Μια αποκλειστική ενημέρωση της επικαιρότητας

akpappas@gmail.com

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Πρωταπριλιάτικα κυβερνητικά ψέμματα


Εδώ και μέρες με ταλανίζει η γρίπη (οξεία φαρυγγίτιδα), με τον πυρετό να μη λέει να πέσει κάτω από 38 . Δεν είναι τίποτα μπροστά στις άλλες δύο χρόνιες βλάβες του οργανισμού μου, αφού η ηλικία δεν συγχωρεί. Δεν κάνω κέφι να γράψω, να διαβάσω, λες και πρέπει να δικαιολογήσω κάποιο μεροκάματο. Αυτή και αν δεν είναι αρρώστια αγιάτρευτη! Το μάτι μου έπεσε τυχαία σ' ένα καινούργιο ενημερωτικό site που δημιούργησαν νέοι συνάδελφοι.


Πρωταπριλιά σήμερα, πρωτοτύπησαν παρουσιάζοντας τα 25 μεγαλύτερα ψέμματα της κυβέρνησης. Έξυπνη ιδέα, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να μπείτε και να τα διαβάσετε με τα σχετικά σχόλια. Σας δίνω την πρώτη τετράδα: 1.Λεφτά υπάρχουν, 2. Δεν θα ληφθούν νέα μέτρα, 3.Είναι μακριά από τις προθέσεις μας η προσφυγή στο ΔΝΤ, 4.Πρώτα ο πολίτης, Η συνέχεια εδώ: tsantiri.gr

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Ο Κρόνος καταβροχθίζει το παιδί του

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου, από το http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Θυμίζει τον γνωστό πίνακα (φωτογραφία) του Φρανσίσκο Γκόγια, όπου ο Κρόνος λίγο πριν αρχίσει να καταβροχθίζει το παιδί του σκέπτεται αν υπάρχει άλλος καλύτερος τρόπος να απαλλαγεί απ΄ αυτό. Στην πραγματικότητα έχουμε την παραβολή των συμμαχικών δυνάμεων της διεθνούς κοινότητας που έχει αποφασίσει την τύχη του τωρινού άτακτου παιδιού (Καντάφι). Η αρχή έγινε πριν από το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με σημαιοφόρο την υπερδύναμη, τον Ομπάμα να δίνει εντολή στην CIA να αρχίσει τις επιχειρήσεις στο έδαφος της Λιβύης, με παράλληλο οπλισμό των εξεγερθέντων. Από κοντά και η δεδηλωμένη απόφαση των υπολοίπων δυνάμεων να απαλλαγούν μια για πάντα από τον απρόβλεπτο συνταγματάρχη, όχι με μισοδουλειές, έστω κι αν αυτό σημαίνει ανοικτό πόλεμο.

Το “λυσσασμένο σκυλί”, όπως τον αποκαλούσε ο Ρήγκαν, αφού κατάφερε να ξεπεράσει πολλές κρίσεις, ιδίως την δεκαετία του '80 με τις τόσες προσπάθειες των ΗΠΑ να τον ξεπαστρέψουν απ΄ τη μέση μέχρι βομβαρδίζοντας την Τρίπολη (σκοτώνοντας την κόρη του Χάνα), μετά το πατατράκ της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 έγινε ένας σημαντικός σύμμαχος της δύση. Εξελίχτηκε σε “αρτίστα” της διεθνούς σκηνής, μέχρι φανατικός αντίπαλος των εξτρεμιστών ισλαμιστών. Ο κολλητός του Ίντι Αμίν, ο πρωτεργάτης της διεθνούς τρομοκρατίας, ο ιδιόμορφος εμπνευστής του “τρίτου δρόμου”, κάτι μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού, σύμφωνα με το πράσινο βιβλιαράκι του (σε αντίθεση με το μαοϊκό κόκκινο), από φαύλος έγινε ήρωας. ΄Ανοιξε τις πόρτες του στη δυστυχισμένη εργατιά από τα βάθη της Ανατολής και Αφρικής για να δουλεύουν στα πετρέλαια, μέχρι που οι δικοί του βεδουίνοι ξύπνησαν και ξεσηκώθηκαν. Η ιστορία θα δείξει αν ήταν ένα από τα βασικά μοιραία λάθη του.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Πτωχεύουν εμάς, θησαυρίζουν αυτοί

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου από το http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com Είναι από τα μουρλά. Το ελληνικό δημόσιο ακριβοπληρώνει τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης για να ...υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας (για να μη καραφλιάσουμε τελείως, δεν φταίνε αποκλειστικά για το άνευ προηγουμένου οικονομικό μας ρημαδιό!). Θέλετε και το κερασάκι της τούρτας; Πτωχεύουν εμάς με τις αξιολογήσεις τους για να θησαυρίζουν αυτοί. Στη γνωστή μας Moody's ο εκτελεστικός πρόεδρός της (Raymond McDaniel) αύξησε την περασμένη χρονιά τις αποδοχές του κατά 69% και τα bonus κατά 157% (ούτε ο Καντάφι δεν κάνει κάτι τέτοια). Εισέπραξε συνολικά 9,15 εκατ. δολάρια, δηλαδή 6,4 εκατ. σε δικό μας νόμισμα. Την ίδια χρονιά τα πέντε υψηλά ιστάμενα στελέχη της Moody's μοιράστηκαν 20 εκατ. ντόλαρς, δίνοντας στους εαυτούς τους αύξηση 60% ενώ το ίδιο διάστημα ο οίκος είχε απώλειες στα έσοδά του.

΄Εχουμε και ευτράπελα στην ιστορία. Ο μεγαλύτερος μέτοχος της Moody's (Warren Buffer, στη φωτογραφία με τον εκτελεστικό πρόεδρο) κατέθεσε στην επιτροπή της αμερικανικής Γερουσίας ότι ...δεν γνώριζε απολύτως τίποτα για τις επιχειρήσεις του οίκου που μας λαχταρίζει κάθε τόσο. Για να συμπληρώσει: “Δεν έχω πάει ποτέ μου, δεν ξέρω πού είναι η έδρα του οίκου”. Αυτά στο Αμέρικα που εδώ και καιρό έχει καταστήσει υπεύθυνη για την κρίση την γνωστή τριπλέτα των οίκων που μας ρίχνουν στ΄ αυτιά κάθε τόσο και λιγάκι, με αποτέλεσμα τα κέρδη τους να έχουν μειωθεί σημαντικά, σε επίπεδο πολλών χρόνων πίσω. Να, σε σύγκριση με το 2005 τα μεγάλα κεφάλια διπλασίασαν τις αποδοχές τους, παρά το ότι είχαν κέρδη μόνο 10% και τώρα έχουν μειωθεί ακόμα περισσότερο. Είπατε τίποτα!

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Η συζυγική κλίνη βγάζει προεδρίες


Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,


http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com


Ους ο Θεός συνέζευξε, η προεδρία χωριζέτω. Στην πολιτική η μεταβίβαση της εξουσίας γίνεται μετά από μαραθώνιες συσκέψεις, τετ α τετ συναντήσεις, μυστικά γεύματα ή κατά την διάρκεια ταξιδιών σε κρατικά αεροσκάφη, στην περίπτωση όμως αυτή κυριολεκτεί η πρωτοτυπία. Αποφασίζεται σε τόσο στενό περιβάλλον, όπως είναι η συζυγική προεδρική κρεβατοκάμαρα του πρώτου πολίτη της Γουατεμάλας,΄Αλβαρο Κολόν (με πιτζάμες;) και της πρώτης κυρίας, Σάντρα Τόρρες (με νυχτικό;), για διαζύγιο “ευκαιρίας”, όπως λέμε ...πλοίο με σημαία ευκαιρίας. Αν δεν μπήκατε στο νόημα, η Σάντρα φιλοδοξεί να πάρει τη θέση του ΄Αλβαρο τον Σεπτέμβριο (τότε λήγει η θητεία του), αλλά επειδή ο νόμος το απαγορεύει σε συγγενή μέχρι τέταρτου βαθμού, αποφάσισαν να πάρουν διαζύγιο από την συζυγική κλίνη για χάρη της ...κάλπης.


Οι λεπτομέρειες μοιάζουν με Νοτιοαμερικάνικο τηλεοπτικό σήριαλ, αλλά δεν είναι. Με 11 χρόνια έγγαμου βίου, χωρίς την παρεμβολή τρίτου προσώπου στη σχέση τους, η 51 ετών Σάντρα επιμένει να αντικαταστήσει στην προεδρία της Γουατεμάλας τον σύζυγό της, οκτώ χρόνια μεγαλύτερό της. Φαίνεται ότι εδώ δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα της απομάκρυνσης από τη συζυγική κλίνη, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει το σκάνδαλο. Πολλοί μιλούν για καραμπινάτο αδίκημα, μόλις κατατέθηκε η αίτηση διαζυγίου, πέντε μήνες πριν αρχίσει η προεδρική καμπάνια για την ετυμηγορία του λαού. Οι γνωρίζοντες λένε ότι έχει ελπίδες να εκλεγεί, αφού είναι δυναμική γυναίκα, τρομερά φιλόδοξη, επιβάλλεται και επιτυγχάνει κάθε επιδίωξή της, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει δημιουργήσει αντιπάθειες.


Προηγήθηκε το “σύνδρομο Ιζαμπελίτα Περόν”, η οποία έφτασε να γίνει πρόεδρος της Αργεντινής, ακολούθησε αργότερα στην ίδια χώρα η Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρσνερ (έκανε την πολιτική της σταδιοδρομία στη σκιά του συζύγου-προέδρου), μέχρι που η μεταβίβαση του προεδρικού αξιώματος έγινε από χέρι σε χέρι το 2007. Στη χώρα μας έχουμε άλλου είδους σύνδρομα ή αν προτιμάτε δυναστείες. Να, όπως το χατ-τρικ πρωθυπουργών (γιου, πατέρα και παππού), τον πρωθυπουργό και μετέπειτα πρόεδρο, για να πάρει τη σκυτάλη της πρωθυπουργίας για μια εξαετία ο ανιψιός, χωρίς να χρειαστεί να πάμε αρκετά πιο πίσω στην ελληνική πολιτική ιστορία. Λέτε να δούνε τα μάτια μας κι άλλα;

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Το χρήμα του δύστυχου λαού δεν είναι


για την εύνοια των επιχειρήσεων ΜΜΕ


Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,


http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com


Τα ΄λεγα πριν 40 χρόνια, αλλά μόνος μου τα ΄κουγα. Μερικοί συνάδελφοι με περνούσαν για ούφο, όταν τους εξηγούσα αυτά που ζούσα στο Λονδίνο, στην Fleet Street, την τότε καρδιά του βρετανικού Τύπου, με τον ανεπανάληπτο εκκωφαντικό θόρυβο των γιγαντιαίων πιεστηρίων να ταρακουνά τον δρόμο και την χαρακτηριστική έντονη μυρουδιά των τυπογραφείων. ΄Ηταν η εποχή που η μια από τις δύο απογευματινές εφημερίδες (Evening News και Evening Standard), με εκατοντάδες χιλιάδες φύλλα κυκλοφορία η κάθε μια, έκλεισε γιατί δεν άντεχε το κόστος παραγωγής. ΄Εκτοτε, με την τεχνολογία στα media να καλπάζει, αυτή που απέμεινε (Evening Standard) διανέμεται δωρεάν από τον Οκτώβριο του 2009. Ανάλογες εμπειρίες έζησα αργότερα στην Αυστραλία και στη Λατινική Αμερική.


Στην ιδιόμορφη Ελλάδα αντί να κλείνουν εφημερίδες με εκατοντάδες μόνο φύλλα κυκλοφορίας, συνεχώς άνοιγαν καινούργιες. Επιβίωναν από το κράτος: διαφημιστικά πακέτα δισεκατομμυρίων, δημοσίευση ισολογισμών, δάνεια αγύριστα από τράπεζες, ποικιλόμορφες φορολογικές απαλλαγές και διευκολύνσεις παντός είδους, άσε τα χρυσοφόρα ανταλλάγματα της εκάστοτε κυβέρνησης στους επιχειρηματίες εκδότες και τις ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις! Κι όταν οι τωρινές οικονομικές συνθήκες στέρεψαν τις κάνουλες του κρατικού πακτωλού, η φούσκα έσκασε με κλείσιμο ΜΜΕ, απολύσεις, μειώσεις αποδοχών, ριζικές αλλαγές εργασιακών σχέσεων. Μπροστά στο φάσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να βρεθούν στο δρόμο λόγω αυτής της νοοτροπίας, κάποιοι από τους χρυσοπληρωμένους συναδέλφους άρχισαν να εκβιάζουν προς κάθε πλευρά. Ξεκάθαρα και δημόσια μέσω των συμφερόντων που εξυπηρετούν, ίσως γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι το χρήμα του δύστυχου λαού δεν είναι για δαύτους. ΄Οχι, πλέον...

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011


Με την πυξίδα του ρεπόρτερ (26.3.11)

Το“κεφαλοκλείδωμα” Παπανδρέου

στον Σόκρατες κ. ά. παραλειπόμενα

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com


Δύο παραπολιτικά, παραλειπόμενα με νόημα αν προτιμάτε, που τα συγκράτησα γιατί έχουν ενδιαφέρον. Πέμπτη απόγευμα στις Βρυξέλλες, έναρξη μιας ακόμα συνόδου των 27. Ο Ζοζέ Σόκρατες, προ ολίγων ωρών παραιτηθείς πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, φανερά σαστισμένος από τους προβολείς της δημοσιότητας πάνω του, συνομιλεί όρθιος με κάποιον. Ο τηλεοπτικός φακός πιάνει τον Γιώργο Παπανδρέου να πλησιάσει με ανοιχτά τα χέρια τον Σόκρατες που δεν τον έχει αντιληφθεί, και με ύφος που θα ΄λεγε “Σύντροφε τι σου έμελλε να πάθεις”, πάει να τον χαιρετήσει. Απλώνει το αριστερό χέρι και με μια κίνηση σε στυλ ¨κεφαλοκλειδώματος” τον τραβάει ελαφρά για να τον αγκαλιάσει, ψιθυρίζοντάς του κάτι στο αυτί.

Την επομένη το μεσημέρι, με τη λήξη της συνόδου, ο Παπανδρέου ενημερώνει τα δικά μας ΜΜΕ για τα ...επιτεύγματα της χώρας μας μετά την αναζήτηση και αποδοχή της ...σωτηρίας μας στον μηχανισμό στήριξης από την τρόικα. Σε παράπλευρη αίθουσα, ο εικονιζόμενος Σόκρατες μιλά κι αυτός στα πορτογαλικά ΜΜΕ. Σε ερώτηση αν θα δεχτεί και η χώρα του σωσίβιο σωτηρίας από την γνωστή “αγία τριάδα”, τονίζει με έμφαση: “Ξέρω τι σημαίνει για την Ελλάδα και την Ιρλανδία... Δεν θα το δεχτώ ποτέ για την Πορτογαλία”. 'Ηταν σαφέστατη η μπηχτή. Κάτι τέτοια έλεγε και ο πρόεδρός του (της Σοσιαλιστικής Διεθνούς), αλλά τελικά υποχρεώθηκε να μας βάλει να κολυμπάμε στην λιτότητα.
*Δεν αποκλείεται το ίδιο να κάνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Πορτογαλία, μια χώρα που μέχρι πριν μια 10ετία ήταν αρκετά πίσω από μας σε οικονομική ανάπτυξη, αλλά από τότε βρέθηκε να κάνει σχεδόν άλματα και να μας αφήνει πίσω. Οι μετρήσεις για τις εκλογές, μάλλον την τελευταία Κυριακή του Μαΐου, θέλουν να προηγείται το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα με απόλυτη πλειοψηφία, με τον σοσιαλιστή Σόκρατες (κυβερνούσε με μειοψηφία) να έχει ελάχιστες ελπίδες επανεκλογής.
*΄Οσο για την γειτονική Ισπανία το ...ωστικό κύμα του οικονομικού Γολγοθά της γείτονος φαίνεται να περνά ξώφαλτσα, κάνοντας όμως αισθητή την ανησυχία για τα χρωστούμενα 70 και πλέον δις ευρώ στις ισπανικές τράπεζες. Ο εκεί σοσιαλιστής πρωθυπουργός (Θαπατέρο) σηκώνει τον δικό του σταυρό μαρτυρίου, πότε δηλαδή θα ανακοινώσει αν θα είναι και πάλι υποψήφιος σ΄ ένα χρόνο. Μέχρι τότε ανακοινώνει όλο και νέα μέτρα λιτότητας, αν θυμάμαι καλά το πέμπτο πακέτο. Τύφλα να ΄χουν οι καθημερινές, σχεδόν, εξαγγελίες του δικού μας Τζωρτζ (του Παπακωνσταντίνου, ε!).

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Πρωτογιορτάσαμε την 25η Μαρτίου

όταν οι αγωνιστές δεν είχαν να φάνε

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Για δεύτερη συνεχή χρονιά δεν έφτασε η πρόσκληση της πρεσβείας μας για την δεξίωση της 25ης Μαρτίου. Αν είναι ο δρόμος μου προς την ορθόδοξη εκκλησία μεθαύριο Κυριακή, θα περιοριστώ στη δοξολογία για την Εθνική Παλιγγενεσία μετά την θεία λειτουργία. Πολυτέλεια η δαπάνη κάπου 1.500.000 ευρώ για 150 δεξιώσεις (πρεσβείες, μόνιμες αντιπροσωπείες, συνδέσμους, γενικά προξενεία και προξενεία), την ώρα που η λιτότητα δυσχεραίνει σοβαρότατα την λειτουργία τους. Η ίδια και χειρότερη κατάσταση επικρατούσε και το 1838, όταν τιμήθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα η μνήμη των Ελλήνων αγωνιστών του 1821 κατόπιν επιμονής του δημάρχου της πόλης, Δημ. Καλλιφρονά, επειδή το τότε υπουργείο Εσωτερικών δεν ήθελε να ξοδέψει την ώρα που οι πρωταγωνιστές της επανάστασης δεν είχαν να φάνε.

Στο 24grammata.com διαβάζω λεπτομέρειες μέχρι και κουτσομπολιό. Κατά μια εκδοχή το παλάτι (ο Όθων) μάλλον δεν επιθυμούσε να συνδέσει την εθνική γιορτή με την Ορθοδοξία, για να μη δώσει την ευκαιρία στην Εκκλησία να καπηλευτεί την επανάσταση των Ελλήνων. Η δοξολογία έγινε στον τότε Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Σοφίας, στην οδό Αιόλου και ακολούθησαν οι εκδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και την Ακρόπολη, χωρίς να λείψουν οι γκρίνιες και οι διαφωνίες για το συνολικό κόστος σε εποχή ισχνών αγελάδων. Μέχρι και οι κακές γλώσσες είπαν ότι για τον πρώτο εορτασμό του 1838 δαπανήθηκε μέρος των χρημάτων που προορίζονταν για την ανέγερση του Πανεπιστημίου στην πόλη.
Χρόνια μας Πολλά και κυρίως καλύτερα.

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Εικόνα απαισιοδοξίας στο Αφγανιστάν

(Όπου βρίσκεται και δική μας δύναμη υποστήριξης)

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Το θέμα μάς αφορά, και φυσικά μας ανησυχεί, γιατί έχουμε εκεί μια έστω μικρή δύναμη υποστήριξης, παρά το γεγονός ότι δεν είναι στην πρώτη γραμμή πυρός. Αναφορές κρατικών μυστικών υπηρεσιών της Ευρώπης, κυρίως χωρών που συμμετέχουν με μεγαλύτερες σε αριθμό στρατιωτικές αποστολές στο Αφγανιστάν, παρουσιάζουν μια εικόνα αρκετά απαισιόδοξη. Εκείνο που τους ανησυχεί ιδιαίτερα, σύμφωνα με τον επικεφαλής των υπηρεσιών μιας απ΄ αυτές, είναι ότι όσο περνά ο καιρός τόσο χειροτερεύει η κατάσταση και αυξάνεται ο αριθμός των επιθέσεων κατά της διεθνούς στρατιωτικής δύναμης. Χαρακτηριστικό είναι ότι τις τελευταίες 40 ημέρες οι επιθέσεις εκ μέρους των Αφγανών ανταρτών διπλασιάστηκαν.

Στις αναφορές τους, το περιεχόμενο των οποίων έγινε γνωστό στις αρμόδιες επιτροπές των αντίστοιχων κοινοβουλίων, επισημαίνεται ότι καθυστερεί ο προγραμματισμός μεταβίβασης της ευθύνης για την ασφάλεια της χώρας στις αφγανικές αρχές, με τις τελευταίες να φτάσουν στο σημείο να αρνούνται σε πολλές περιπτώσεις την αποδοχή αυτών των μέτρων. Τονίζεται ακόμα πως ο Αφγανός πρόεδρος, Χαμίντ Καρζάι, επιρρίπτει στις ξένες δυνάμεις την ευθύνη για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί τον τελευταίο καιρό στη χώρα του. Η δική μας Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών θα πρέπει να είναι ήδη ενήμερη αυτών των αναφορών, στα πλαίσια της συνεργασίας της με τις αντίστοιχες των χωρών που διαθέτουν στρατιωτική δύναμη στο Αφγανιστάν.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

΄Εξω, όπου Giorgos και μάλαμα. Μέσα;

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Κάθε τόσο και λιγάκι η απομάκρυνσή του θεωρείται απ΄ όλα σχεδόν τα ΜΜΕ προεξοφλημένη. Στο πρόσωπό του καταμαρτυρούν μια ατέλειωτη σειρά από σοβαρά σφάλματα άσκησης της δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, όπως το ράβε ξήλωνε νέων μέτρων λιτότητας, την στέρηση των εσόδων και πάει λέγοντας. Είναι το αλεξικέραυνο πάνω στο οποίο προσκρούουν όλα τα αιτήματα των συναδέλφων του, ο τσάρος που δεν υπολογίζει κανέναν προκειμένου να αποφύγει η χώρα την χρεοκοπία. Γνωρίζει καλά την νοοτροπία του ΄Ελληνα, βασική αιτία της σημερινής μας κατάντιας, αποφασισμένος να τα παίξει όλα μήπως και γίνει το θαύμα. Αν όχι να βαρέσουμε κανόνι, να μη πληρώνουμε για πολλές δεκαετίες τα σφάλματα του παρελθόντος. Αυτά μέσα, για τον υπουργό Οικονομικών.

Γιατί έξω, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου είναι το κάτι άλλο. Στις Βρυξέλλες όπου πάει συχνά πυκνά έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Οι συνάδελφοί του στην Ε.Ε. εκτιμούν ιδιαίτερα τις ικανότητές του, είναι ο αγαπημένος υπουργός των φωτογράφων, άσε που είναι συμπαθέστατος στο ασθενές φύλο. Το καταμαρτυρούν οι μεγάλες φωτογραφίες που δημοσιεύονται στον ξένο Τύπο, π.χ. με την ομόλογό του της Ισπανίας, ΄Ελενα Σαλγκάδο. Η χαλαρή στάση, τα μειδιάματα, οι εκατέρωθεν εκφράσεις που δεν βλέπεις στα πρόσωπα άλλων συναδέλφων τους, τα λέει όλα. Ομολογώ πως δεν τον ξέρω, ούτε καν τον έχω δει ποτέ μου από κοντά. Ξέρω όμως πολλούς που θέλουν να τον δουν σε άλλο υπουργείο γιατί τους χαλάει τα χατίρια. Πολιτικούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους. Λέτε ο πρωθυπουργός του, ο άλλος Γιώργος, να τον κρατάει γιαυτό ακριβώς το λόγο στη θέση του;


Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Οι τύραννοι δισεκατομμυριούχοι

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Την ώρα που ο Καντάφι διαρρηγνύει τα ιμάτιά του πως το μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο είναι η σκηνή που μένει, στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμούν ότι το 25% του δημόσιου χρήματος στις χώρες της Αφρικής κατευθύνεται κάθε χρόνο σε σκοτεινά κανάλια της Ευρώπης και άλλων ηπείρων. Μιλάμε για τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ των διεφθαρμένων τυραννικών καθεστώτων, αρχίζοντας πρόσφατα από την Τυνησία, την Αίγυπτο και τα παιδιά του “πάμπτωχου” συνταγματάρχη Καντάφι (η περιουσία της οικογένειας στο εξωτερικό υπολογίζεται από τους Ελβετούς σε 87 δις ευρώ). Δεν είναι μόνο τα μετρητά αλλά και περιουσιακά στοιχεία, όπως τεράστιες εκτάσεις, βίλες, κτίρια πολυτελείας, σκάφη αναψυχής, ιδιωτικά αεροσκάφη και παντός είδους μπίζνες, μέχρι μετοχές σε ποδοσφαιρικές ομάδες.

Για να πάμε λίγο πιο πίσω φρεσκάροντας την μνήμη μας, βλέπουμε στην κορυφή της λίστας των δισεκατομμυριούχων τυράννων τον Σουχάρτο, πρόεδρο της Ινδονησίας μέχρι το 1998 με 25 δις ευρώ (το ρεκόρ της κλεπτοκρατίας κατέχει τώρα ο Καντάφι). Ακολουθεί ο καπριτσιόζος Μομπούτου, πρόεδρος του Ζαΐρ μέχρι το 1997 με 3,6 δις ευρώ και ο Αμπάτσα της Νιγηρίας με τα ίδια δις. Η διαφθορά βασίλευε και στο Περού με τον Φουτσιμόρι μέχρι το 2000, με τον Μάρκος στις Φιλιππίνες μέχρι το 1986 και τον Ντουβαλιέ, γνωστό και ως Baby Doc, κι αυτός μέχρι το 1986 στη Ταϊτή. Ζεστό χρήμα πολλών δις είναι ακόμα στα αζήτητα σε χώρες που δεν υπέγραψαν το Σύμφωνο κατά της Διαφθοράς του ΟΗΕ το 2003, όπως είναι η Γερμανία, η Σαουδική Αραβία και η Συρία. Με την Μέρκελ να μη ξέρει τι να κάνει με τα κλεμμένα του Σουχάρτο!

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Με την πυξίδα του ρεπόρτερ (20.3.11)

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

#Η υποκλοπή της υποκλοπής. Ασφαλώς και είναι επιτυχία της “Καθημερινής” η εξασφάλιση των αποκαλύψεων των Wikileaks από τα έγγραφα των Αμερικανών διπλωματών σχετικά με την Ελλάδα και την Κύπρο. Μόνο που αυτή τη φορά η υποκλοπή έγινε από την νορβηγική συντηρητική εφημερίδα “AftenPosten”, η οποία κατάφερε να σπάσει τους μυστικούς κωδικούς του αυστραλογεννημένου Ασσάντζ και με τη σειρά της να πουλήσει δεκάδες χιλιάδες έγγραφα σε ξένες εφημερίδες. Το πρωτοδιαβάσατε εδώ στις 28 του περασμένου Δεκέμβρη με τίτλο “Ο Ασσάντζ κατακρίνει τα πέντε έντυπα για την μεθοδολογία των αποκαλύψεων”, αναφέροντας και το όνομα ενός στελέχους της εφημερίδας (του Ole Erik Almlid).
# Για ποια ακριβώς αιτία έχουν εξοργιστεί οι δυτικοί και όχι μόνο σύμμαχοι της Μέρκελ με την απόφαση αποχής της Γερμανίας από το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη (φοβάται τον φονταμενταλισμό των ισλαμιστών, το ναυάγιο των οικονομικών συμφωνιών με το καθεστώς του Μουαμάρ και την διακοπή εισαγωγής πετρελαίου ή το πολιτικό κόστος των εκλογικών αναμετρήσεων στα κρατίδια της χώρας της;).
#Κυβερνητικές και αντικυβερνητικές εφημερίδες επιμένουν ότι ο κύβος ερρίφθη. Ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας, Χοσέ Λούις Ροντρίγκες Θαπατέρο, θα ανακοινώσει επίσημα σε λίγες μέρες ότι δεν θα είναι υποψήφιος για τρίτη τετραετία στις επόμενες βουλευτικές εκλογές (προγραμματισμένες να γίνουν σ΄ ένα χρόνο). Οι γνωρίζοντες καλά τις προθέσεις του ισχυρίζονται πως και ο ίδιος ομολογεί ότι είναι μέρος του προβλήματος, πέρα από την απροθυμία της γυναίκας του και των δύο κοριτσιών του.
#Ποιου προβλήματος; Αυτού των δημοσκοπήσεων που θέλουν το κυβερνών Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα να είναι πίσω από το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα σε μόνιμη θέση στις εκτιμήσεις του εκλογικού σώματος και μάλιστα με μεγάλη και αγεφύρωτη διαφορά (έχει φτάσει μέχρι και 16%). Και γιατί από τώρα; Στις 22 Μαΐου γίνονται δημοτικές και περιφερειακές εκλογές σ΄ όλη τη χώρα, με το αποτέλεσμα να αναμένεται συντριπτικό για τους σοσιαλιστές.
#Το όνομα που παίζει δυνατά για την αντικατάσταση του Θαπατέο είναι του Αλφρέδο Πέρεθ Ρουμπαλκάμπα, σημερινού α΄ αντιπροέδρου της κυβέρνησης, υπουργού Εσωτερικών, κυβερνητικού εκπροσώπου και κόκκινο πανί για τους συντηρητικούς. Την επόμενη φορά θα σας δώσω πλήρες προφίλ του. Σε μεγάλη απόσταση ακολουθεί η νυν υπουργός ΄Αμυνας, Κάρμε Τσακόν, καταλανικής καταγωγής.
#Τα τελείως αθόρυβα τρένα-βολίδα βούιζαν από τα κλαψουρίσματα των μωρών που μετέφεραν οι χιλιάδες μανάδες τους από τη Φουκουσίμα (για να γλυτώσουν) στη Χιροσίμα ( του 1945, με τους 140.000 νεκρούς και τις 300.000 σακατεμένους της ατομικής βόμβας).
# Η μετάφραση από τα αγγλικά θα μπορούσε να είναι “Επιχείρηση κουκλοθέατρο”. Την χρηματοδοτεί το Πεντάγωνο των ΗΠΑ με σύνθημα “λέξεις κι όχι σφαίρες”, δηλαδή εισβολή στα κοινωνικά δίκτυα με ψεύτικους συνομιλητές. Γνωρίζουν καλά τι αποτελέσματα είχε το ίντερνετ στον πρόσφατο ξεσηκωμό του αραβικού κόσμου. Είναι ένας ψυχολογικός πόλεμος μέσα από το διαδίκτυο, κάτι παρόμοιο που έκαναν για πρώτη φορά στο Ιράκ.

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Αφού έκαναν και τα ...παιδιά,

τώρα κλείνουν και τα σχολεία

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ο νέος σχολικός χάρτης, μετά την συγχώνευση ή κατάργηση σχεδόν 2.000 μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σ΄ όλη τη χώρα, δεν μπορούσε να μείνει στο περιθώριο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ανέκαθεν ήταν το προσφιλές σπορ κάθε κυβερνητικής αλλαγής. Πώς να ξεχάσω τη σκηνή πριν μισό αιώνα στην πλατεία του χωριού των γονιών μου, στην Ακράτα, όταν ο υποψήφιος κάποιου κόμματος στο νομό Αχαΐας (πόσους πρωθυπουργούς και υπουργούς δεν έβγαλε!) υποσχόταν “Θα σας κάνουμε και σχολείο”, το ακροατήριο να απαντά “Μα δεν έχουμε παιδιά” και τον μελλοντικό εθνοπατέρα να χαριτολογεί “Θα σας κάνουμε και παιδιά”.

Επειδή δεν έκαναν στους ψηφοφόρους παιδιά, έκαναν αβέρτα σχολεία. Τώρα που κοντεύουμε να φάμε και τη μούργα, στο χείλος της χρεοκοπίας, με τους ξένους δανειστές να μας περιμένουν στη γωνία, η πολιτική ηγεσία αποφάσισε να βάλει λουκέτα. Ίσως σε πολλές από τις 2.000 αλλαγές σε νηπιαγωγεία, δημοτικά και λύκεια να ΄χει δίκιο, αλλά μόνο το κριτήριο εξοικονόμησης δαπανών δεν αρκεί στη σύγχρονη εκπαιδευτική αγωγή και στη σχέση δασκάλου-μαθητή. Αφήνω τις μεγάλες αποστάσεις, τα κεκτημένα των δασκάλων-καθηγητών και τις καταλήψεις να ΄ναι πάλι στόχος πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως η δυσαρέσκεια του μεγαλοΠΑΣΟΚου πρώην υπουργού επειδή η τωρινή συνάδελφός του στο Παιδείας αποφάσισε να μεταφέρει την έδρα του σχολείου από το χωριό του (δίπλα στο νομό Αχαΐας).


Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Δηλώνουμε λαδώματα και φακελάκια

όχι όμως τα έσοδά μας στην εφορία!

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Μια ακόμα επαλήθευση της νοσηρής ελληνικής πραγματικότητας. Αυτή τη φορά δεν είναι η ομολογία του πρωθυπουργού της χώρας “Είμαστε ένα διεφθαρμένο κράτος”, αλλά η επικρατούσα ανέκαθεν αντίληψη του συνόλου της κοινωνίας στην οποία ζούμε καθημερινά, με υπερβολικές όμως εκτιμήσεις. Διαβάζοντας τις χθεσινές εφημερίδες καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι ο ΄Ελληνας μπορεί να μη δηλώνει όλα τα έσοδά του στην εφορία, δηλώνει όμως όλα τα λαδώματα, φακελάκια ή “μπαξίσια” για να κάνει τη δουλειά του με το κράτος. Θα μείνω στο πρωτοσέλιδο βασικό θέμα μιας από τις εφημερίδες του συντηρητικού χώρου, με την βεβαιότητα ότι τα στοιχεία που αναφέρει πρέπει να είναι στη φαντασία του συντάκτη.

Γράφει ότι την περασμένη χρονιά (2010) αυξήθηκε λόγω οικονομικής κρίσης κατά 9,2% η τιμή του λαδώματος (λιγότερο εντυπωσιακά, άλλες εφημερίδες έγραφαν ότι ψαλιδίστηκε για τον ίδιο ακριβώς λόγο το γρηγορόσημο!). Δεν ξέρω αν η τιμή του ελαιολάδου ανέβηκε, αλλά για τον συνάδελφο 728.122 ΄Ελληνες πλήρωσαν 632 εκατ. ευρώ για φακελάκια σε γιατρούς, εφοριακούς, υπαλλήλους πολεοδομίας, νομαρχιών, του ΙΚΑ και λοιπών δημόσιων υπηρεσιών. Η ακρίβεια των αριθμών ( μόνο τα ποσά που έδωσε ο καθένας μας για “μπαξίσι” δεν είχε!) δεν επιβεβαιώνεται πουθενά από τα αναλυτικά στοιχεία του ρεπορτάζ. Αυτή είναι η ποιότητα της δημοσιογραφίας! Αν ο αναγνώστης ήξερε πώς γράφεται μια εφημερίδα, δεν θα την αγόραζε ποτέ!

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Γάιδαρος ...είδος εν ανεπαρκεία

βρίσκει παράδεισο λόγω κρίσης

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ο Παύλο είναι ένα γαϊδούρι μιας κάποιας προχωρημένης ηλικίας, ξέστρωτο και αμολημένο από τα αφεντικά του στα χωράφια. Η πολυήμερη περιπλάνησή του δεν συγκινούσε κανένα, μέχρι που το συμπαθέστατο τετράποδο έφτασε στο τσακ να ΄χει κακό ψόφο. Αιτία δεν ήταν μόνο η πείνα, αλλά και κάποιες μολύνσεις από πληγές. Η οικονομική κρίση ανάγκασε τον άγνωστο ιδιοκτήτη του να το εγκαταλείψει, μέχρι που βρέθηκε δύο εβδομάδες αργότερα η Λέτι, μια αγρότισσα με μεγάλη φάρμα στην Ουαλία. Η αγάπη της για τα γαϊδούρια (φαντάζομαι και για τα θηλυκά του είδους!) εκδηλώθηκε αμέσως μόλις αντίκρισε τον έτοιμο να τα τινάξει Παύλο, τον έβαλε σε φορτηγάκι και τον μετέφερε στο αγρόκτημά της.

Η ηλικιωμένη Ουαλή γνωρίζοντας ότι ο γάιδαρος στον 21ο αιώνα είναι ...είδος εν ανεπαρκεία (στην Ισπανία μέχρι και η βασίλισσα Σοφία, η πρώην “δική” μας πριγκίπισσα, ηγείται ενός συλλόγου προστασίας και διάδοσης αυτού του ανέκαθεν μεταφορικού μέσου στην επαρχία μας), ετοίμασε για το νέο της απόκτημα ένα ειδικό χώρο υποδοχής, βάζοντας την καλαίσθητη επιγραφή “Παράδεισος των γαϊδουριών”. Είδα το σχετικό ρεπορτάζ σε κάποιο ξένο δελτίο ειδήσεων, όπου με την ευκαιρία παρουσίασαν σκηνές από την εγκατάλειψη χιλιάδων αλόγων στην Ιρλανδία. Η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της πρώην εκεί κυβέρνησης οδήγησε τη χώρα στη γνωστή κρίση, αναγκάζοντας κάπου 18.000 ιδιοκτήτες αλόγων να τ' αφήσουν στη μοίρα τους.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Τσουνάμι διώξεων δημοσιογράφων

*Στην Τουρκία 4.000 διώξεις και 68 στις φυλακές

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Δέκα χιλιάδες άτομα συγκεντρώθηκαν προχτές Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη και διαμαρτυρήθηκαν έντονα για το πρωτοφανές κύμα διώξεων και συλλήψεων Τούρκων συναδέλφων από την κυβέρνηση Ερντογάν. Δεν είναι μόνο οι 68 δημοσιογράφοι στις φυλακές της γείτονος, εκ των οποίων οι 7 έχουν καταδικαστικές αποφάσεις, με τους υπόλοιπους να περιμένουν την ακροαματική διαδικασία εδώ και τέσσερα χρόνια. 90 οργανώσεις κατήγγειλαν ότι στη χώρα αυτή εκκρεμούν 4.000 υποθέσεις σε βάρος δημοσιογράφων, ενώ 50.000 τηλέφωνα παρακολουθούνται χωρίς να έχει δοθεί καμία απολύτως εξήγηση από τις αρμόδιες αρχές.

Μεταξύ των συλληφθέντων δημοσιογράφων ξεχωρίζουν τα ονόματα, των Αχμέτ Σικ και Νεντίμ Σενέρ. Σε συνέντευξή του σε ξένη εφημερίδα τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Σενέρ είχε προβλέψει την σύλληψή του από τις τουρκικές αρχές επειδή έκανε έρευνα για την εκτέλεση του συναδέλφου του Χραντ Ντικ (το 2007 από μια ομάδα εθνικιστών). Τους τελευταίους δύο μήνες έγιναν δώδεκα συλλήψεις δημοσιογράφων με τις κατηγορίες ότι ανήκουν σε τρομοκρατικές οργανώσεις ή για συνεργασία με την λεγόμενη συνωμοτική ομάδα Εργκένεκον, στόχος της οποίας ήταν να δημιουργήσει κλίμα χάους στην Τουρκία με δολοφονίες και τρομοκρατικές ενέργειες ώστε να δικαιολογηθεί πραξικόπημα εκ μέρους του στρατού.

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Υποταγή σοσιαλιστών στην Μέρκελ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Μπορεί να είναι απλή σύμπτωση, αλλά η σοσιαλιστική τριάδα του ευρωπαϊκού νότου εκτελεί πιστά τις εντολές Μέρκελ. Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας υπέκυψαν τελικά στις απαιτήσεις της Γερμανίας. Ο Σόκρατες γύρισε από την προ ημερών συνάντησή του με την καγκελάριο και εφάρμοσε τις δημόσιες περικοπές που του υποδείχτηκαν, με τους Πορτογάλους να βγούν αμέσως στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι. Για να κρατήσει τα προσχήματα η πληθωρική κυρία, προτίμησε να επισκεφτεί τον Θαπατέρο στη Μαδρίτη και να του επιβάλει μείωση του χρέους στις 17 αυτονομίες και αυξήσεις στις αποδοχές όλων σε σχέση με την αποδοτικότητα κι όχι τον τιμάριθμο.

Επειδή εμείς αυτά τα μέτρα που πάρθηκαν στη σοσιαλιστική Πορτογαλία και Ισπανία τα 'χουμε φάει με το κουτάλι την τελευταία χρονιά, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Παπανδρέου, δεν είχε άλλη επιλογή από το να πάει κι αυτός στην Μέρκελ για να την βεβαιώσει ότι θα βγάλει στο σφυρί ό,τι μπορεί για να μαζέψει τα 50 δισ. Διαφορετικά η Ελλαδάρα δεν μπορεί να τσουλήσει. Η πολιτικά στριμωγμένη φέτος Μέρκελ έχει στα χέρια της σφυγμομετρήσεις που δείχνουν πως το 80% των συμπατριωτών της δεν πιστεύουν ότι θα βγει γρήγορα η Ευρώπη από τον οικονομικό βάλτο. Κι έδειξε σφρίγος μήπως και περισώσει το δικό της κεφάλι στην καγκελαρία.

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011


Οι κηφήνες στο Ευρωκοινοβούλιο

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Η ευρωβουλευτής της φωτογραφίας είναι η ανεξάρτητη βρετανίδα Nikki Sinclaire. Θα μπορούσε να πίνει στην υγεία τής επιτυχίας της να ξεσκεπάσει τους κηφήνες συναδέλφους της στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Με την βοήθεια μιας κρυφής κάμερας, προσφιλέστατο εργαλείο εδώ και χρόνια της γνωστής σκανδαλοθηρικής εφημερίδας “News of the World”, δημοσίευσε φωτογραφίες μιας σειράς ευρωβουλευτών για να αποδείξει ...πώς δικαιολογούν την εκεί παρουσία τους για να εισπράξουν κάθε φορά 304 ευρώ.

Οι φωτογραφίες, με ονόματα και επίθετα γνωστών ευρωβουλευτών, όχι μόνο Βρετανών αλλά και άλλων χωρών (προφανώς οι δικοί μας είναι μέλισσες, αφού δεν έτυχε να φωτογραφηθούν), δείχνουν να μπαίνουν στο Ευρωκοινοβούλιο με τις βαλίτσες τους, να κτυπούν κάρτα και μετά από λίγα λεπτά της ώρας να βγαίνουν και να κατευθύνονται στο αεροδρόμιο για να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Το δημοσίευμα αναφέρει συγκεκριμένο παράδειγμα: σε διάστημα μόνο τριών ωρών φωτογραφήθηκαν 154 ευρωβουλευτές, εκ των οποίων 54 με τις βαλίτσες στο χέρι και 25 να κατευθύνονται μετά από μερικά λεπτά προς αεροδρόμιο.

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Εδώ και τώρα

αλλάζουμε χώρα

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

...Εδώ ζούμε την πλήρη παρακμή και αποσύνθεση. Τίποτα δεν έχει νόημα πια! Σε λίγο φεύγω για αεροδρόμιο με μια βαλίτσα γεμάτη ελπίδες. Θα ψάξω κάτι καλύτερο στη ζωή μου. Πάω Αυστραλία, αν και δεν ξέρω κανέναν εκεί κάτω, πρόθυμος να ζήσω σε μια τελείως διαφορετική κοινωνία. Μου ΄παν ότι προσφέρει ακόμα πολλές ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους με ζήλο για οποιαδήποτε εργασία. Ελπίζω να μ΄ αφήσουν να μείνω. Μπορείς να κάνεις κάτι;

Απόσπασμα ηλεκτρονικού μηνύματος που πήρα πριν λίγες μέρες από έναν τελείως άγνωστο σε μένα. Το θέμα έμεινε εκεί μέχρι χτες, όταν με πήρε τηλέφωνο γνωστός συνάδελφος. “Πρόκειται για παλιό μαθητή μου στη σχολή δημοσιογραφίας και δούλεψε μαζί ένα διάστημα στο ραδιόφωνο. Μπορείς να του δώσεις κάποια συμβουλή”; Δήλωσα πλήρη αδυναμία να τον βοηθήσω, αλλά του συνέστησα να μην ασχοληθεί με την δημοσιογραφία (την ομογενειακή, ε!). Να την αποφύγει όπως ο διάολος το λιβάνι. Να ασχοληθεί με φωτογραφία που του αρέσει, διαφορετικά ό,τι λάχει... Πρώτη του δουλειά είναι να εξασφαλίσει παραμονή. Εκεί που πάει, κανένας δεν πάει χαμένος ...

Δεν είναι ο μόνος. Εκατοντάδες νέοι πήραν το δρόμο της ξενιτιάς στους αντίποδες τους τελευταίους μήνες. Πιο μακριά δεν γινόταν (θα μου πείτε, είναι και η Νέα Ζηλανδία)! Γυρίσαμε στις πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα. Η φούσκα δεν γινόταν να μεγαλώσει κι άλλο. Κι έσκασε. Ο βασικός εργοδότης τού ΄Ελληνα, το κράτος, άρχισε να κατεβάζει ρολά. Το μισθοδοτικό κράτος άρχισε να βαρά κανόνι. Η παραδοχή “τα φάγαμε όλοι μαζί”, ίσως γιατί τους “ψηφίζαμε όλοι μαζί”, είναι μόνο μια από τις αιτίες. Ο καθένας μας προτείνει τι πρέπει να κάνει ο διπλανός του, χωρίς όμως να δέχεται τη λύση αυτή ο ίδιος. Είμαστε πρώτοι στην ανομία και αρπαχτή.

Σας υπενθυμίζω λίγες αράδες από άρθρο σε εφημερίδα (το 1999) σημερινού βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος (πρώην γενικού γραμματέα, υπουργού κι ένα φεγγάρι δημοσιογράφου): “Το κομματικό σύστημα στην Ελλάδα καθώς και οι ίδιοι οι πολίτες, οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες, δεν αποσκοπούν στην ενδυνάμωση, αλλά στην αποδυνάμωση του κράτους. Ισχυρή κοινωνική ομάδα αλλά και ισχυρός πολίτης θεωρούνται αυτοί που καταφέρνουν να καταδολιεύουν το κράτος, λοιδορώντας ταυτοχρόνως τη μη αποτελεσματικότητά του. Είναι αυτοί που φοροδιαφεύγουν, απαιτώντας ταυτοχρόνως “κοινωνική δικαιοσύνη”. Αυτοί που πληρώνονται χωρίς να εργάζονται. Αυτοί που παρανομούν χωρίς να τιμωρούνται”. Κράτος-παρωδία το χαρακτηρίζει. Μετά μας κακοφαίνεται η διάγνωση των δανειστών μας ότι “βρισκόμαστε μέσα στα σκατά και μάλιστα πολύ βαθιά”! Αυτοί τουλάχιστον μας ξέρουν. Αλίμονο στους ξένους που δεν μας ξέρουν...

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Μια άλλη θωριά της επικαιρότητας (2)

*Καλειδοσκόπιο στα ...πεταχτά για όσους δεν το ...πήραν είδηση

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Το μέλλον δεν έχει γραφτεί ακόμα. ΄Οχι μόνο για τη Λιβύη, αλλά και για τις άλλες χώρες του αραβικού κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Τυνησίας και της Αιγύπτου. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις των επόμενων ημερών και μηνών. Το χειρότερο είναι πως κανένας δεν ξέρει και τι ακριβώς γίνεται τώρα. Θα το συνειδητοποιήσουμε στην έκτακτη σύνοδο των 27 την Παρασκευή, όπου θα παραμεριστεί η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και την παράσταση θα κλέψει η Λιβύη. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα τολμήσουν προς το παρόν να πάρουν απόφαση στρατιωτικής επέμβασης, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν άκρως επικίνδυνο για τα συμφέροντα αυτών που διευθύνουν τις τύχες μας στην Ε.Ε.
*Ο κάθε σχολιαστής λέει τα δικά του, αλλά όλοι τους συμφωνούν στο “δεν έχουμε πλήρη εικόνα του τι γίνεται στη Λιβύη”. Από τις προβλέψεις πως ...οι μέρες του Καντάφι είναι μετρημένες, δεν έχει άλλη λύση από το να αυτοκτονήσει ή να τον καθαρίσουν οι εξεγερμένοι, τις τελευταίες ημέρες ξεφυτρώνουν σενάρια για ...εμφύλιο πόλεμο, δημιουργία 2-3 κρατών στην απέραντη αυτή χώρα, κ.λ.π. Αφήστε τις πληροφορίες πως επίλεκτες δυνάμεις κάποιων χωρών έχουν ήδη εισχωρήσει στις τάξεις των εξεγερθέντων προετοιμάζοντας ακόμα και το τελευταίο ενδεχόμενο στρατιωτικής εισβολής (με την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, του Αραβικού Συνδέσμου και της Παναφρικανικής Λέσχης).
*Θα δούμε τα ονόματα των κάπου 100 προσωπικοτήτων (οικονομολόγων, νομομαθών, κ.λ.π.) που ζητούν να γίνει λεπτομερής οικονομικός έλεγχος για το δυσβάσταχτο οικονομικό χρέος της Ελλάδας, δημόσιο και ιδιωτικό; Το πρώτο από 299 δις, ευρώ το 2009 (127% του ΑΕΠ), έφτασε στις αρχές του 2011 στα 362 δις ευρώ (159% του ΑΕΠ). Με τις υπογραφές τους απαιτούν να μάθει ο ελληνικός λαός όλη την αλήθεια, άλλως τονίζουν είναι σαφές πως έχουμε στέρηση δημοκρατικών δικαιωμάτων από την πλευρά της κυβέρνησης. “Ο λαός που σηκώνει το βάρος της λιτότητας και των μέτρων, έχει κάθε λόγο να μάθει όλα τα σχετικά με το εξωτερικό χρέος”, επισημαίνουν οι 100 προσωπικότητες, διαβάζω στα ξένα ΜΜΕ.
*Στα πρώτα μας βήματα στο κάποτε λειτούργημα της δημοσιογραφίας, χαριτολογούσαμε λέγοντας ότι τα βασικά εργαλεία της δουλειάς ήταν το ψαλίδι και η κόλλα. Ήταν απαραίτητα για να κάνουμε τα φαρμακεία, τους κινηματογράφους, μικροανακοινώσεις και ενίοτε το ...ωροσκόπιο. Στη τωρινή τεχνολογία αρκεί να πληκτρολογήσεις control και από ένα γράμμα για αντιγραφή και επικόλληση αντίστοιχα. Το θυμήθηκα διαβάζοντας τις λογοκλοπές του μέχρι προχτές υπουργού ΄Αμυνας της Γερμανίας, του νυν πρωθυπουργού Πούτιν και άλλων πολλών. Βέβαια, μπορείς να έχεις μια διδακτορική εργασία μέσω ίντερνετ, έναντι 12-50.000 ευρώ. Τόσο απλά και ωραία, χωρίς ψαλίδι και κόλλα. Κάντε μια γρήγορη βόλτα σε ορισμένες ηλεκτρονικές σελίδες και θα δείτε με τι δεξιοτεχνία σε αντιγράφουν.

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011


Το μοντέλο της Τουρκίας παράδειγμα

μετεξέλιξης για τις αραβικές χώρες

*Ο μετριοπαθής ισλαμισμός,η σύνθεση ισλάμ και δημοκρατίας

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Πάρα πολλά τα κύρια άρθρα και οι αναλύσεις σε έγκυρα ξένα ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά), για την αλυσίδα των γεγονότων στον βορρά της Αφρικής κι ένα μέρος της Μέσης Ανατολής. Δεν θα σας κουράσω με συγκεκριμένα ονόματα εφημερίδων και ειδικών αναλυτών για τα όσα συμβαίνουν όχι τόσο μακριά μας. Επισημαίνουν, συγκλίνουν και συμπίπτουν σε κάτι που μας ενδιαφέρει γιατί αφορά την γείτονά μας. Συνοψίζονται στον μετριοπαθή ισλαμισμό της δημοκρατικής Τουρκίας σαν μοντέλο όχι μόνο για την είσοδό της στην Ευρώπη αλλά και για την μετεξέλιξη των αραβικών κρατών που ποτέ τους δεν είχαν μια εκλεγμένη δημοκρατικά διοίκηση.

Αυτό το μήνυμα έδωσε την περασμένη Δευτέρα στην Μέρκελ ο Ερντογάν, λέγοντάς της πως “Οι εξελίξεις φανερώνουν την αξία μιας Τουρκίας που μπορεί να επικοινωνεί με δύση, ανατολή,βορρά και νότο. Ελπίζω ο οπορτουνισμός να μη βάλει προϋποθέσεις για την ένταξή μας στην Ευρώπη, γιατί μπορούμε να της προσφέρουμε πολλά”. Η αλήθεια είναι ότι οι ξένοι βλέπουν αυτό τον καιρό την Τουρκία σαν παράδειγμα εκδημοκρατισμού των χωρών της ζώνης Μαγκρέμπ. Τα δύο τρίτα των μουσουλμάνων στη ζώνη αυτή επικροτούν την “σύνθεση ισλάμ και δημοκρατίας” στην Τουρκία (αποτέλεσμα έρευνας πριν λίγους μήνες από το Τουρκικό Ίδρυμα Οικονομικών Μελετών σε οκτώ μουσουλμανικά κράτη).
Την σκυτάλη πήρε προχτές ο πρόεδρος Γκιούλ, τονίζοντας στην επίσκεψή του στην Αίγυπτο την “αμέριστη συμπαράσταση της Τουρκίας στη μεταβατική πολιτική περίοδο που αρχίζει” στη χώρα του Νείλου. Δεν ξέρω αν το ΄χουν πάρει χαμπάρι οι πολιτικές κεφαλές της εξωτερικής μας πολιτικής (διπλωμάτες μας έχουν ήδη βαρέσει το καμπανάκι), αλλά κάτι παρόμοια θ΄ ακούσουν την Τρίτη κατά την επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ, Αχμέτ Νταβούτογλου, στην ελληνική πρωτεύουσα (κι όχι μόνο!). Οι αρθρογράφοι αναρωτιούνται ποιος θα είναι ο ρόλος των ισλαμιστών μετά την κατάρρευση των τυραννικών αραβικών καθεστώτων, τα οποία τις τελευταίες δεκαετίες δικαιολογούσαν την απατηλή ιδέα στον δυτικό κόσμο πως ο αυταρχισμός τους ήταν ανάχωμα επέκτασης του ριζοσπαστικού ισλαμισμού.

Μόνιμη επωδός τους είναι το παράδειγμα του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας που “πρέπει να είναι κίνητρο έμπνευσης, ιδίως για την νέες γενιές των χωρών του αραβικού κόσμου”. Την ίδια στιγμή επισημαίνουν ότι οι συνθήκες δεν είναι ίδιες στα κράτη της ζώνης Μαγκρέμπ, με την οποιαδήποτε τελική μορφή αλλαγών να απαιτεί μερικά χρόνια. Για τον Tarik Ramadan, καθηγητή Σύγχρονων Ισλαμικών Σπουδών στην Οξφόρδη, “ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ε.Ε. και ιδίως το Ισραήλ θα επιτρέψουν εύκολα να γίνει πραγματικότητα το όνειρο της δημοκρατίας και ελευθερίας στα κράτη αυτά. Τα πάσης φύσεως συμφέροντά τους στον γεωγραφικό αυτό χώρο επιβάλλουν ώστε κάθε πορεία αλλαγής να είναι αυστηρά και συνεχώς επιτηρούμενη από τον ξένο παράγοντα, πάντοτε σε συνεργασία με στοιχεία των παλιών καθεστώτων, όπως είναι ο στρατός και δικοί τους πολυάριθμοι πιστοί τοποτηρητές”.

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Μια άλλη θωριά της επικαιρότητας (1)

*Καλειδοσκόπιο στα ...πεταχτά για όσους δεν το ...πήραν είδηση
Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com
Δεν είναι μόνο υπουργοί, διπλωμάτες, στρατηγοί, σύντροφοι. Στη λίστα προστέθηκε και η “φιλήδονη” νοσοκόμα του άρρωστου Καντάφι. Τον εγκατέλειψε και γύρισε στη πατρίδα της, το Κίεβο. Η Ουκρανή ξανθιά έβλεπε το τέλος του αφεντικού της (σύμφωνα με την κόρη της Τατιάνα), πήρε το αεροπλάνο και ...μην την είδατε. Η Γκαλίνα Κολοτνίτσκα, μόνιμη συνοδός την τελευταία δεκαετία του συνταγματάρχη δικτάτορα σ΄ όλες του τις μετακινήσεις, περιγράφεται από του Αμερικανούς διπλωμάτες σαν “ξανθιά φιλήδονη” στα τηλεγραφήματα των Wikileaks. “Ο νούμερο 1 δεν μπορεί να ταξιδέψει χωρίς αυτή. Είναι η μόνη που ξέρει την ρουτίνα του”. Τι απέγινε με τις άλλες τρεις νοσοκόμες;
*Κάτι άλλοι δικοί μας camaradas, νέοι σχετικά τις δεκαετίες του '70 και '80 στο επάγγελμα της δημοσιογραφίας, δεν ξέχασαν τι έλεγαν κι έγραφαν για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και πολλά κορυφαία στελέχη του, που με δηλώσεις τους εγκωμίαζαν τον Καντάφι και το “πράσινο βιβλιαράκι” του σε ορισμένες τοπικές οργανώσεις ανά την Ελλάδα. Τα γράφουν τώρα με λεπτομέρειες, αλλά από την ...ανάποδη. ΄Ασε αυτούς τους παραθυράτους από τηλεοράσεις κι αναλυτές ερτζιανών που στολίζουν τον Μουαμάρ με όλα τα συνώνυμα του σατράπη, εγκληματία, δικτάτορα και πάει λέγοντας .
*“Οι ΄Ελληνες μετανάστες πρόκοψαν. Το ίδιο θέλουμε κι εμείς”, θυμάμαι ένα πλακάτ στο Σύνταγμα. Το κρατούσαν μετανάστες νόμιμοι και λαθραίοι. Οι δεύτεροι παίρνουν σβάρνα και τους πρώτους, που έφτιαξαν οικογένειες, αγόρασαν σπίτια, με παιδιά στα σχολεία, πληρώνοντας φόρους, μιλώντας την γλώσσα μας. Την ανικανότητα του κράτους, αυτό το ξέφραγο αμπέλι με όλες τις σημασίες της έκφρασης, την πληρώνουν τώρα όλοι. Τράβηξαν πολλά και τα εκατομμύρια των δικών μας στη ξενιτιά, αλλά όχι μ' αυτά που αντικρίζουμε τον 21ο αιώνα.
*Η σκέψη μου πήγε πολύ μακριά. Διάβασα στην καλή ομογενειακή εφημερίδα της Μελβούρνης “Νέος Κόσμος”, με κυκλοφορία στα ελληνικά και αγγλικά που θα ζήλευαν οι περισσότερες αθηναϊκές συνάδελφοί της, καλά και κακά νέα. Ο ιδιοκτήτης της Τάκης Γκόγκος, με αμέτρητες διακρίσεις (από τη Χίο έφυγε το 1931), συμπλήρωσε τα 80 του χορεύοντας ζεϊμπέκικο (φωτογραφία), ενώ η εφημερίδα του μόλις 54. Η Θεολογική Σχολή της Αρχιεπισκοπής μας “Απόστολος Ανδρέας”, με ιδρυτή τον ακούραστο αρχιεπίσκοπο Στυλιανό, απέκτησε τον πρώτο ¨δικό μας” επίσκοπο στο πρόσωπο τού αυστραλογεννημένου Ιάκωβου Τσιγκούνη. Όμως, έφυγε ένας συμπατριώτης μας που τίμησε όσο λίγοι την Ελλάδα στο εξωτερικό. Είναι ο Μανώλης Αρώνης, καθηγητής του πανεπιστημίου στο Σίδνεϊ, με καταγωγή από τα Κύθηρα. Πρόσφερε πολλά στον εκεί ελληνισμό.

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011


Το άλλο πρόσωπο του Τζούλιαν Ασάντζ

αποκαλύπτει σε βιβλίο συνεργάτης του

*Είναι παρανοϊκός ,αυταρχικός, με αδυναμία στις νεαρές κοπέλες

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Έγινε πασίγνωστος σ΄ όλο τον κόσμο αποκαλύπτοντας τα μυστικά των άλλων (κυρίως των Αμερικάνων), ακολούθησαν οι ερωτικές του επιδόσεις στη Σουηδία (είναι στο στάδιο των διώξεων), με το όλο σήριαλ να έχει πολλά επεισόδια σε βάθος χρόνου. Σαν μια ατέλειωτη κατασκοπευτική νουβέλα, η ειρωνεία τον θέλει να έρχεται η σειρά του να υποστεί τις αποκαλύψεις ενός πρώην δικού του ανθρώπου. Αφορά την σκοτεινή πλευρά του ιδρυτή των “γρήγορων διαρροών”, της ιστοσελίδας Wikileaks, του αυστραλογεννημένου Τζούλιαν Ασάντζ(φωτογραφία) γραμμένη σε βιβλίο από τον Γερμανό Daniel Domscheit-Berg, το δεξί χέρι του πρώτου από το 2008 μέχρι τις αρχές της περασμένη χρονιάς.
Μοιάζει με προσωπική εκδίκηση στενού συνεργάτη του Τζούλιαν, με τον συγγραφέα να βγάζει στη φόρα όλα τα άπλυτα του πρώην αφεντικού του. Θα ΄λεγα πως ο 33 ετών Γερμανός μετατρέπει το μίσος του σε βιβλίο, με τίτλο “Μέσα στα Wikileaks. Στα δίχτυα του πιο επικίνδυνου τόπου στον κόσμο”, σε πρόχειρη μετάφραση, το οποίο κυκλοφορεί ήδη στη Γερμανία και προς το τέλος Μαρτίου θα εκδοθεί και σ΄ άλλες γλώσσες. Περιγράφει λεπτομερώς την προσωπικότητα και όλη συμπεριφορά του Αυστραλού, ομολογώντας πως οι πρώτες τους διαφωνίες ήταν οικονομικής φύσης για να φτάσουν αργότερα σε επικίνδυνο σημείο, μέχρι του να απειληθεί η ζωή του.
Σύμφωνα με τα όσα διηγείται στο βιβλίο του ο Ντανιέλ, ο Τζούλιαν είναι ένας μυθομανής ικανός να σου διηγηθεί τρεις διαφορετικές ιστορίες για το παρελθόν του, ένας παρανοϊκός αλλά με πολλές ικανότητες, ασυγκράτητος να αποκτήσει δύναμη. 'Οσο για τις ερωτικές του επιδόσεις, είχε αδυναμία στις νεαρές κοπέλες, κατά προτίμηση κάτω των 22 ετών, χωρίς όμως να τους επιτρέπει να κάνουν πολλές ερωτήσεις. Λέει χαρακτηριστικά: “Συχνά τον άκουγα να ισχυρίζεται πως είναι περήφανος για τα παιδιά που έχει αφήσει πίσω ανά τον κόσμο. Φαινόταν να διασκεδάζει με την ιδέα ότι έχει πολλούς Τζουλιανσίτος σε κάθε ήπειρο”. Αλλά το βιβλίο δεν περιέχει μόνο προσβολές. Εξηγεί πως λειτουργεί η ιστοσελίδα των “Γρήγορων διαρροών”.
Τουλάχιστον μέχρι πριν λίγους μήνες. Ο συγγραφέας ήταν ένας δυσδιάκριτος λάτρης της πληροφορικής, μέλος μιας λέσχης με την επωνυμία Chaos Computer Club, όταν γνώρισε τον Αυστραλό το 2007 και δέθηκαν από την πρώτη στιγμή. Αρχικά ήταν οι δύο βασικοί συντελεστές των Wikileaks, χρησιμοποιούσαν διαφορετικά ψευδώνυμα, γρήγορα απέκτησαν κι άλλους συνεργάτες χωρίς μόνιμες αποδοχές, λειτουργώντας κάτω από μυστικές συνθήκες, με πολλές προφυλάξεις, χωρίς να τος ενδιαφέρουν σε πρώτο στάδιο οι πηγές των πληροφοριών τους. Οι σχέσεις τους άρχισε να χαλάει όταν ο Ασάντζ εμφανιζόταν πλέον σαν ιππότης της διαφάνειας και την απόφασή τους να διευρύνουν το μήνυμά τους με την συνεργασία των πέντε έγκυρων εντύπων να βγουν στη δημοσιότητα τα δεκάδες χιλιάδες έγγραφα των αμερικανικών διπλωματικών αποστολών ανά τον κόσμο. Όσο για τον συγγραφέα, αφιερώθηκε τώρα στο δική του διαδικτυακή πλατφόρμα Openleaks. ΄Εχω την αίσθηση ότι το βιβλίο του θα ενδιαφέρει αρκετό κόσμο!

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011


23 Φεβρουαρίου

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

23/Φ. Σημαδιακή μέρα κι αυτή. Συμμετέχοντας συμβολικά στη δικιά μας απεργία (της ΕΣΗΕΑ), κράτησα την ανάρτηση για σήμερα. Στρώθηκα να γράψω αυτές τις γραμμές αργά το βράδυ, για να ΄χω πληρέστερη εικόνα της επικαιρότητας. Η έμπνευση ήρθε νωρίς το πρωί βλέποντας σε ζωντανή μετάδοση από την ισπανική κρατική τηλεόραση την “ώρα του πρωθυπουργού”. Ξέρετε, τις γνωστές χωρίς κανένα νόημα λογομαχίες των πολιτικών που σπάνια βγάζουν είδηση, με τον κόσμο τριγύρω τους να υποφέρει από την ανικανότητά τους να διαχειριστούν την γενικευμένη οικονομική κρίση, να μην τους εμπιστεύεται και να τους σιχτιρίζει.

23/Φ. Θυμάστε πριν 30 χρόνια τον αντισυνταγματάρχη της ισπανικής πολιτοφυλακής να μπαίνει στη Βουλή με το περίστροφο στο χέρι κραυγάζοντας και πυροβολώντας “Προσοχή, όλοι στο πάτωμα”, με υπουργούς και 350 βουλευτές να κρύβονται σαν τα ποντίκια κάτω από έδρανα; Μόνο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ένας απόστρατος στρατηγός έμεινε όρθιος και πήγε να διαμαρτυρηθεί, αλλά οι πολιτοφύλακες τον έπιασαν από τον γιακά και τον ακινητοποίησαν αμέσως με μια τρικλοποδιά. Η φαρσοκωμωδία της απόπειρας επιβολής νέας στρατιωτικής δικτατορίας κράτησε μόνο μερικές ώρες. ΄Εμεινε στην ιστορία σαν ¨τσαπούθα”, προχειροδουλειά στη γλώσσα μας, για να παίζει τώρα στους κινηματογράφους σαν ταινία.

23/Φ. Στην ίδια αίθουσα χτες η λεκτική αψιμαχία του σοσιαλιστή πρωθυπουργού με τον αρχηγό της συντηρητικής αντιπολίτευσης. Η ατμόσφαιρα δεν προσφέρεται για διαξιφισμούς, με τον Θαπατέρο να απαντά στον Ραχόι σε ήπιους τόνους, κλείνοντας με την προτροπή “Δεν θέλω να υπάρξει αντιπαράθεση. Η αξιοπρέπεια, η ενότητα όλων μας, η ελευθερία των θεσμών μας και η δημοκρατία δεν το επιτρέπει αυτή η στιγμή σ΄ αυτή την αίθουσα που υπέφερε έστω και για λίγες ώρες κι έγινε στόχος στέρησης των δημοκρατικών μας θεσμών για βίαια ανατροπή του Συντάγματος”. Την ίδια ώρα, στο δικό μας Σύνταγμα (την πλατεία) οι απεργοί μούτζωναν το Κοινοβούλιο κραυγάζοντας “κλέφτες, κλέφτες” και το χιλιοειπωμένο σύνθημα “Να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή”.

23/Φ. Τα ξένα δελτία ειδήσεων προβάλλουν τις συνεχιζόμενες θηριωδίες του συνταγματάρχη Καντάφι (φωτογραφία), με τους Λίβυους διαδηλωτές να καίνε την “πράσινη βίβλο” του σατράπη, ενώ στην “πράσινη πλατεία” οι δικοί του τον επευφημούσαν κυματίζοντας πράσινα μαντήλια (να υπενθυμίσω τα υμνητικά εγκώμια του συχωρεμένου Ανδρέα Παπανδρέου και πολλών στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τον τύραννο ή τα αντίτυπα της “πράσινης βίβλου” της Μεγάλης Αραβικής Λιβυκής Σοσιαλιστικής Λαϊκής Τζαμαχιρίγιας σε πράσινες Τοπικές Οργανώσεις;). Αμέσως μετά οι σκηνές από το δικό μας “κράτος των μαζών” (απόδοση της λέξης Τζαμαχιρίγια), με τον αστυνομικό να καίγεται και τα έκτροπα των ...γνωστών αγνώστων στην καρδιά της Αθήνας.

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Το πολιτικό ναυάγιο της Μέρκελ

άρχισε στο λιμάνι του Αμβούργου

*Τυπική στα πλαίσια επαφών η συνάντησή της με Παπανδρέου

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Το πολιτικό ναυάγιο της πληθωρικής μας ΄Ανγκελα Μέρκελ φαίνεται ότι άρχισε εκεί που ξεκίνησε την πολιτική της σταδιοδρομία και τον τόπο που γεννήθηκε. Στο λιμάνι του Αμβούργου. Το αν θα αποχαιρετήσει οριστικά την Καγκελαρία θα το δούμε τους επόμενους μήνες στις έξη περιφερειακές εκλογές (από τις συνολικά 16 στα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας) και σίγουρα πριν το τέλος της χρονιάς. Το βέβαιο είναι πως το αυριανό “ραντεβού της χρονιάς” με τον δικό μας πρωθυπουργό, τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν θα της αμβλύνει τον πόνο από την χθεσινή συντριβή των χριστιανοδημοκρατών στο πρώτο εμπορικό λιμάνι της χώρας της. Ποιός αποκλείει, όμως, να αποδειχτεί ... “η χρονιά” και για τον δικό μας με τα ημέτερα αξεπέραστα προβλήματα;

Η σαρωτική επικράτηση των σοσιαλδημοκρατών στο (ουσιαστικά) κρατίδιο του Αμβούργου μετά από μια 10ετία κυριαρχίας των χριστιανοδημοκρατών, ίσως αποδειχτεί φέτος μοιραία για την Μέρκελ, μετά τα τόσα και τόσα προβλήματα που αντιμετώπισε την περασμένη χρονιά (annus horribilis, για τους δικούς της). Οι μισοί περίπου Γερμανοί θα πρέπει να προσέλθουν στις κάλπες για την Bundestag (γερμανικό κοινοβούλιο), μέχρι το τέλος του 2011, με τον κεντροδεξιό συνασπισμό της κυβέρνησης Μέρκελ να κινδυνεύει να χάσει την πλειοψηφία του. Για να πάρετε μια εικόνα, θα αποφασιστεί το μέλλον των 27 εδρών (από τις 69 στην ΄Ανω Βουλή), με την καγκελάριο να χάνει μέχρι και 16.

Μπροστά στο φάσμα μιας ολικής κατάρρευσης του κόμματος μειοψηφίας των χριστιανοδημοκρατών στο κοινοβούλιο, το χτεσινό αποτέλεσμα στο κρατίδιο των εκατομμυριούχων του Αμβούργου εντυπωσιάζει. Οι σοσιαλδημοκράτες πλησίασαν το 50% της προτίμησης του εκλογικού σώματος, σε σύνολο πέντε κομμάτων, με τους χριστιανοδημοκράτες να μη ξεπερνούν το 22%. Είναι σαφές ότι οι εύποροι του βόρειου λιμανιού της Γερμανίας προτιμούν το κόμμα τού δικηγόρου Olaf Scholz, πρώην υπουργού Εργασίας την περίοδο 2007-2009. Το παραδοσιακό φέουδο των σοσιαλδημοκρατών ξαναγύρισε στα χέρια εκείνων που κυβερνούσαν επί 44 ολόκληρα χρόνια μέχρι πριν μια 10ετία.

Η αυριανή συνάντηση του Παπανδρέου με την Μέρκελ είναι στα συνηθισμένα πλαίσια των επαφών της δεύτερης με τις οικονομικά προβληματικές χώρες της ευρωζώνης. Ίσως αξίζει να σημειωθεί ότι η καγκελάριος προτίμησε να μην έρθει στην ελληνική πρωτεύουσα, όπως έκανε προ ημερών με την Μαδρίτη για να διαπιστώσει από κοντά και να δώσει όχι μόνο εύσημα (τυπικά) αλλά και οδηγίες σε μια άλλη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Μεσογειακού νότου, αυτή του Θαπατέρο. Προέχει το πολιτικό της μέλλον, με τα περί μηχανισμού στήριξης των αδύναμων της Ε.Ε., σε συνδυασμό με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας να έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011


“Οι ΄Ελληνες δεν έχουν ελπίδα” λέει

ο Αντ. Σαμαράς σε ξένη εφημερίδα

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

“Οι ΄Ελληνες δεν έχουν ελπίδα”, δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στη συντηρητική ισπανική εφημερίδα “El Mundo”, αναφερόμενος στην πολιτική του Γιώργο Παπανδρέου χαρακτηρίζοντάς την “πολιτικό θεατρινισμό"। Πώς ακριβώς το είπε; Σε ερώτηση της δημοσιογράφου αν συμφωνεί με τον πρωθυπουργό που κατηγόρησε για παρεμβατισμό το ΔΝΤ και την Ευρώπη, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απάντησε: ΔΗΜΟΣΙΕΎΕΤΑι

-Αυτό είναι πολιτικός θεατρινισμός για να καλύψει τις καταστροφικές πολιτικές του. Αυτός ήταν που είπε στον κόσμο ότι η Ελλάδα είναι η πιο διεφθαρμένη χώρα του κόσμου. Δεν μπορεί να δώσει ελπίδα στο λαό, επειδή αρνείται να αναγνωρίσει ότι η κυβέρνησή του αδυνατεί να δημιουργήσει οικονομική ανάπτυξη. Δεν πιστεύει στην ανταγωνιστικότητα, και έχει παγιδεύσει τη χώρα σε μια αυξανομένη συσσώρευση χρέους. Οι Έλληνες δεν έχουν ελπίδα.

Για το ποιος φταίει για την οικονομική καταστροφή στην Ελλάδα και αν η χώρα μπορέσει να πληρώσει το χρέος της, είπε:

-Το παλιό μοντέλο του να δανειζόμαστε χρήματα, να αγνοούμε την ανταγωνιστικότητα και το να ζούμε πέρα από τις δυνατότητες μας. Αυτό άρχισε να συμβαίνει το 1991. Τότε υπήρχε πλεόνασμα. Κυρίως, τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν άλλη τροπή με τον πατέρα του Παπανδρέου. Με αυτόν ξεκίνησε το έλλειμμα. Θα πληρώσουμε το χρέος, εάν συμβούν δύο πράγματα: πρώτον, να ξεκινήσει αμέσως η οικονομική ανάκαμψη. Τα τωρινά μέτρα της οικονομικής πολιτικής μάς υποβάλλουν σε μια όλο και πιο βαθιά ύφεση. Δεύτερον, πρέπει να αξιοποιήσουμε την τεράστια ποσότητα δημόσιων περιουσιακών στοιχείων που μένουν ανεκμετάλλευτα. Υπογραμμίζω, όμως, ότι η αξιοποίηση δεν σημαίνει την πώληση περιουσιακών στοιχείων. Το ξεπούλημα δεν αποτελεί επιλογή για μας.

Η συνέντευξη κλείνει με την ερώτηση του πώς θα βγουν από αυτή την κατάσταση οι περιφερειακές χώρες της Ευρώπης, με τον Αντώνη Σαμαρά να αποφαίνεται:

-Δουλεύοντας σκληρά, αλλάζοντας τα πάντα γύρω μας και διατηρώντας τον μοναδικό μας χαρακτήρα। Θα καθιερώσουμε ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα μας ταιριάζει: ανοιχτό, ανταγωνιστικό, γεμάτο ήλιο, κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά αποτελεσματικό. Πρέπει να πιστέψουμε στους εαυτούς μας. Καταλαβαίνω ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν τις χώρες μας με σκεπτικισμό. Μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την αντίληψη. Δε χρειαζόμαστε σωτήρες. Ο νότος της Ευρώπης είναι το καλύτερο μέρος του κόσμου για να ζήσει κανείς.


Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011


Η σύγχρονη στρατιωτική δικτατορία

με πολλά αναπάντητα ερωτηματικά

*Η περίπτωση της Αιγύπτου στο κέντρο του αραβικού κόσμου

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Στη δεύτερη παράγραφο της Διακήρυξης Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, ο Τόμας Τζέφερσον (1743-1826) έγραψε πως το Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων μεριμνά για τις ανθρώπινες ελευθερίες, την ισότητα των πολιτών, την πλουραλιστική δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και άλλα παρόμοια ωραία ιδεώδη. Από το 1776 μέχρι τώρα κύλισαν 225 χρόνια και σαν καλός μαθητής του, ο Μοχάμετ Χουσείν Ταντάουι (φωτογραφία), αρχιστράτηγος, υπουργός Άμυνας και επικεφαλής του Ανωτάτου Συμβουλίου των Ενόπλων Δυνάμεων της Αιγύπτου φαίνεται να αντιγράφει τον Τζέφερσον. Μόνο που αυτή τη φορά τα ερωτηματικά παραμένουν πολλά, με τους επόμενους μήνες να αναζητούν τις απαντήσεις.

Ο 75χρονος Ταντάουι, το μέχρι προ ημερών “κολλημένο σκυλάκι στα πόδια του Μουμπάρακ”, κατά πολλούς αξιωματικούς του αιγυπτιακού στρατού, έφτιαξε μια σύγχρονη στρατιωτική δικτατορία. Από τη μια μεριά ο στρατός και από την άλλη ο λαός. Το αγαπημένο παιδί των ΗΠΑ (ιδιαίτερα του αμερικανικού Πενταγώνου) ανέλαβε τις αρμοδιότητες του πρόεδρου της χώρας, στο εσωτερικό και εξωτερικό, διέλυσε το Κοινοβούλιο, ανέστειλε το Σύνταγμα, αλλά διατήρησε το νόμο του πρώην αφεντικού του περί έκτακτης ανάγκης. Σε συνεχή επαφή με τον ομόλογό του Ρόμπερτ Γκέιτς, ενορχήστρωσε την έξοδο του δικτάτορα όταν είδε ότι το παιχνίδι είχε χαθεί.

Με την αυθόρμητη επίσκεψή του στην καρδιά της εξέγερσης, την πλατεία Ταχρίρ, κέρδισε την εμπιστοσύνη της νεολαίας, κυρίως. Ο αρχιστράτηγος και εκτελών τώρα χρέη προέδρου υποσχέθηκε αμέσως αυτά που έγραψε ο Τόμας Τζέφερσον στην Διακήρυξη Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Όμως, τα αποκαλυφθέντα τηλεγραφήματα των Αμερικανών διπλωματών από το Κάιρο, που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την ιστοσελίδα Wikileaks, δίνουν μια τελείως διαφορετική εικόνα για τις πραγματικές προθέσεις του Ταντάουι. Για παράδειγμα, όταν ο Μουμπάρακ θέλησε να πάρει μια σειρά οικονομικών μέτρα για την ανάπτυξη την Αιγύπτου, αυτός αρνήθηκε πεισματικά. Ίσως γιατί θα έβλαπτε τα οικονομικά συμφέροντα του στρατιωτικού κατεστημένου.

Σήμερα συμπληρώνονται δύο μήνες από την πρώτη αραβική εξέγερση του αραβικού λαού στην Τυνησία. Η προσβλητική συμπεριφορά ενός αστυνομικού αυτής της χώρας απέναντι σε ένα σπουδαγμένο νέο που έβγαζε το ψωμί του σαν πλανόδιος πωλητής και αυτοπυρπολήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας χάνοντας τη ζωή του, ήταν η σπίθα που άναψε την εξέγερση των καταπιεσμένων. Παραφράζοντας την πίστη και τα ιδεώδη του Τζέφερσον για την αρχαία Ελλάδα, για την οποία έλεγε ότι “Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι στους αρχαίους ΄Ελληνες για το φως εκείνο που μας οδήγησε μακριά από το σκοτάδι”, λέτε να πλησιάζει η ώρα και για τις χώρες της ζώνης Μαγκρέμπ να βγουν από το σκοτάδι του αυταρχισμού και να δουν ένα άλλο φως ελπίδας;

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Σκληρή αυτοκριτική του ΔΝΤ για την

ανικανότητα να προβλέψει την κρίση

*Αποκαλύπτει εσωτερικό έγγραφό του για την περίοδο 2004-2007

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Δάσκαλε που δίδασκες....Θα ΄θελα να ΄ξερα γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν έτριψε στα μούτρα του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος Καν (και του υπαλλήλου του της τρόικα που μας επισκέπτεται κάθε τόσο για να την ελέγχει), την προ ημερών αποκάλυψη-ομολογία του ίδιου του ΔΝΤ πως δεν μπόρεσε να προβλέψει την επερχόμενη οικονομική κρίση του 2008! Δεν μπορεί να μη το πληροφορήθηκε από τον εκεί εκπρόσωπο της χώρας μας! ΄Η μήπως σκόπιμα δεν το δημοσιοποίησε για ευνόητους λόγους(θα ανακαλέσω, αν κάνω λάθος); Λοιπόν:

Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας είδε το φως της δημοσιότητας ένα εσωτερικό έγγραφο του Δου Νου Του, το οποίο συντάχτηκε από μια ανεξάρτητη επιτροπή του (με τα αρχικά ΙΕΟ ή κάπως έτσι). Τι έλεγε; Ασκούσε σκληρή κριτική για την ανικανότητά του να προβλέψει την διαγραφόμενη οικονομική κρίση του 2008, ώστε να προτείνει μέτρα προφύλαξης. Το έγγραφο αναφέρεται στην περίοδο 2004-2007, όταν στο τιμόνι του ΔΝΤ ήταν ο Ισπανός Ροντρίκο Ράτο, πρώην υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος στη συντηρητική κυβέρνηση του Αθνάρ, ο οποίος παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους τον Ιούνιο του 2004 (ή μήπως για την μπόρα που θα ξέσπαγε!).

Ο Ράτο ήταν το 2003 ένας από τους δύο επικρατέστερους να αναλάβει την αρχηγία του Λαϊκού Κόμματος, αλλά ο αποχωρών Αθνάρ έχρισε αντικαταστάτη του τον Μαριάνο Ραχόι, (σχεδόν βέβαιο επόμενο πρωθυπουργό της Ισπανίας μετά από ένα χρόνο, αφού προηγείται στις δημοσκοπήσεις σταθερά του σοσιαλιστικού κόμματος κατά 10%), ο οποίος συναντήθηκε σήμερα στην Μαδρίτη με τον Αντώνη Σαμαρά. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω, είναι η αναστάτωση και ο θυμός των πολιτικών μας στην υπόδειξη του ΔΝΤ και των άλλων της τρόικα (Ε.Ε. και ΕΚΤ) να αξιοποιηθεί δημόσια περιουσία αξίας 50 δισ. ευρώ.

Η τρόικα και γενικώς οι ξένοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα μας ότι το πρόβλημα στην Ελλαδάρα δεν είναι η οικονομία μας αλλά η νοοτροπία μας. Δεν βλέπουν άλλη λύση από αυτή του ξεπουλήματος σε ιδιώτες της κρατικής περιουσίας, κάτι που ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου διαλαλούσε στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, με από κοντά τον Αντώνη Σαμαρά της Ν.Δ. να το λέει με άλλα λόγια (τι εννοούσε όταν έλεγε για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας!). Αντί να σκύψουν και να στύψουν την κεφαλή τους και οι δύο, όπως λένε εκεί κάτω στην ωραία Κρήτη, πάνε να μας απολωλάνουν.

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011


Η μεγάλη απάτη της δημοσιογραφίας

στην κρατική εφημερίδα “Al Ahram”

*Την παραδέχτηκε μετά 3 ημέρες ο Αιγύπτιος αρχισυντάκτης της

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

΄Οταν η δημοσιογραφία είναι ιδιοκτησίας του κράτους, επόμενο είναι να κάνει όλα τα κέφια του αφεντικού της. Στην προκειμένη περίπτωση τού μέχρι την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα δικτάτορα Μουμπάρακ. Η γνωστή αιγυπτιακή εφημερίδα “Al Ahram” δημοσίευσε την πρώτη παραπάνω φωτογραφία, παρουσιάζοντας τον φευγάτο πρόεδρο της χώρας να ηγείται των άλλων επισήμων που πήραν μέρος τον περασμένο χρόνο στην τελευταία σύσκεψη (στην Ουάσινγκτον) για την επίλυση του Μεσανατολικού. Απάτη καραμπινάτη.

Η σωστή φωτογραφία είναι η παραπάνω δεύτερη, με τον Ομπάμα να οδηγεί τους συμμετέχοντες στην σύνοδο κορυφής, ακολουθούμενος από τους Νετανιάχου (Ισραήλ), Αμπάς (Παλαιστίνης), Αμπτουλάχ (Ιορδανίας) και τελευταίο αριστερά με καθαρή διαφορά τον εκδιωχθέντα από την λευκή εξέγερση του αιγυπτιακού λαού. Δεν μιλάμε για απλό ρετουσάρισμα, αλλά για ξεφτίλα της εφημερίδας, που έγινε αντιληπτό αμέσως από πολλούς και ανάγκασε τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας Osama Saraya να παραδεχτεί την απάτη τρία 24ωρα αργότερα.

Δημοσίευσε στην εφημερίδα του την γελοία δικαιολογία ότι ήθελε να δείξει τον ...“ηγετικό ρόλο του Μουμπάρακ στην ειρηνευτική διαδικασία”. Αυτά για την αρχαιότερη (1876) και μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα στην Αίγυπτο, έτσι για να μάθει ο κόσμος πώς γίνεται η δημοσιογραφία. Η ίδια εφημερίδα, έγραψε μόλις χτες ότι ο Μουμπάρακ είχε εγκαταλείψει τις τελευταίες δύο ημέρες το προεδρικό μέγαρο και είχε καταφύγει σε στρατιωτική βάση κοντά στο Κάιρο. Σύντομα θα μάθουμε αν κι αυτό είναι αλήθεια.

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Αποστασιοποίηση ενόπλων δυνάμεων

από τον αποδυναμωμένο Μουμπάρακ

*Συνεδρίασαν χωρίς την παρουσία της “χαμογελαστής αγελάδας”

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Η “χαμογελαστή αγελάδα”, η καρικατούρα με το πρόσωπο του Μουμπάρακ στα χέρια των διαδηλωτών στο Κάιρο, έδειξε για μια ακόμα φορά το ακριβώς αντίθετο πρόσωπό της. Παραμένει γαντζωμένος στην 30χρονη προεδρική τυραννία, με τον εκδημοκρατισμό στην Αίγυπτο να ακολουθεί μια μακρά και αβέβαιη πορεία. Μπροστά στον κίνδυνο η πλατεία Ταχρίρ να μετατραπεί σήμερα σε μια σύγχρονη Νεκρόπολη (η αρχαία πόλη των νεκρών είναι μόλις λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, δίπλα στο οροπέδιο Μουγκατάμ), οι πανίσχυρες ένοπλες δυνάμεις φαίνεται ότι χτες αποστασιοποιήθηκαν κατά εντυπωσιακό τρόπο από τον Μουμπάρακ, αφού τον αγνόησαν και συνεδρίασαν για πρώτη φορά εν απουσία του. Είναι πολλά τα ερωτηματικά για τη στάση τους τις επόμενες ώρες.

Ένα καθεστώς που κυριάρχησε υφαρπάζοντας από το λαό του ό,τι μπορούσε αγωνιά τώρα να διασφαλίσει ό,τι μπορεί. Η επικράτηση της στρατιωτικής γεροντοκρατίας, αποκομμένη από την πραγματικότητα, καλλιέργησε το άνθος της διαφθοράς, μετατρέποντας σε επιδημία την ευνοιοκρατία των ολίγων, με πρώτο μέλημα τα οικονομικά συμφέροντα των στρατιωτικών (μεγάλες επιχειρήσεις, δημόσια έργα, οικισμοί, μέχρι και ενεργειακές πηγές ανήκουν σ' αυτούς ). Η ασφυξία των δημοκρατικών ελευθεριών επιδεινώθηκε με το μολότοφ της οικονομικής κρίσης, δίνοντας στις νέες γενιές το έναυσμα να ξεσηκωθούν και να συμπαρασύρουν κάθε απελπισμένο.

Η μάζα ανέβηκε στο συρμό της εξέγερσης, ακολουθούμενη από μια αποδυναμωμένη αντιπολίτευση απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς Μουμπάρακ. Το ισλαμικό στοιχείο φαίνεται να έμεινα λίγο πιο πίσω, ίσως για να μη δώσει λαβή στο μύθο ότι το ισλάμ και η δημοκρατία είναι κάτι ασυμφιλίωτο. Μήπως έφτασε η ώρα να αποδειχτεί πως ο αραβικός κόσμος μπορεί ν' αλλάξει, όπως έγινε με τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής; Λέτε ο άνεμος αλλαγής στη Σαχάρα να φτάσει στις τριγύρω μοναρχίες του Μαρόκου, της Ιορδανίας και της Σαουδικής Αραβίας; Στις δύο πρώτες ο λαός ζητά συνταγματικές μοναρχίες, ενώ στην τρίτη κάθε ελευθερία είναι ανύπαρκτη. Ήρθε η στιγμή η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση να εφαρμόσει τις συμφωνίες που έχει υπογράψει με τις χώρες αυτές της λεκάνης της Μεσογείου.

Ο 75χρονος αντιπρόεδρος Σουλεϊμάν, ένας άριστα ενημερωμένος στρατηγός μέχρι πριν λίγες μέρες επικεφαλής των αιγυπτιακών μυστικών υπηρεσιών, με πλούσια διαπραγματευτική εμπειρία στον αραβικό κόσμο και στη δυσεπίλυτη διένεξη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, μπορεί να έχει από χτες στα χέρια του όλες τις εξουσίες, τις ευλογίες και την απόλυτη εμπιστοσύνη των ΗΠΑ και της Ε.Ε., αλλά ακολουθεί πιστά τις επιθυμίες του προέδρου του. Κάθισε να διαπραγματευτεί στο ίδιο τραπέζι με το κόμμα των Αδελφών Μουσουλμάνων, αρνείται όμως να το συγκρίνει με το μετριοπαθές ισλαμικό κόμμα που κυβερνά την Τουρκία. (Για τον ...“καρντάση” Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο αυτές τις μέρες τα διεθνή ΜΜΕ παρουσιάζουν σαν κυβερνήτη ενός σύγχρονου δημοκρατικού κράτους, θα σας κάνω αναλυτική παρουσίαση λίαν προσεχώς).

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011


Αποχή από σεξ του ωραίου φύλου στο

Βέλγιο λόγω της 8μηνης ακυβερνησίας

*Και συνθήματα στις Βρυξέλλες του τύπου “Κλείστε τα πόδια”

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Να που μερικοί πιστεύουν πως η συνειδητή αποφυγή απόλαυσης κάθε σεξουαλικής δραστηριότητας, μπορεί να λύσει ένα σοβαρό πολιτικό πρόβλημα σε μια χώρα! Σαν αυτό της μη εξεύρεσης λύσης επί οκτώ μήνες για τον σχηματισμό κυβέρνησης από τα πολιτικά κόμματα στο Βέλγιο. Στις Βρυξέλλες, διευθυντήριο της τύχης όλων μας, το αδιέξοδο ανάγκασε μια φλαμανδή σοσιαλίστρια του κόμματος SPA να προτείνει αποχή από σεξ. Μέσα σε λίγες ώρες το κέντρο της πόλης όπου χτυπά η καρδιά της Ευρώπης γέμισε με διάφορα συνθήματα, όπως αυτό που βλέπετε παραπάνω ή του τύπου “Κλείστε τα πόδια”.

Σαφέστατα, το μήνυμα απευθυνόταν στις γυναίκες, χωρίς να διευκρινίζεται αν αφορούσε μόνο τις κυρίες (κάθε είδους) των βουλευτών των κομμάτων που έχουν ρίξει το Βέλγιο σε ακυβερνησία ή γενικότερα σ΄ όλο το ωραίο φύλο. Την πρόταση για αποχή από σεξ λάνσαρε η Marleen Temmerman, γυναικολόγος πέρα από πολιτικός, μήπως και συγκινηθούν οι συνάδελφοί της (προφανώς οι περισσότεροι αρσενικοί και λιγότεροι του ασθενούς) και φτιάξουν επί τέλους κυβέρνηση.

Βέβαια, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ήδη άρχισαν να ισχυρίζονται πως “το κλείσιμο των ποδιών” θα δημιουργήσει πιο σοβαρά προβλήματα, όπως υποψίες για συζυγικές απιστίες και όλα τα συμπαρομαρτούμενα. Η κάποιας ηλικίας Marleen πρότεινε αυτού του είδους την αποχή μέσω της τοπικής εφημερίδας “De Standaard”, ίσως έχοντας υπόψη της κάτι παρόμοιο που έγινε το 2009 στην Κένυα, αλλά με πενιχρά αποτελέσματα για την πλειοψηφία της εκεί τοπικής κοινωνίας.

“Ντροπή μια μεγάλη χώρα να παραμένει χωρίς κυβέρνηση” έλεγαν τα πλακάτ των διαδηλωτών στους δρόμους των Βρυξελλών προ δεκαπενθημέρου. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε αν οι πολιτικοί του Βελγίου θα μπορέσουν ν΄ αντέξουν την αποχή από αυτό το ωραίο σπορ, σε περίπτωση που πιάσει το σύνθημα της Marleen ή η χώρα τους θα ξεπεράσει το ρεκόρ του Ιράν (289 ημέρες χωρίς κυβέρνηση , αλλά όχι με σεξοαπαγόρευση)!

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Η πατερναλιστική πολιτική της δύσης

ασπίδα ενάντια στα ισλαμικά κινήματα

*Το όχι Χίλαρι Κλίντον και Μέρκελ στον Παπανδρέου για Αίγυπτο

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Μπήκαμε στην τρίτη εβδομάδα της μετά-Μουμπάρακ εποχής για την Αίγυπτο (μήπως και τον τριγύρω κόσμο γενικότερα;), με τον Μουμπάρακ να παραμένει στο θρόνο του προέδρου μέχρι να αποχωρήσει με το ...κεφάλι ψηλά για λόγους υγείας. Θα επαναλάβω αυτό που διαβάσατε εδώ πριν μέρες: ο Μουμπάρακ δεν είναι Μπεν Αλί γιατί η Αίγυπτος δεν είναι Τυνησία. Τι είναι; Συχνά άκουγα διπλωμάτες πολλών χωρών να χρησιμοποιούν στις επαφές τους, όχι μόνο με δημοσιογράφους, ένα δυσνόητο και δύσχρηστο όρο στα αγγλικά. Η καλύτερη απόδοση στα ελληνικά θα μπορούσε να είναι “φαύλος κύκλος”, υποδηλώνοντας μια κατάσταση ή ένα πρόβλημα δυσεπίλυτο. Το επιβεβαιώνει η σθεναρή στάση του Μουμπάρακ τα τελευταία 30 χρόνια, με τις ρίζες της αιτιολόγησης να ΄ναι τουλάχιστον σε διπλάσιο βάθος χρόνου.

Θυμάστε την πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κοντολίζα Ράις; Σε μια συνάντησή της με τον Μουμπάρακ το 2005, ο τελευταίος της είχε πει ξεκάθαρα “ Ή εγώ ή αυτοί”. Με σειρά επιχειρημάτων της εξήγησε ότι “αυτοί” δεν είναι άλλοι από τους ισλαμιστές. Από τότε πολλά άλλαξαν. Η Αίγυπτος καθιερώθηκε πάνω σε γερά θεμέλια σαν κέντρο βαρύτητας του αραβικού κόσμου, αλλά την ίδια ώρα ο κόσμος των χωρών που αποτελεί τη ζώνη Μαγκρέμπ ξεπέρασε τον φόβο του να εκφραστεί. Με μπροστάρηδες τη νεολαία και την τεχνολογία του διαδικτύου, οι αυταρχικοί ηγέτες του νότου της Μεσογειακής λεκάνης και λίγο πιο πέρα στη Μέση Ανατολή άρχισαν να αισθάνονται κι αυτοί τον φόβο του να ακούν τη φωνή διαμαρτυρίας του δικού τους κόσμου.

Η εξέγερση ήταν πρωτόγνωρη στην Τυνησία, πέρασε στην Αιγύπτου κι έχει ο Αλλάχ... Το 1981 εντάθηκε η υπερβολική καταπίεση, όταν δολοφονήθηκε από την Ισλαμική Τζιχάτ ο πρόεδρός της Ανουάρ ελ Σαντάτ επειδή υπέγραψε συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ, και αμέσως εφαρμόστηκε η “επείγουσα νομοθεσία” από τον στρατηγό Μουμπάρακ. Παράλληλα, ο δυτικός πατερναλισμός του αραβικού κόσμου για την συγκράτηση των φονταμενταλιστικών ισλαμικών κινημάτων συνεχιζόταν, με την πολιτική της Ενωμένης Ευρώπης να εθελοτυφλεί αν και γνώριζε (όπως οι ΗΠΑ) την όλη κατάσταση. Το βεβαιώνουν οι πρόσφατες αποκαλύψεις των αμερικανικών και όχι μόνο τηλεγραφημάτων της ιστοσελίδας Wikileaks, οι αναφορές των δυτικών υπηρεσιών κατασκοπείας, κ.λ.π.

Ο αιφνιδιασμός όλων ήταν εμφανέστατος. Πέστε μου ένα ΜΜΕ που είχε προβλέψει την τωρινή αλυσιδωτή εξέγερση! Η εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. απέναντι στον αραβικό κόσμο πάντα ρυμουλκήθηκε από την Αμερική, με τον Ομπάμα μόλις τώρα να αναγκάζεται να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση. Εδώ πήγε να δηλώσει “παρόν” και ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά στην “τούρλα” του Σαββάτου έβγαλαν κόκκινη κάρτα δύο κυρίες. Μετά πολύωρη συνάντηση Χίλαρι Κλίντον και Μέρκελ (στο Μόναχο όπου γινόταν η 47η Σύσκεψη Ασφαλείας), γερμανικές πηγές αναφέρουν πως έστειλαν μήνυμα στον ΄Ελληνα πρωθυπουργό να αφήσει ήσυχο τον Μουμπάρακ επειδή είναι ...αναγκαία η παρουσία του στη μεταβατική λύση. Ο τελευταίος αρνήθηκε επίμονα δύο φορές να δεχτεί σε ακρόαση τον απεσταλμένο του Ομπάμα, Frank Wisner, τον ΄Ελληνα πρωθυπουργό θα 'κανε δεκτό!

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

΄Ενα γλωσσικό εργαλείο-βοήθημα για

σωστή επικοινωνία κι όχι συνεννόηση

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Σε συγγενικό σπίτι στην Αυστραλία, είδα το παιδί της πρώτης μου εξαδέλφης, της Βιβής, να συμβουλεύεται ένα ελληνικό λεξικό. Δεν γνώριζα την ύπαρξή του και εντυπωσιάστηκα με το περιεχόμενό του ή πιο σωστά με τον τρόπο παρουσίασης κάθε λέξης, ίσως γιατί αισθανόμουν και το δικό μου πρόβλημα. Όσο περιορισμένη ήταν η χρήση της ελληνικής γλώσσας τόσες δεκαετίες στην ξενιτιά, άλλο τόσο ήταν περιορισμένη η έκφραση της σκέψης μου στη μητρική γλώσσα. Επιστρέφοντας από τους αντίποδες, συνάδελφος μου είπε ότι δημιουργός του λεξικού είναι “άτομο που ήθελε να γιατρέψει τις παθογένειες της γλώσσας μας και γι αυτό δημιούργησε ένα γλωσσικό βοήθημα απαλλαγμένο από όλα τα μειονεκτήματα των νεοελληνικών λεξικών, σύμφωνα με τον τρόπο που αφομοιώνει τη γλώσσα ο ανθρώπινος εγκέφαλος”. ΄Εψαξα και τον βρήκα.

“Μολονότι εμείς οι Έλληνες έχουμε το προνόμιο να ομιλούμε την αρτιότερη, εκφραστικότερη, μουσικότερη, πλαστικότερη και πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου, εντούτοις το ενεργό λεξιλόγιό μας είναι ποσοτικά ισχνό και ποιοτικά υποβαθμισμένο”, μου λέει ο κ. Γεώργιος Σ. Πλακιάς, ο οποίος μετά δεκαετή επίπονη προσπάθεια παρουσίασε την «ΚΙΒΩΤΟ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ». Είναι ένα δίτομο λεξικό με την φιλοδοξία να αποτελέσει το ανάχωμα στην υποβάθμιση της γλώσσας και τη συρρίκνωση του λεξιλογικού μας πλούτου. Περιλαμβάνει 16.000 κύρια λήμματα που συνοδεύονται από 112.000 παραδείγματα και 5.000 παροιμίες, γνωμικά και ρητά, καθώς και πάρα πολλές σοφές ρήσεις. Δίνει στο χρήστη τη δυνατότητα όχι μόνο να εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του, αλλά και να γίνει κοινωνός της διαχρονικής σοφίας του λαού μας.

Ο συγγραφέας της “Κιβωτού”, στρατηγός ε. α. της Ελληνικής Αστυνομίας και διπλωματούχος μηχανικός του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, ζωντανεύει πολλές λέξεις οι οποίες ήταν καταδικασμένες να εκλείψουν οριστικά από το ενεργό λεξιλόγιό μας. Το λεξικό είναι γραμμένο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να διαβαστεί ευχάριστα, όπως ένα καλό περιοδικό ποικίλης ύλης. Σ’ αυτό βοηθά τόσο το κατάλληλο μέγεθος των τυπογραφικών στοιχείων, όσο και η πρωτότυπη αρχιτεκτονική του κειμένου. Ο αναγνώστης που θα εντρυφήσει στις 2553 σελίδες του θα αποκομίσει γρήγορα τόσα, όσα δεν θα αποκόμισε διαβάζοντας εκατοντάδες βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά. Στην εφημερίδα “Τα Νέα”, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, έγραψε:

“Υπάρχουν νηφάλιοι συμπολίτες μας που μέσα στο μάτι του κυκλώνα που μας ταλανίζει, αφοσιώνονται σε έργα παιδείας, έργα θεμέλια, πάνω στα οποία η φρόνιμη (με την αρχαία σημασία της φρόνησης λέξη, όχι η υποταγμένη όπως κατάντησε να σημαίνει) γνώση χτίζει μια ποικίλη πολιτισμική οικοδομή. Ο κ. Πλακιάς είναι ερασιτέχνης γλωσσολόγος. Ερασιτέχνης με τη θεμελιώδη σημασία του όρου: εραστής της γλώσσας. Μας προίκισε με ένα μνημειώδες δίτομο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Στη λέξη λήμμα παραθέτει εξαντλητικά όλες τις μεταφορικές χρήσεις μέσα σε απλά παραδείγματα, όλες τις παροιμιακές εκφράσεις και όλες τις διαχρονικές σημασιολογικές περιπέτειες της έννοιας. Μια αξιομνημόνευτη, πολύτιμη πράγματι «Κιβωτός», ένας γλωσσικός πακτωλός. Υπήρξε μαθητής του αείμνηστου πατέρα μου στο Γυμνάσιο Καλαμπάκας, σε δύσκολους μετεμφυλιακούς καιρούς. Πάμφτωχος, ορεσίβιος, ερχόταν από το χωριό ξυπόλητος και αρίστευε. Το βιβλίο του (εκδόσεις Μάλλιαρης παιδεία, Θεσσαλονίκη, http://www.malliaris.gr/), είναι ένα εργαλείο γλωσσικής ευφορίας”.

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Η αδιάντροπη-κωφάλαλη συμπεριφορά

της Ε. Ε. στον τριγύρω αραβικό κόσμο

*Η Γερμανία πρόθυμη να προσφέρει καταφύγιο στον Μουμπάρακ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Η μέχρι τώρα ανοχή της Ευρώπης στο αυταρχικό καθεστώς της Αιγύπτου τα τελευταία 30 χρόνια, δεν αποκλείεται να επιβραβευτεί και με την προσφορά καταφύγιου στον Μουμπάρακ. ΄Οπως ακριβώς το διαβάζετε. Να δούμε πώς θα αντιδράσουν αύριο οι 27 ηγέτες της στο ευρωπαϊκό συμβούλιο στις Βρυξέλλες για την κωφάλαλη και αδιάντροπη εξωτερική πολιτική των χωρών τους απέναντι σ΄ όλα τα αυταρχικά αραβικά καθεστώτα γύρω από την Μεσόγειο. Την ίδια περίπου ώρα, ημέρα προσευχής των μουσουλμάνων η Παρασκευή, εκατομμύρια Αιγύπτιοι θα επιμένουν στο μοναδικό αίτημά τους για απομάκρυνση του Μουμπάρακ. Η πριν λίγων ωρών κοινή προτροπή προς την ίδια κατεύθυνση της Γερμανίας, Γαλλίας, Βρετανίας, Ισπανίας και Ιταλίας ήρθε αργά.

΄Ολα δείχνουν πώς ο χρόνος άρχισε να κυλά αντίστροφα, με την οικονομική ελίτ, την αποδυναμωμένη αντιπολίτευση και τον στρατό να κρατούν τα ηνία στις εξελίξεις των επόμενων ημερών. Στο μεταξύ, διπλωματικές πηγές που δεν διαψεύδουν δημοσιογραφικές πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν ότι υπάρχει αρχική συμφωνία για καταφύγιο του Μουμπάρακ στην Γερμανία. Το συζήτησαν-και μάλλον φαίνεται σαν καλύτερη λύση-το περασμένο Σάββατο σε τηλεφωνική τους επικοινωνία οι Μέρκελ, Σαρκοζί και Κάμερον. Την επομένη ενημέρωσαν και τον Ομπάμα, με τον πλανητάρχη να συμφωνεί (λέτε να ΄μαθε το πάθημα του προκατόχου του Τζίμυ Κάρτερ με το Ιράν!).

Η “φιλοξενία” στη Γερμανία θα άρεσε στον Μουμπάρακ, που ενημερώθηκε από τον απεσταλμένο του Ομπάμα στο Κάιρο (Frank Wisner, πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Αίγυπτο), μια και έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και το εκεί ιατρικό περιβάλλον τού είναι γνωστό. Θαυμαστής της χώρας αυτής, την έχει τιμήσει με τις περισσότερες επίσημες επισκέψεις του, πέρα από τις ιατρικές και χειρουργικές επεμβάσεις του στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Heidelberg (τον περασμένο χρόνο νοσηλεύτηκε εκεί τρεις εβδομάδες). Το σχέδιο απομάκρυνσης από το Κάιρο περιλαμβάνει και λεπτομέρειες, όπως την μεταφορά του με ειδικά εξοπλισμένο με ιατρικό προσωπικό αεροσκάφος, προφανώς για να αποφευχθεί ο διασυρμός με τον αντίστοιχό της Τυνησίας, Μπεν Αλί.

Ο φόβος για ενδεχόμενη εξέγερση του ισλαμικού στοιχείου στη γειτονία της Ευρώπης, είναι αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα τόσο την ίδια όσο και την Αμερική, με το Ισραήλ να βαρά ήδη το καμπανάκι. Η συνεχιζόμενη καταπίεση του αραβικού κόσμου από διεφθαρμένα καθεστώτα, σαν αντίδοτο συγκράτησης των όχι μετριοπαθών ισλαμιστών, ίσως να αποδειχτεί η αιτία καλλιέργειας αυτού του φαινόμενου. Το έγραψε προ ημερών σε κύριο άρθρο της η “El Pais” με τίτλο “Ευρωπαϊκή ντροπή”. Η Ε.Ε. αγνόησε τελείως τις συνθήκες της περί πανανθρώπινων δημοκρατικών αξιών, όπως και για την καλή διακυβέρνηση των χωρών τριγύρω της. Να, στην Τυνησία, 48 ώρες πριν την διαφυγή του Μπεν Αλί η γαλλίδα ΥΠΕΞ ήταν πρόθυμη να στείλει κατάλληλο υλικό για την αντιμετώπιση των εξεγερμένων πολιτών. Και βέβαια στην Αίγυπτο, όπου τα F16, οι σφαίρες κι άλλος κατασταλτικός οπλισμός είναι made in …..