλυσίδα ταξιδιωτικών γραφείων που σύντομα θα χρεοκοπήσει και θα μείνουν άνεργες. Ο εργοδότης τους, πρόεδρος της πανίσχυρης Συνομοσπονδίας Ισπανών Επιχειρηματιών, αυτές τις άγιες ημέρες τους πρόσφερε, μαζί με την ειδοποίηση για το κλείσιμο των γραφείων τους, σαν δώρο, από ένα δέκατο του μεγαλύτερου ίσως λαχείου από πλευράς κερδών στον κόσμο.

Κάπου 88 ολόκληρες σειρές (από τις 110) με τον αριθμό 78294 μοιράστηκαν στις εργαζόμενες που θα έμεναν άνεργες. Και μέσα στην ατυχία τους, τους πέφτει το 1ο νούμερο του λαχείου των Χριστουγέννων. Τρελά λεφτά, 264 εκατομμύρια ευρώ, με κάθε δέκατο να αντιστοιχεί σε 300.000 ευρώ. Το αφεντικό τους , με χρέη μόλις 5 εκ. ευρώ, αγωνίζεται τώρα να σώσει και μια άλλη από τις επιχειρήσεις του, μια αεροπορική εταιρία που το κράτος της έβαλε λουκέτο και άφησε στο δρόμο 700 υπαλλήλους της και 6.500 επιβάτες σε διάφορα αεροδρόμια ανά τον κόσμο.

Αυτή τη χρονιά, το ισπανικό Χριστουγεννιάτικο λαχείο μοίρασε στους τυχερούς 2. 700 εκ. ευρώ (τα υπόλοιπα 700 εκ. ευρώ από τις συνολικές πωλήσεις μένουν στο κράτος). Υπολογίζεται ότι κάθε Ισπανός έπαιξε κατά μέσο όρο από 60 ευρώ, με τους κατοίκους της πόλης Σόρια να ξεπερνούν τα 206 ευρώ ο καθένας τους. Παρά την οικονομική κρίση και το ρεκόρ της ανεργίας (αγγίζει το 20%), οι πωλήσεις του συγκεκριμένου λαχείου κρατήθηκαν στα περυσινά επίπεδα, με το υπουργείο Οικονομικών και Εφορίας να βάζει στον κρατικό κορβανά το 30% των εισπράξεων.

Υ.Γ. Από γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας, άκουγα επανειλημμένα τον επίσης γνωστό εκφωνητή-συνάδελφο να λέει ότι “θα μοιραστούν 2,7 εκ. ευρώ”, αντί του σωστού 2.700 εκ. ευρώ. Δηλαδή, 2 δισ., 700 εκ. ευρώ. Θυμήθηκα συνάδελφο ελληνικού ραδιοφωνικού προγράμματος στην Αυστραλία, που έλεγε ότι έγινε σεισμός 35 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, αντί 3,5. Θα είχαμε καταπλακωθεί όλοι μας!

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Συνέντευξη Γ. Παπακωνσταντίνου στην El Pais
“Σοβαρό πρόβλημα χρηματοδότησης
των τραπεζών αν δεν βελτιωθούμε”.
*Δεν αποκλείει κι άλλη μείωση ξένου οίκου

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

“Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Η Ελλάδα πρέπει να ξεπεράσει το πρόβλημα με τα δικά της μέσα”, είναι ο τίτλος της συνέντευξης του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, στην έγκυρη El Pais, για να προσθέσει ότι η χώρα μας θα βγει απ΄ αυτή την άσχημη κατάσταση με τις δικές της μεταρρυθμίσεις “κάτι που η προηγούμενη κυβέρνηση δεν έκανε ποτέ, παρά το ότι το είχε ζητήσει η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση εδώ και πέντε χρόνια”.

Στο ερώτημα αν ανησυχεί για τις δυσκολίες που μπορεί να έχουν οι ελληνικές τράπεζες σε περίπτωση που η πιστοληπτική ικανότητα διατηρηθεί στα σημερινά επίπεδα και σε ένα χρόνο δεν μπορέσουν να έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η απάντηση ήταν σαφέστατα καταφατική:
“Ναι, χωρίς αμφιβολία. Αυτό είναι ένα ζήτημα που μας απασχολεί πολύ. Οι ελληνικές τράπεζες είναι υγιείς, δεν έχουν επηρεαστεί από επενδύσεις σε τοξικά ομόλογα και έχουν καλή κεφαλαιοποίηση. Την ίδια στιγμή στηρίχθηκαν πολύ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώστε να συνάψουν φθηνά δάνεια με εγγύηση κρατικά ομόλογα. Εάν στο τέλος του 2010 οι κανόνες της ΕΚΤ αλλάξουν και η βαθμολογία δεν έχει βελτιωθεί, θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα”.

Ο αναγνώστης της συνέντευξης παίρνει το ξεκάθαρο μήνυμα πως και η οικονομία της Ελλάδας βρίσκεται στον ίδιο αν όχι χειρότερο παρανομαστή με την Ισπανία, όταν μάλιστα βλέπει τον αρμόδιο υπουργό να παραδέχεται ότι : “ Έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. Είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας και αυτό αποτελεί προτεραιότητα ώστε να αποφύγουμε τυχόν προβλήματα με τις κεφαλαιαγορές και τη χρηματοδότηση”.

Σαν να μη έφτανε αυτό, έρχεται καπάκι και η ομολογία: “Είναι πιθανόν να έχουμε μια μείωση από την πλευρά της Moody’s (ο μοναδικός οίκος αξιολόγησης που δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα). Δεν το αποκλείω¨. Για να διαβεβαιώσει ότι δεν φοβάται κοινωνικές αναταραχές ή διαφοροποιήσεις στο κυβερνών κόμμα από την λήψη των νέων μέτρων.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

“Ο δικός μας Λαμπράκης”

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Σαν να τον βλέπω να ανεβοκατεβαίνει τρέχοντας τα σκαλιά του κτιρίου ή να περνά σαν αστραπή από την πόρτα του γραφείου μας στον πρώτο όροφο που στέγαζε “Το Βήμα” στη Χρήστου Λαδά. Αρχές του 1960, με κοντό παντελονάκι, έκανα τα πρώτα μου βήματα στη δουλειά στο τότε καλύτερο πανεπιστήμιο της δημοσιογραφίας, παρέα με τους Νίκο Κακαουνάκη, Ερρίκο Μπαρτζινόπουλο, Γιώργο Κοντογιάννη, Μιμή Τουφεξή και Παντελή Αθανασιάδη, με πρύτανη τον Ανδρέα Δημάκο και καθηγητή τον Νίκο Καμπάνη.

Στο άκουσμα της είδησης άρχισα να κλαίω. Γιατί σ΄ αυτόν χρωστάω την επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Το ίδιο και δεκάδες συνάδελφοί μου. Στον άνθρωπο που μόλις προλάβαινα να πω διστακτικά ένα “γεια σας” και να ανταποδίδει τον χαιρετισμό μ΄ ένα χαμογελάκι σ΄ ένα μαθητευόμενο νέο. Αμφιβάλω αν ήξερε το όνομά μου. Το δικό του θα μείνει αξέχαστο σ΄ όλους μας. Γιατί πρόσφερε σ΄ όλους τους ΄Ελληνες. Του Χρήστου Λαμπράκη.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

*Με εγκέφαλο μέλος του Δ.Σ. του ΔΟΛ

Πωλήσεις καναλιών στον Μπερλουσκόνι
από τον δημοσιογραφικό κολoσσό El Pais

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ο κολοσσός των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στον ισπανόφωνο χώρο, PRISA, σημαία του οποίου είναι τα τελευταία 35 χρόνια η πασίγνωστη έγκυρη εφημερίδα El Pais, με διευθύνοντα σύμβουλο τον Χουάν Λούις Σεμπριάν, που είναι και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, φαίνεται ότι αποφεύγει την πτώχευση. Μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις έπεσαν την Παρασκευή οι υπογραφές πώλησης του τηλεοπτικού του σταθμού Cuatro και ενός ποσοστού 22% του συνδρομητικού του καναλιού Digital+. Η είδηση και το ηθικό δίδαγμα (υπάρχει και τέτοιο) βρίσκεται στο ότι:

*Αγοραστής είναι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που αυτές τις μέρες αναρρώνει μετά το στραπατσάρισμα του προσώπου του, μια και σ΄ αυτόν ανήκει η εταιρία Mediaset, η οποία με τη σειρά της έχει την πλειοψηφία των μετοχών του ισπανικού τηλεοπτικού σταθμού Telecinco. Αυτό το κανάλι πλήρωσε 517 εκ. ευρώ μόνο για την αγορά του 22% του συνδρομητικού Digital+, ενώ το κανάλι Cuatro θα απορροφηθεί από τον σταθμό του “Ελ Καβαλιέρι”. Το όλο “ντιλ” προβλέπει νέο εταιρικό σχήμα στο κανάλι Telecinco, τον εκδοτικό όμιλο PRISA να διατηρεί ένα ποσοστό 22%, με τάση να μειωθεί στο 18,5% μετά από αύξηση του κεφαλαίου του σταθμού, η συνολική αξία του οποίου υπολογίζεται σε 2.300 εκ. ευρώ, εκ των οποίων τα 550 εκ ευρώ αντιπροσωπεύουν την συμμετοχή του ομίλου PRISA).

Εγκέφαλος της πώλησης είναι ο δικός μας κ. Σεμπριάν, γνωστός και ως “στρατηγός” του γιγαντιαίου όχι μόνο εκδοτικού αλλά και καταχρεωμένου ομίλου, αφού τα χρέη του ξεπερνούν τα 5.000 εκ. ευρώ (αν έχετε κομπιούτερ, κάντε πολλαπλασιασμό σε δραχμούλες με το 340 και μη ξεχάσετε να προσθέσετε τα έξη μηδενικά) και μέχρι τον Μάρτιο πρέπει να πληρώσει στις τράπεζες δάνεια 1.900 εκ. ευρώ. Με την προχθεσινή είσπραξη των 517 εκ. ευρώ (από το 22% του συνδρομητικού καναλιού) και άλλων πωλήσεων περιουσιακών στοιχείων του ομίλου του αυτή τη χρονιά, ελπίζεται ότι θα αποφύγει προς το παρόν τα χειρότερα , με το μέλλον να διαγράφεται άγνωστο.

Κι ερχόμαστε στο ...ηθικό δίδαγμα. Το μεταφράζω διαβάζοντας την εφημερίδα El Mundo που ανήκει σε αντίπαλο εκδοτικό συγκρότημα. Στον πρωτοσέλιδο τίτλο της γράφει ότι “Ο PRISA πούλησε στον Μπερλουσκόνι που επικρίνει”, ενώ στην αρθρογραφία της επισημαίνει ότι το κανάλι που παραχώρησε ήταν “δώρο” του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Ζαπατέρο (που μέχρι πρόσφατα υποστήριζε σταθερά όλο το συγκρότημα) πριν τέσσερα χρόνια. Γράφει και για τις επερχόμενες συγχωνεύσεις και άλλων ιδιωτικών καναλιών, καταλήγοντας στο ότι οι πωλητές “απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται περισσότερο για τις μπίζνες και λιγότερο για τις αρχές τους”. Εγώ θα συμπλήρωνα: Να δείτε τί κωλοτούμπες γίνονται στα δικά μας λημέρια!

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Τα ΄ριξε για τα καλά στους ...Μοοdys, Standard-Poors, κ.λ.π.

Θαπατέρο υπέρ Παπανδρέου και
κατά διεθνών οίκων αξιολόγησης

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Στο επίκεντρο της ισπανικής πολιτικής επικαιρότητας βρέθηκε η Ελλάδα. Εντάξει... στο περίπου, μια και οι οικονομικές δυσκολίες και των δύο σοσιαλιστικών κυβερνήσεων βρίσκονται στην ίδια σχεδόν απόσταση απ΄ το χείλος του γκρεμού. Με τον Θαπατέρο να μη μπορεί να συνέλθει από το ...τούβλο (ladrillo), την φούσκα της οικοδομής που έσκασε προ τριετίας και ανεβάζει την ανεργία στο 20%, με αποτέλεσμα να αυτοσχεδιάζει και να κάνει ό,τι μπορεί για να περάσει στην εξουσία την επόμενη διετία η συντηρητική αντιπολίτευση (αυτό δείχνουν όλες οι μετρήσεις και παραδέχονται μέχρι και πρώην υπουργοί του).

Στο τελευταίο του τετ α τετ με τον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος στη Βουλή, ο Ισπανός πρωθυπουργός ενημερώνοντας το Σώμα για τα αποτελέσματα της πρόσφατης σύνοδο των Βρυξελλών και την γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας του, τα ΄ριξε για τα καλά:

-Στους διεθνείς οίκους αξιολόγησης (αυτούς που υποβαθμίζουν και τις δικές μας οικονομικές επιδόσεις), αμφισβητώντας τις εκτιμήσεις τους, αφού βάζουν την Ισπανία επικεφαλής των χωρών με “δείκτη μιζέριας”. Επί πλέον, επεσήμανε ότι δεν πρόβλεψαν την επερχόμενη οικονομική κρίση, συνεπώς δεν μπορούν να θεωρούνται “μαντείο”, πέρα από το γεγονός ότι οι οίκοι αυτοί χρησιμοποιούν στις αξιολογήσεις τους ένα βαρόμετρο του 1990 που έχει ελάχιστη αξιοπιστία και σοβαρότητα.

-Πήρε το μέρος του ομολόγου του και προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, του Γιώργου Παπανδρέου, η χώρα του οποίου είναι στο στόχαστρο των παραπάνω οίκων με αυτές “τις πιθανώς υπερβολικές” διαβαθμίσεις, μια και προκάλεσαν σοβαρές δυσκολίες στην Ελλάδα. Είπε χαρακτηριστικά ότι “Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε να εκφράσει την υποστήριξη όλων των χωρών-μελών προς την Ελλάδα και προειδοποίησε για τον αντίκτυπο της αξιοπιστίας ορισμένων αναλύσεων, πιθανώς υπερβολικών, που δεν ξέρουμε τι συμφέροντα εξυπηρετούν, αλλά έχουν επιδράσεις στην σταθερότητα και φερεγγυότητα μερικών οικονομιών”.

Τέλος, υπενθύμισε πως οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης των οικονομιών κάθε χώρας βρίσκονται σε αναμονή ενός νέου κανονισμού στα πλαίσια του πακέτου μεταρρύθμισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Λίγες ημέρες πριν η Ισπανία αναλάβει την εξάμηνη προεδρία της Ε.Ε., με όλους τους νέους περιορισμούς της συνθήκης της Λισαβόνας, το βέβαιο είναι ότι Θαπατέρο και Παπανδρέου έχουν μπροστά τους κοινά προβλήματα.

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Αύριο απεργώ κι εγώ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Επειδή με δική μου επιλογή ψιλοδουλεύω δωρεάν σε ΜΜΕ (μικρούλικο μέσο ενημέρωσης)-μήπως κι όταν ξεκίνησα το επάγγελμα πριν μισό αιώνα, δωρεάν δεν ξεπατωνόμουν μια 5νταετία!, αύριο Πέμπτη, 17 Δεκεμβρίου, θα απεργήσω κι εγώ συμβολικά. Η μόνη διαφορά είναι ότι τότε δούλευα μαθαίνοντας τη δουλειά σ΄ άλλον εργοδότη, ενώ τώρα αυτοαπασχολούμαι σε ένα ελεύθερο πρόσβασης...Βήμα ενημέρωσης.

Επειδή είμαι συνταξιούχος, βλέπω να κινδυνεύουν τα ασφαλιστικά μου δικαιώματα μετά από 46 χρόνια στο κουρμπέτι (όσο μπορεί να είναι συνταξιούχος ένας αθεράπευτος από το μικρόβιο της δουλειάς μας!). Γι αυτό φιλοξενώ παρακάτω την ανακοίνωση του συνδικαλιστικού μου φορέα, της ΕΣΗΕΑ, μήπως και πέσει στο μάτι κανενός από τους κυρίως υπεύθυνους για το τωρινό κατάντημα όλων μας. Τους χθεσινούς και σημερινούς πολιτικούς μας.

Υ.Γ. Καλά!!! Εγώ έφυγα νωρίς ή για να ακριβολογώ ...με έφυγαν αναγκαστικά. Το θυμήθηκα με την εξαγγελία του πρωθυπουργού για την κατάργηση των 41 γραφείων Τύπου στο εξωτερικό και την ενσωμάτωσή τους στις κατά τόπους πρεσβείες μας, που κρίνω ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα περιμένω την υλοποίησή της πριν σας διηγηθώ μερικά ευτράπελα από την 30χρονη εμπειρία σε δαύτα ανά την υφήλιο.

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 17/12
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε την κήρυξη 24ωρης απεργίας των δημοσιογράφων, που εργάζονται σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, από ώρα 6 π.μ. της Πέμπτης, 17 Δεκεμβρίου 2009, έως 6 π.μ. της επόμενης ημέρας.
ΕΠΕΙΔΗ:
Τα προβλήματα των δημοσιογράφων, καθώς και των άλλων εργαζομένων στις εφημερίδες, τη ραδιοτηλεόραση (δημόσια και ιδιωτική) καθημερινά αυξάνονται και οξύνονται.
Οι απολύσεις είναι καθημερινό πλέον φαινόμενο, οι εργασιακές σχέσεις ανατρέπονται, η ελαστική απασχόληση γιγαντώνεται. Οι ΣΣΕ παραβιάζονται συστηματικά. Το απαράδεκτο καθεστώς των συμβασιούχων ομήρων συνεχίζεται. Η ελεύθερη, ουσιαστική και δημοκρατική ενημέρωση γίνεται θυσία στο βωμό της εμπορευματοποίησης και της ανταγωνιστικότητας.
Οι εργαζόμενοι είμαστε αντιμέτωποι σε μια ολόπλευρη επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Τα νέα μέτρα, που προωθεί η κυβέρνηση, στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης στοχεύουν στην πλήρη ανατροπή των κατακτήσεων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :
Όχι στις απολύσεις και ουσιαστικά μέτρα στήριξης των ανέργων.
Πλήρη και σταθερή εργασία για όλους με όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Όχι στο απαράδεκτο καθεστώς της ελαστικής απασχόλησης και των συμβασιούχων ομήρων.
Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Πλήρη εφαρμογή των ΣΣΕ.
Όχι στα νέα ασφαλιστικά μέτρα και κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
Όλοι στη συγκέντρωση την Πέμπτη, 17 Δεκεμβρίου 2009, 11 π.μ. στην ΕΣΗΕΑ.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

*Μπάρτσα και 95% υπέρ ανεξαρτησίας στην Καταλονία
Όταν το ποδόσφαιρο είναι
εφαλτήριο για την πολιτική

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο. “Ανεξαρτησία” από την Ισπανία ψήφισε το 94,88% των Καταλανών σε 167 δήμους, όπου πήρε μέρος μόνο το 27,5% των κατοίκων αυτής της αυτονομίας (192.490 σε σύνολο 702.072). Το πρώτο αποτέλεσμα του Σαββάτου, στον μικρότερο δήμο (Sant Jayme de Frondanya) με 21 κατοίκους (18 υπέρ, 1 κατά και 2 αποχές), ήταν ένα αναμενόμενο σαρωτικό προμήνυμα. Και ενώ ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, ο Χοσέ Λούις Θαπατέρο, δήλωνε ότι “Αυτά τα δημοψηφίσματα δεν οδηγούν πουθενά”, την ίδια στιγμή ο χαρισματικός πρόεδρος της αγαπημένης του ομάδας Μπαρτσελόνα, ο 47άρης Τζόαν Λαπόρτα, ήταν ο σημαιοφόρος για την ανεξαρτησία του τόπου που γεννήθηκε.

Πολιτική προπαγάνδα, παντομίμα, κωμωδία ή όχι, το βέβαιο είναι ότι το ειρηνικό κίνημα ορισμένων πολιτικών κομμάτων στην Καταλονία θα έχει συνέχεια με νέα δημοψηφίσματα το πρώτο τετράμηνο του 2010 σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα. Σε έξη μήνες θα λήξει η προεδρία του Λαπόρτα στην Μπάρτσα (δεν έχει δικαίωμα επανεκλογής) και μέχρι τότε κανείς δεν αποκλείει την συμμετοχή του στην πολιτική, αφού και ο ίδιος δεν αρνείται ευθέως κάτι τέτοιο. Κλείνοντας την “εκστρατεία” του δημοψηφίσματος την παρασκευή το βράδυ σε κεντρική πλατεία της Βαρκελώνης, ο Λαπόρτα τα είπε ...έξω από τα δόντια:

-“Η Καταλονία πεθαίνει. Πρέπει να γίνει ανεξάρτητη. Είμαστε ένα έθνος και πρέπει να ξυπνήσει. Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσουμε σαν ελεύθεροι πολίτες πρώτης κατηγορίας”.
-“Δεν πρέπει να περιμένουμε άλλο για να υπερασπίσουμε την αξιοπρέπειά μας. Δεν υπάρχει ελευθερία. El españolismo μάς έχει πικράνει, δεν μας ανέχεται. Είναι μια κατάσταση ανεξήγητη και ανησυχητική”.
-“Καλούμε όλους να γίνει πραγματικότητα το όνειρο της Καταλονίας. Θα αγωνιστούμε για μια ελεύθερη χώρα. Μας στραγγαλίζουν οικονομικά”.

Το μέλλον θα δείξει για το κατά πόσο οι πολιτικές φιλοδοξίες του προέδρου της Μπάρτσα θα αποδώσουν καρπούς. Η πλειοψηφία, πάντως, τον έχει ήδη διαγράψει. Μέχρι τότε, το σίγουρο είναι ότι η ομάδα του Λαπόρτα θα βάλει στο ταμείο της τα προσεχή τρία χρόνια εννέα εκατομμύρια ευρώ, διαφημίζοντας τις τουρκικές αερογραμμές (Turkish Airlines). Όχι παίζουμε!

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Ανεξαρτησία από την Ισπανία
ψηφίζουν 700.000 Καταλανοί
*Αύριο Κυριακή σε δημοψήφισμα

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Μια ακόμα από τις 17 αυτονομίες της Ισπανίας, πέρα από την γνωστή Χώρα των Βάσκων, κάνει ένα βήμα εντυπωσιασμού διεκδικώντας την πλήρη ανεξαρτησία της. Το ερώτημα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο: “Θέλετε αυτονομία ή ανεξαρτησία;”. Στο αυριανό Κυριακάτικο δημοψήφισμα σε 170 περιοχές της Καταλονίας, υπολογίζεται πως θα απαντήσουν πάνω από 700.000 κάτοικοι. Το αποτέλεσμα προβλέπεται να είναι ένα συντριπτικό “ναι” υπέρ της ανεξαρτησίας, με το ακριβές ποσοστό να το ξέρουμε το βράδυ της ίδιας ημέρας. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, σε παρόμοιο δημοψήφισμα σε περιοχή κοντά στην Βαρκελώνη, το 96% εκδηλώθηκε υπέρ της ανεξαρτησίας.

Αν και είναι γνωστό ότι στην Καταλονία υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια ένα δυνατό αποσχιστικό κίνημα, αυτή τη φορά “το πράμα χοντραίνει”. Μάλιστα, θα έχει συνέχεια με παρόμοια δημοψηφίσματα στις 28 Φεβρουαρίου και 25 Απριλίου της νέας χρονιάς σε μεγάλα αστικά κέντρα αυτής της αυτονομίας, πολιτικά κόμματα της οποίας επιμένουν να γίνει ένα ξεχωριστό κράτος στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Βέβαια, αυτά τα δημοψηφίσματα δεν έχουν καμία απολύτως νομική ισχύ, αφού το σύνταγμα της Ισπανίας τα απαγορεύει. Αναδεικνύουν, όμως, το πρόβλημα διεκδίκησης πλήρους αυτοδιάθεσης ενός σημαντικού κομματιού της Ισπανίας, με ειρηνικά μέσα.

Το αυριανό δημοψήφισμα γίνεται σε μια κρίσιμη στιγμή, δεδομένου ότι αναμένεται η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ισπανίας για την νομιμότητα ή όχι πολλών άρθρων του νέου καταστατικού της αυτονομίας της Καταλονίας. Η πρωτοβουλία ανήκει σε οργανώσεις πολιτών και βέβαια δεν έχει την έγκριση τόσο της τοπικής όσο και της κεντρικής σοσιαλιστικής κυβέρνησης, που χαρακτηρίζουν παράνομα αυτού του είδους τα δημοψηφίσματα. Αντίθετα, δεκάδες δήμοι με ψηφίσματά τους εγκρίνουν την προσφυγή των πολιτών στις κάλπες, καλώντας μάλιστα και κάπου 100.000 μετανάστες να ψηφίσουν, με την προϋπόθεση ότι είναι γραμμένοι στα δημοτολόγια.

Από τους πλέον φανατικούς υποστηρικτές της ανεξαρτησίας της Καταλονίας από την Ισπανία είναι ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, ο Joan Laporta, ο οποίος δεν κρύβει τις πολιτικές φιλοδοξίες του και έχει κατηγορηθεί πολλές φορές ότι χρησιμοποιεί το ποδόσφαιρο για πολιτικά οφέλη. Αλλά και ο προπονητής της “Μπάρτσα”, ο επιτυχημένος Γουαρδιόλα, δημοσιοποιεί την προτίμησή του. Μόλις προχθές, επέμενε να απαντά στους δημοσιογράφους στα καταλανικά, τονίζοντας “Μιλάω την γλώσσα της πατρίδας μου”. 'Αλλος ένας δυνατός πονοκέφαλος για τον φανατικό οπαδό της ομάδας των δύο παραπάνω, τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Θαπατέρο, που όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τον φέρνουν αρκετά πίσω από το Λαϊκό Κόμμα.
.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

*Τα τέσσερα PIGS(Portugal,Ireland,Greece, Spain)
Μας παραλληλίζουν με τα
...γουρούνια της Ευρώπης

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Είναι απίστευτα δυσμενής η εικόνα που δίνουν τις τελευταίες ημέρες τα ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για την Ελλάδα. Φτάνουν στο σημείο να μας ..παραλληλίζουν με τα γουρούνια, χρησιμοποιώντας τα αρχικά της αγγλικής λέξης PIGS, που όλοι σχεδόν ξέρουμε τι σημαίνει. Με την διαφορά ότι κάθε γράμμα αναφέρεται στα αρχικά ισάριθμων χωρών της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης που αντιμετωπίζουν σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, μεταξύ των οποίων είναι και η Ελλαδάρα μας. Αγγλιστί, έχουμε και λέμε:

Portugal-Πορτογαλία
Ireland-Ιρλανδία
Greece-Ελλάς
Spain-Ισπανία

Βάλτε μαζί, λοιπόν, τα αρχικά των χωρών αυτών, και τα μαθητούδια του δημοτικού θα αναγνωρίσουν τον πληθυντικό της αγγλικής λέξης που σημαίνει γουρούνια. Εδώ που τα λέμε, για να κάνουμε περισσότερο χιούμορ με τις ξένες λέξεις, η Ελλάδα έχει καταταχθεί (μιλάμε πάντα για το δημοσιονομικό της έλλειμμα) στην σπέσιαλ κατηγορία των ...μαύρων γουρουνιών, αυτών που στα ισπανικά λέγεται pata negra και από τα οποία παράγεται το καλύτερο και ακριβότερο “χαμόν” στον κόσμο. Κι όλα αυτά επειδή κάποιοι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οίκοι έχουν υποβαθμίσει την πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας μας. Είναι οι ίδιες ιδιωτικές εταιρίες που αναβάθμιζαν την μια ημέρα την αξιοπιστία της μεγαλύτερης αμερικανικής τράπεζας και την επόμενη η ίδια τράπεζα βαρούσε κανόνι.

Εμείς ερχόμαστε λίγο μετά το Ντουμπάι. Τούμπα δηλαδή, στο χείλος του γκρεμού και της χρεωκοπίας, με τους ξένους να μας συμβουλεύουν να τραβήξουμε τα ευρώπουλά μας από τις ελληνικές τράπεζες. ΄Ισως να έχουν και δίκιο, όταν ο πρωθυπουργός της χώρας παραδέχεται ότι το δημοσιονομικό αδιέξοδο απειλεί την εθνική κυριαρχία μας, όταν το δημόσιο χρέος απειλεί να μας αφανίσει αφού δεν μπορούμε να το αφανίσουμε εμείς, όταν υποβαθμίζεται η πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας από διάφορους οίκους, όταν φτάσαμε να είμαστε η πιο αδύναμη χώρα στην ευρωζώνη, με τάση περαιτέρω υποβάθμισης. Δηλαδή, κλαύτα Χαράλαμπε...Οι ελπίδες μας, στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών τις επόμενες ημέρες!

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Μετά την απαγόρευση των μιναρέδων
έρχεται η σειρά και των καμπαναριών;

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

“Φαντάζεστε να πρέπει να ψηφίσουμε για την απαγόρευση των καμπαναριών;”. Το ερώτημα δεν είναι της πλάκας, ούτε ρητορικό. Γίνεται στα σοβαρά από τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, τον Ισπανό Lluis Maria de Puig, που αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι ακόμα και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Εκφράζει την ανησυχία του για την πολεμική που έχει ξεσηκώσει το δημοψήφισμα των δεξιών στην Ελβετία να απαγορευτεί η ανέγερση περισσότερων μιναρέδων στα τζαμιά της χώρας τους, με τους ανά τον κόσμο μουσουλμάνους να απειλούν με αντίποινα.

Ο μιναρές, το τμήμα δηλαδή του μουσουλμανικού τζαμιού από το οποίο ο μουεζίνης καλεί τους πιστούς του ισλάμ για προσευχή, είναι σαν το δικό μας καμπαναριό. Των ορθόδοξων εκκλησιών και φυσικά των καθολικών (που υποθέτω είναι η θρησκευτική λατρεία του Ισπανού αξιωματούχου). Φαντάζεστε, λοιπόν, σε χώρες όπου υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ομογενείς μας να μη μπορούν να φτιάχνουν εκκλησίες με καμπαναριά! Το ίδιο και σε άλλες χώρες όπου υπάρχουν πληθυσμοί που έχουν ασπαστεί την καθολική πίστη. Για πρώτη φορά μια ευρωπαϊκή δημοκρατία θα περιλαμβάνει στο σύνταγμά της απαγορευτική θρησκευτική νομοθεσία.

Και καλά οι μιναρέδες. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, οι χιλιάδες μουσουλμάνοι χρόνια και ζαμάνια απαιτούν να φτιάξουν ένα τζαμί και οι αρμόδιοι σφυρίζουν αδιάφορα. Με αποτέλεσμα, εκατοντάδες υποβαθμισμένα διαμερίσματα στη Κυψέλη, στα Πατήσια και την από κάτω πλευρά της Ομόνοιας να έχουν μετατραπεί σε πρόχειρους τόπους λατρείας του ισλάμ. Χωρίς μιναρέδες, βέβαια. Σε άλλες χώρες της Ευρώπης υπάρχουν εκατοντάδες τζαμιά με μιναρέδες, γιατί εκεί ζουν εκατομμύρια μουσουλμάνων. Το ίδιο και ορθόδοξες εκκλησίες με τα καμπαναριά τους ανά την υφήλιο, με πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και κάθε είδους ρασοφόρους.

Το ξέρει καλύτερα απ΄ όλους ο σημερινός πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μόλις πριν λίγες ημέρες έλεγε στο Μέγαρο Μουσικής (Παγκόσμιο Φόρουμ για την Μετανάστευση και την Ανάπτυξη), ότι «Η οικογένειά μου και εγώ ήμασταν για χρόνια μετανάστες και η εμπειρία της προσφυγιάς ήταν για μένα ένα μεγάλο σχολείο δημοκρατίας, παιδείας και κατανόησης των διαφορετικών αντιλήψεων και προσεγγίσεων». Απευθυνόμενος μάλιστα στον παρευρισκόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Κάρολο Παπούλια, συμπλήρωνε πως «Και εσείς, κύριε Πρόεδρε, υπήρξατε πρόσφυγας. Κάθε ελληνικό σπίτι έχει την εμπειρία της μετανάστευσης και της προσφυγιάς». Σωστά, αλλά έργα. ΄Οχι μόνο λόγια. Μήπως δεν τα γράφω καλά;