Μια αποκλειστική ενημέρωση της επικαιρότητας

akpappas@gmail.com

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Η “ελληνική τραγωδία” της κρίσης και

η οικονομική διακυβέρνηση του ευρώ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Οι πολιτικοί μάς τα λένε όπως θέλουν, γιατί έτσι τους συμφέρει. Κατά βάθος γνωρίζουν την πραγματικότητα και συνεπώς την αλήθεια. Η κοινή γνώμη, ανάλογα με το επίπεδο μόρφωσης και κουλτούρας, βγάζει τα δικά της συμπεράσματα με την βοήθεια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (αυτοί κι αν δεν τα λένε όπως τους γουστάρει!), έχοντας κατά νου την ανυποληψία τους. Αναφέρομαι σ΄ αυτά που διαβάζω, ακούω και βλέπω στην Ελλάδα μας, κάνοντας σύγκριση των ίδιων γεγονότων που παρουσιάζονται στο εξωτερικό, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Στην προκειμένη περίπτωση, η αλήθεια πρέπει να γράφεται και να λέγεται. Λοιπόν:

*Τα χρόνια στραβά κι ανάποδα της ελληνικής οικονομίας εκδηλώθηκαν έντονα (μη γελιόμαστε, δεν πήγαινε άλλο!) με την γενικότερη διεθνή κρίση προ διετίας. Οι ξένοι την ανεβοκατέβαζαν “ελληνική τραγωδία”, με συνεχείς απεικονίσεις της σύγχρονης καθημερινής μιζέριας μας, παραλληλίζοντάς την με μεταδοτική ασθένεια. Το δικό μας δαιμόνιο έλαμψε κι εδώ με την πολιτική κουτοπονηριά του ψέματος. Τα γερμανικά ΜΜΕ διαμόρφωσαν το κλίμα πως “η τεμπελιά των Ελλήνων δεν μπορεί να βάλει σε κίνδυνο το χρήμα των Γερμανών που εργάζονται σκληρά”. Για να ακουστεί από την πληθωρική “σιδηρά καγκελάριο” ότι “Εμείς δεν μπορούμε να πληρώνουμε τους φαύλους”.

Οι κοντινοί στη Μεσογειακή ζώνη (Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία) αισθάνθηκαν την κρίση πρώτοι γιατί δεν μπορούσαν να την κρύψουν. Στις 11 Φεβρουαρίου και 25 Μαρτίου, στις δύο έκτακτες συνόδους των Βρυξελλών, αποφεύχθηκε το ναυάγιο με αφορμή την αφεντιά μας. Το ερώτημα “αν θα τριτώσει το κακό”, ίσως βρει την απάντησή του στο ανώνυμο γράμμα του Ευρωπαίου πολίτη με τίτλο “'Ολοι είμαστε ΄Ελληνες” (το διαβάσατε εδώ την περασμένη Τετάρτη). Πρότεινε το ίδιο με την απόφαση των 27, ένα 24ωρο αργότερα (περασμένη Πέμπτη). Να βελτιωθεί η οικονομική διακυβέρνηση της Ε.Ε. με την ενίσχυση του ρόλου της στον οικονομικό συντονισμό.

Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια! Μιλά για οικονομική διακυβέρνηση (αυτή είναι η σωστή ορολογία που απαίτησε και πέτυχε ο Βρετανός πρωθυπουργός, ο Γκόρντον Μπράουν, αντί για το αρχικό όρο “οικονομική κυβέρνηση”, αφού λόγω στερλίνας η χώρα του θα έμενε απ΄ έξω). Δεν είναι τυχαίο ότι και ο διευθύνων σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τάχθηκε προχτές υπέρ μιας τέτοιας δημιουργίας, όπως και άλλοι οικονομολόγοι διεθνούς κύρους. Η αναγνώριση από τα διεθνή ΜΜΕ ότι ο Γιώργος Παπανδρέου στάθηκε με εντυπωσιακή άνεση στη διεθνή σκηνή, ιδίως σ΄ εκείνους που δεν τον ήξεραν, είναι ίσως το μόνο παρήγορο για την Ελλάδα.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Τα βάγια, ο γολγοθάς και ο σταυρός

του μαρτυρίου για τον ελληνικό λαό

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Άγιο Πάσχα, με κοινό τον φετινό εορτασμό του. Το ορθόδοξο δικό μας, συμπίπτει ημερολογιακά με το καθολικό. Θα μου πείτε, μα αυτό σημαίνει Ευρωπαϊκή ΄Ενωση! Καλά, εντάξει, άλλο νομισματική και άλλο θρησκευτική ένωση. ΄Ισως κάποτε φτάσουμε και στη δεύτερη. Οι μετακινήσεις των πληθυσμών είναι τόσο ρευστές, που με μαθηματική και βιολογική ακρίβεια σε λίγες δεκαετίες θα ψαχνόμαστε μεταξύ μας για καθαρόαιμους συμπατριώτες. Γράφοντας για μετακινήσεις, πιστεύω να μετακινήσατε τα ρολόγια σας μια ώρα μπροστά πριν κοιμηθείτε χτες το βράδυ, μέχρι να καταργηθεί και αυτή η συνήθεια της εξηκοντάλεπτης προσθετο-αφαίρεσης.

Κυριακή των Βαΐων σήμερα, λίγες ώρες μετά την Έγερση του Λαζάρου. Ο παπά-Δημήτρης της γειτονιάς μου, μίλησε πάλι για τον θρίαμβο της ζωής πριν από τον θάνατο. Για μια Ανάσταση πριν από την ταφή του μεγάλου νεκρού. Τα δεινά που θα ακολουθήσουν και θα είναι αβάσταχτα. Για τον φτωχό και άσημο, τον πρόσφυγα, που “ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη”. Πάνω στο γαϊδουράκι, να αποθεώνεται ο γιος του μαραγκού από εκατομμύρια φωνάζοντας “ωσαννά”, ευλογημένος ο ερχόμενος. Και δεν μιλάμε για τον άλφα ή τον βήτα πρόεδρο κάποιας δημοκρατίας ή πρωθυπουργό χώρας, αλλά για τον βασιλιά των όλων. Πριν πει το “ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός”, η δική μου παραβολή με σπρώχνει έξω από την εκκλησία.

Στρέφω το βλέμμα μου στον Επουράνιο, γιατί όλα αυτά μου θυμίζουν κάτι πριν από λίγες ώρες. Το διεστραμμένο πολιτικό μου ένστικτο (κατά τον συνοδεύοντα κολλητό φίλο Τάσο), αυθόρμητα πηγαίνει στο δράμα και τα πάθη του δικού μας λαού. Μετά τον Ιησού Χριστό, ο κάθε άλλο παρά πτωχός και άσημος γιος (πρώην) πρωθυπουργού, αλλά τωρινός πρωθυπουργός κι αυτός, επέστρεφε από τις Βρυξέλλες θριαμβευτής, όχι πάνω σε γαϊδουράκι, αλλά καβάλα στο καλάμι. Μόνο τα βάγια έλλειπαν. Μέχρι και κομματικά ζήτω ακούστηκαν, αντί για εβραϊκά “ωσαννά”, επειδή λέει καταφέραμε σε περίπτωση που πνιγόμαστε να μας δώσουν σωσίβιο.

Ο Τάσος, δεξιόστροφος του κερατά, βγάζει και μου δείχνει την γελοιογραφία ξένης εφημερίδας. ΄Εχει δύο άτομα να απολαμβάνουν τον Παρθενώνα, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Ο ένας ρωτά “Πώς γίνεται και θέλουν να μας βγάλουν απ΄ αυτά τα ερείπια;”, με τον άλλο να απαντά “Μα τι λες, εμείς ζούμε μέσα σ' αυτά τα ερείπια!”. Μεγάλη εβδομάδα μπαίνει, θέλει να μάθει τι σημαίνει μηχανισμός στήριξης των Βρυξελλών. Του εξηγώ ότι είναι σαν μια υποτιθέμενη Ανάσταση πριν από ένα Γολγοθά, που μόνο ο Ύψιστος ξέρει για πόσα χρόνια ο ελληνικός λαός θα σέρνει τον σταυρό του μαρτυρίου. Και βέβαια θα υπομένει με καρτερία τα πάθη του.

Καλή (όσο γίνεται) Πασχαλιά σ΄ όλους σας.

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Ζήτω η νέα 25η Μαρτίου του 2010

*Πώς ξαναγράψαμε ιστορία μετά από 189 χρόνια

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Αυτή η ημερομηνία θα γραφτεί στην ιστορία. 189 χρόνια μετά την ίδια του 1821 (που γιορτάσαμε μόνο με την παρέλαση των πεζοπόρων τμημάτων, την δε εικόνα να κάνει τον γύρο όλου του κόσμου με την επεξήγηση ότι οι υπόλοιπες μηχανοκίνητες επίγειες και εναέριες ΄Ενοπλες Δυνάμεις ήταν καθηλωμένες λόγω της οικονομικής κρίσης που μας δέρνει), η Ελλάδα έστειλε το μήνυμα στις παγκόσμιες αγορές ότι καμιά χώρα του λεγόμενου ευρώ δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει. Εκτός έδρας, στις Βρυξέλλες, την καρδιά της Ενωμένης Ευρώπης, καταφέραμε να τους ανοίξαμε τα μάτια και αποδείξαμε μεγαλοπρεπώς ότι υπάρχει μηχανισμός-σωσίβιο οικονομικής στήριξης όλων των υπό πτώχευση χωρών.

Μια και την νύφη θα την πληρώνει πάντα ο πολίτης, καλό είναι να γνωρίζει όσα δεν θα του πουν αυτοί που τον οδήγησαν στη μιζέρια του. Το επίτευγμα, κάπως έτσι θα μας το σερβίρει η κυβέρνηση και το κόμμα που δεν είναι ανεύθυνο του διεθνούς οικονομικού και όχι μόνο διασυρμού της χώρας μας, είχε σχεδόν προαποφασιστεί εδώ και τουλάχιστον ένα 10ήμερο. ΄Εμενε το τελικό πράσινο φως της 'Ανγκελα Μέρκελ, που προτεραιότητά της δεν ήταν το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας αλλά ο κυβερνητικός της συνασπισμός και οι γερμανικές τράπεζες. Του πρώτου τρίζουν τα θεμέλια σε εκλογική αναμέτρηση στις αρχές Μαΐου, ενώ οι δεύτερες μάς έχουν δανείσει τεράστια ποσά και περιμένουν τις δόσεις τους. Ο προσεκτικός παρατηρητής θα δει ότι τα χθεσινοβραδινά γερμανικά ΜΜΕ απέκρυπταν επιμελώς τον συμβιβασμό και το όνομα της πρώτης κυρίας στην καγκελαρία.

Δεν πρέπει να παραβλέψουμε και το κερασάκι στη τούρτα της κυράς ΄Ανγκελα. Μας έστελνε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επειδή γνώριζε καλύτερα απ΄ όλους ότι σε περίπτωση δανεισμού μόνο από την Ε.Ε. μέσω διμερών συμφωνιών, η Γερμανία θα αναγκαζόταν να διαθέσει το 22% που της αντιστοιχεί (ο μέσος όρος του ΑΕΠ όλων των χωρών της ευρωζώνης). Τελικά υπέκυψε από τις συνεχείς και επίμονες πιέσεις των υπολοίπων, ιδίως του Σαρκοζί, γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα αντιπροσωπεύει μόνο το 2% του συνόλου της ευρωπαϊκής οικονομίας και δεν υπήρχε καμία απολύτως περίπτωση να επηρεάσει την τύχη του ευρώ (την διαβεβαίωση επαναλαμβάνει όπου βρεθεί, ακόμα και τώρα, ο γνωστός μας Αλμούνια).

Στο διά ταύτα, επειδή σίγουρα θα πέσει λόρδα χωρίς τον δανεισμό με τις ευλογίες αυτών που διαφεντεύουν τις περιουσίες τους (Γαλλία-Γερμανία), το βέβαιο είναι θα γλυτώσουμε τα πανωτόκια και το φυσιολογικό επιτόκιο θα είναι κάπου μεταξύ 50-60% πιο κάτω από τους γδάρτες των ξένων χρηματοπιστωτικών οίκων και τραπεζών. Υπολογίζεται ότι τα 2/3 θα είναι διμερή δάνεια από τις χώρες της ευρωζώνης (με την ΄Ανγκελα να βάζει τα περισσότερα) και το υπόλοιπο 1/3 από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (παρά λίγο να πάθει εγκεφαλικό ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας διαβάζοντας την τελική απόφαση). Και για να το καταλάβουν όλοι, ο Θαπατέρο έλεγε ότι “Δεν δίνουμε χρήματα στην Ελλάδα, δανείζουμε και μάλιστα με επιτόκιο”.

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

΄Ολοι είμαστε ΄Ελληνες

*Επιστολή ενός ανώνυμου Ευρωπαίου πολίτη

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Η παρακάτω επιστολή γράφτηκε από ανώνυμο Ευρωπαίο πολίτη, με τίτλο “΄Ολοι είμαστε ΄Ελληνες”. Θυμίζει το γνωστό ισπανικό διαφημιστικό σλόγκαν του υπουργείου Οικονομικών “ Όλοι είμαστε Εφορία”, προφανώς για να έχουν όλοι φορολογική συνείδηση, και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα “Τι Ευρώπη θέλουμε” του Ιδρύματος Alternativas, ένα Παρατηρητήριο της Ισπανικής Εξωτερικής Πολιτικής. Μεταφράζω, όσο καλύτερα μπορώ, τα κυριότερα σημεία της, ίσως γιατί οι ημέρες, πέρα από την επικαιρότητα, είναι και ...πονηρές, κυρίως για τους συμβολισμούς στο περιεχόμενο.

“Τώρα, με μεγάλη καθυστέρηση, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πήραν το μήνυμα ότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης μας αφορά όλους. Για τον απλούστατο λόγο ότι όλοι έχουμε το ίδιο νόμισμα, το ευρώ, με αποτέλεσμα τα ελλείμματα και τα χρέη του καθενός από εμάς να επηρεάζουν τους υπόλοιπους. Στην πραγματικότητα δεν ξέρουν τι να κάνουν. Πριν από καιρό άρχισε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση στην Ευρώπη για το πως θα εξευρεθούν οι μηχανισμοί αντιμετώπισης παρόμοιων καταστάσεων.

Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Γαλλίας κι άλλων χωρών πρότειναν την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, προφανώς γιατί μερικοί κουράστηκαν να πληρώνουν τον λογαριασμό μόνο οι ίδιοι και οι ίδιοι. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι αντίθετη, γιατί έτσι θα χάσει δύναμη. ΄Αλλοι λένε ότι η Ελλάδα πρέπει να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κάτι που θα ήταν προσβλητικό για την Ε.Ε., πέρα από αναγνώριση αποτυχίας του ευρώ. Υπάρχουν και άλλοι που από καιρό τώρα υπεραμύνονται ότι η Ε.Ε. χρειάζεται μια αυθεντική Εφορία, ένα είδος θησαυροφυλάκιου για να επιλύει κοινά προβλήματα πάνω σε μια κοινή οικονομική πολιτική.

Αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει με τον σημερινό γελοίο προϋπολογισμό της Ε.Ε, που είναι μόνο 1,1% του ΑΕΠ, από το οποίο 40% πάει στην Κοινή Αγροτική Πολιτική. ΄Ασε που δεν ξοδεύεται όλο! Η Ισπανία, χώρα προεδρεύουσα αυτό το εξάμηνο, πρέπει να πάρει θέση. Κατά την γνώμη μου η Ε.Ε. δεν μπορεί να συνεχίσει ομαλά την λειτουργία της χωρίς κοινή οικονομική πολιτική, πέρα από το κοινό νόμισμα και την ΕΚΤ. Χρειάζεται μια αρμονική κοινή φορολογική πολιτική, με ένα πραγματικό προϋπολογισμό. Η καλύτερη φόρμουλα είναι οι ηγέτες της Ε.Ε. να φτιάξουν μια Ευρωπαϊκή Εφορία. Επείγει να γίνει κάτι. Για να ενισχύσουμε και την κοινή ευρωπαϊκή κυριαρχία μας”.
'Ενας Ευρωπαίος πολίτης.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Ηχηρό ράπισμα στον πολιτικό κόσμο

η περικοπή εορτασμού 25ης Μαρτίου

φέτος από τις διπλωματικές μας αρχές

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Επόμενο ήταν να μη φτάσει ταχυδρομικώς αυτή τη φορά η πρόσκληση της πρεσβείας μας για την δεξίωση της 25ης Μαρτίου. Θα περιοριστώ στη δοξολογία για την Εθνική μας Επέτειο στην ορθόδοξη εκκλησία της περιοχής, μετά την σημερινή Κυριακάτικη θεία λειτουργία. Εδώ που τα λέμε, τα τελευταία πέντε χρόνια ποτέ δεν παραβρέθηκα σ΄ αυτού του είδους τις δεξιώσεις, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν μου προσφέρουν απολύτως τίποτα. Τριάντα χρόνια στο δημόσιο σε διαφορετικές ηπείρους, χόρτασα δεξιώσεις σε πρεσβευτικές κατοικίες, πρεσβείες και κάθε είδους προξενεία. Το επέβαλαν επαγγελματικοί και μόνο λόγοι. Τίποτα παραπάνω.

Για πρώτη φορά φέτος, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών αποφάσισε να μη γίνουν δεξιώσεις στις κατά τόπους ελληνικές αρχές του εξωτερικού, μήπως και περισώσουμε ο,τιδήποτε μπορούμε λόγω της οικονομικής κρίσης που μας δέρνει. Μα καλά, θα πείτε! Βρήκαν να κάνουν οικονομία στον εορτασμό της Εθνικής Παλιγγενεσίας; Να εξοικονομήσουν κάπου 1.300.000 ευρώ (τόσα τα υπολογίζει σε απάντηση ερώτησης του βουλευτή Αθανάσιου Πλεύρη, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Σπύρος Κουβέλης) από 150 δεξιώσεις! Τόση ήταν η δαπάνη τον περασμένο χρόνο, όπως και το 2008 στις 84 πρεσβείες μας,12 μόνιμες αντιπροσωπείες, συνδέσμους και γραφεία, 46 γενικά προξενεία και 8 προξενεία.

“Πατριωτικό καθήκον δεν είναι μόνο να βοηθούμε τη χώρα όταν κινδυνεύει, αλλά και να τιμωρούμε όλους αυτούς που ευθύνονται για το ότι βρέθηκε σε αυτή τη θέση”, έγραψε ο συνάδελφος Μπάμπης Σταυρόπουλος στον “Νέο Κόσμο” της Μελβούρνης, την μεγαλύτερη ελληνόφωνη εφημερίδα της Αυστραλίας, με κυκλοφορία που θα ζήλευαν οι περισσότερες αθηναϊκές. Αγαπητέ Μπάμπη, ξενιτεμένε συνάδελφε στους αντίποδες, εγώ θα συμπλήρωνα ότι η φετινή περικοπή δαπάνης του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στο εξωτερικό αποτελεί για πολλούς ένα ηχηρό ράπισμα σε βάρος ολόκληρου του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα. Μήπως και συνειδητοποιήσει μέχρι πού έφτασε το οικονομικό μας χάλι!

Τα εκατομμύρια των ξενιτεμένων αδελφών μας ανά την υφήλιο, δεν έχουν ανάγκη για ένα ή και δύο χρόνια την καθιερωμένη δεξίωση των διπλωματικών αρχών της μητέρας πατρίδας τους. Θα την στερηθούν, ίσως, οι μόνιμοι ξένοι επισκέπτες αυτών των εκδηλώσεων για να ...πιούν και να τσιμπήσουν. Οι ομογενείς μας αναγνωρίζουν ότι δεν υποβαθμίζεται το εθνικό μας μεγαλείο και δεν πληγώνεται το κύρος της Ελλάδας. ΄Οπως πάντα, θα γιορτάσουν όλοι τους συμμετάσχοντας στις εκδηλώσεις των ομογενειακών οργανώσεων και, σε πολλές περιπτώσεις, κατά χιλιάδες με πρωτοβουλία της εκκλησίας μας. Δεν χρειάζονται τους πολιτικούς μας κοντά τους στην Αυστραλία, Αμερική κι όπου γης. Εκτός και αν πληρώσουν τα έξοδα από τη τσέπη τους. Όχι από τον ταλαίπωρο κρατικό κορβανά. Το οικονομικό όφελος θα είναι ακόμα μεγαλύτερο.

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Η μαφία με τους “Ληστές του νόμου”

και οι δικαστές - εισαγγελείς αστέρες


Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com


Δεν περίμενα να διαβάσω ούτε στα “ψιλά” των εφημερίδων, πόσο μάλλον να δω ή ν΄ ακούσω στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ της Ισπανίας, την διάψευση της Εισαγγελίας Κατά της Διαφθοράς για το ότι οι ελληνικές αρχές δεν συνεργάστηκαν για την σύλληψη στη Θεσσαλονίκη του φερόμενου ως αρχηγού της γεωργιανής μαφίας, Lashar Shushanasvili. Γιατί; Διότι οι συνάδελφοι έκαναν καλά τη δουλειά τους αναφέροντας τον ισχυρισμό του επικεφαλής αυτής της Εισαγγελίας, Antonio Salinas, ότι δεν υπήρξε σωστός χειρισμός από την Ελλάδα. Το δήλωσε, παρά το γεγονός ότι η ισπανική αστυνομία είχε επιφυλάξεις, παρουσία ανωτάτων δικαστικών λειτουργών από την Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία.


Η σύλληψη 65 και πλέον μελών της μαφίας Vory v Zakone, στα ελληνικά αποδίδεται ως “Ληστές του νόμου”, με καταγωγή κυρίως από την Γεωργία και Ρωσία, έγινε μετά από πολύμηνες παρακολουθήσεις σε διάφορα κράτη της Ευρώπης. Πρόκειται για μια από τις καλύτερα οργανωμένες εγκληματικές ομάδες, η δράση της οποίας είναι αρκετά γνωστή στην Ελληνική Αστυνομία από καιρό, αφού έχει γραφεί ότι μέλη αυτής της μαφίας έχουν δράσει και στην Αθήνα. Για τον Shushanasvili και ένα ακόμα μέλος της μαφίας που διέφυγαν την σύλληψη στην Ελλάδα (κατά μια πληροφορία μετά από τηλεφώνημα από την Γεωργία), προ 15νθημέρου είχε ενημερωθεί η ΕΛ.ΑΣ για τις επικείμενες συλλήψεις.


Ο κώδικας των “Ληστών του νόμου” είναι αυστηρότατος. Δεν πρέπει να έχουν οικογένεια (γυναίκα και παιδιά), να έχουν απαρνηθεί πατέρα, μητέρα και συγγενείς, να μη γνωρίζουν τα άλλα μέλη της μαφίας, να μη πίνουν, αν και μπορούν να έχουν όχι μόνιμη σχέση με γυναίκα, και πάει λέγοντας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα των διωκτικών αρχών είναι ότι, όταν γίνονται συλλήψεις σπάνια καταδικάζονται επειδή δεν μπορούν να θεμελιωθούν κατηγορίες εις βάρος τους. Χαρακτηριστικά, στην Ισπανία έχουν γίνει τα δύο τελευταία χρόνια συλλήψεις πολλών κακοποιών από την Ρωσία, Καύκασο και Γεωργία, με τους επικεφαλής να κυκλοφορούν ελεύθεροι με μεγάλες χρηματικές εγγυήσεις.


Κι ερχόμαστε στους δικαστές-εισαγγελείς αστέρες. Είναι μια ισπανική ιδιομορφία την τελευταία δεκαετία, που καθιέρωσε ο γνωστός εισαγγελέας Μπαλτάσαρ Γκαρσόν, για ένα διάστημα στέλεχος στην κυβέρνηση του Γκονζάλες, αλλά επειδή ο τελευταίος δεν τον έκανε υπουργό Δικαιοσύνης ξαναγύρισε στα δικαστήρια. Η αλήθεια είναι ότι έχει διαπρέψει στη δίωξη της αποσχιστικής (και τρομοκρατικής) οργάνωσης ΕΤΑ, το οργανωμένο έγκλημα, μέχρι και στην καταδίωξη πρώην δικτατόρων ανά τον κόσμο. Η μεγάλη προβολή των δραστηριοτήτων του και πέρα των καθηκόντων του έχει προκαλέσει την οργή συναδέλφων του που ζητούν την απομάκρυνσή του. Προφανώς για να συνεχίσουν κάποιοι άλλοι δικαστές και εισαγγελείς τα βήματα της ...δόξας του. Κάπου εδώ, με τους ισχυρισμούς του σενιόρ Σαλίνας, πήραν κι εμάς τα ...σκάγια.

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Η Ισπανία διαψεύδει κατηγορηματικά

ότι η Ελλάδα δεν συνεργάστηκε για

την σύλληψη του αρχηγού της μαφίας

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Η Εισαγγελία Κατά της Διαφθοράς στην Ισπανία διαψεύδει κατηγορηματικά ότι οι αρμόδιες αρχές της Ελλάδας δεν συνεργάστηκαν επαρκώς ή έδειξαν αδιαφορία, με αποτέλεσμα να διαφύγει ο υποτιθέμενος αρχηγός της “Επιχείρησης Java” από την χώρα μας. Πρόκειται για τον Lasa Shunshanasvili,ο αδελφός του οποίου (Kakhaber) συνελήφθη προχτές μαζί με άλλους 23 σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας. Στην ίδια επιχείρηση των αστυνομικών αρχών στην Ευρώπη συνελήφθησαν ακόμα 45, συνολικά 65.

Η ισπανική Εισαγγελία αναγκάστηκε να εκδώσει επίσημη ανακοίνωση, μετά από σχετικά δημοσιεύματα στα τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μερικά των οποίων αναδημοσιεύτηκαν και στα ελληνικά ΜΜΕ χθες Τρίτη και σήμερα Τετάρτη. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, επισημαίνεται ότι:

-Οι αρμόδιες υπηρεσίες της Ελλάδας, όπως και των άλλων χωρών, προσέφεραν την ζητούμενη συνεργασία τους από τους υπεύθυνους της επιχείρησης, χωρίς να προκληθεί κανένα απολύτως πρόβλημα ή να υπάρξει διαφυγή κανενός από τους επικεφαλής της οργάνωσης.

-Η Εισαγγελία Κατά της Διαφθοράς, μετά την “Επιχείρηση Java” στην Ευρώπη, θέλει να κάνει ξεκάθαρο ότι όλες οι χώρες προσέφεραν την συνεργασία που τους ζητήθηκε από όλες τις αρμόδιες αρχές της Ισπανίας, δικαστικές και αστυνομικές.

Το δελτίο Τύπου καταλήγει με την επισήμανση της επιτυχίας της επιχείρησης κατά των κακοποιών και για ακόμα μια φορά της συνεργασίας όλων των χωρών, με ξεχωριστή αναφορά στην Ελλάδα.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

΄Εφυγα με τζάμπα εισιτήριο του Ωνάση

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Πριν 35 χρόνια σαν σήμερα, στις 15 Μαρτίου 1975, άφησε την τελευταία του πνοή στο Αμερικανικό Νοσοκομείο των Παρισίων ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Σαράντα και πλέον χρόνια στη ξενιτιά, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι εξακολουθεί να είναι ο πιο διάσημος ΄Ελληνας. Το πρώτο όνομα που έρχεται στο στόμα καθενός, όταν τους λέω την καταγωγή μου, είναι του δικού μας Τέλη. Του ανθρώπου που για μερικά χρόνια κυνηγούσα καθημερινά κάθε βήμα σαν ρεπόρτερ στο “Βήμα” και το 1969 είδα για τελευταία φορά στο γραφείο του. Την ημέρα που ...τόλμησα να του ζητήσω ένα τζάμπα εισιτήριο για να πάω στο Λονδίνο να μάθω την γλώσσα.

Νωρίτερα, δύο μήνες μετά τον γάμο του με την Τζάκι, το διάσημο ζεύγος γιόρταζε τα πρώτα του Χριστούγεννα στην Ελλάδα, στο ιδιόκτητο νησί, τον Σκορπιό, πάνω στην πολυτελέστατη (και γιορτάζουσα) θαλαμηγό “Χριστίνα”. ΄Ηταν μια οικογενειακή σύναξη, με τα τέσσερα παιδιά τους. Μας λυπήθηκε κι έδωσε άδεια να ανεβούμε για λίγα λεπτά, παρέα με τον φωτορεπόρτερ Κώστα Αναγνωστάκη και έναν Ιταλό παπαράτσι, τον ΄Ελιο. Είχα το θράσος αν τον παρακαλέσω να με δεχτεί κάποια μέρα στο γραφείο του. “Ρε, πάρε με τηλέφωνο!”, ήταν η κοφτή απάντησή του.

Πού να το ξεχάσω! Λίγε μέρες μετά τηλεφώνησα στην ιδιαιτέρα του. Μου έκλεισε ραντεβού για την επομένη. Φουλαριστός εγώ στην Όθωνος, όπου ήταν το γραφείο του Ωνάση στο Σύνταγμα.

-Αφεντικό, τα σέβη μου...
-(Γέλια) Λέγε, τι τρέχει...
-Θέλω να σπουδάσω στο Λονδίνο...και χρειάζομαι ένα εισιτήριο...
-Νόμιζα ότι ήθελες να πάρεις συνέντευξη. Και τι θα σπουδάσεις;
-Αγγλικά, κύριε Ωνάση.
Σήκωσε το τηλέφωνο και μίλησε με κάποιον.
-Αύριο, έλα να το πάρεις από κάτω. Είναι ο μόνος τρόπος για να σε ξεφορτωθώ από το καθημερινό κυνηγητό. Χάσου από μπροστά μου (πάλι γέλια)...

Του έσφιξα το χέρι με δύναμη και έφυγα τρέχοντας. Σ΄ όσους το διηγήθηκα, δεν το πίστευαν, παρ΄ όλο που τους έδειχνα το τζάμπα εισιτήριο...

Αφεντικό, ένα μεγάλο ευχαριστώ και πάλι...

Υ.Γ. Απόσπασμα από το βιβλίο μου “΄Ελληνας χωρίς Ελλάδα” (εκδόσεις “Το Ποντίκι”).

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Σχέδιο για προτεραιότητα στο internet

παραμερίζει τηλεόραση και τηλέφωνο

*Την Τρίτη παρουσιάζεται στο αμερικανικό Κογκρέσο

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Αλλάζει μέσα στην επόμενη 10ετία ο χάρτης της ενημέρωσης και της επικοινωνίας μέσω internet, αρχικά σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ, ιδίως σε αγροτικές και άλλες περιοχές που δεν έχουν την δυνατότητα σύνδεσης με την σύγχρονη τεχνολογία. Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών στην Αμερική (κρατική υπηρεσία, ελεγχόμενη από το Κογκρέσο, γνωστή με τα αρχικά FCC στα αγγλικά), που νομοθετεί για τις επικοινωνίες παντός τύπου, προτείνει ένα νέο σχέδιο για τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times, το σχέδιο αυτό θα υποβληθεί μεθαύριο Τρίτη στο Κογκρέσο προς συζήτηση από την αρμόδια επιτροπή, ώστε να δοθεί άμεση προτεραιότητα στο internet. Τι σημαίνει αυτό; Η ευρυζωνική πρόσβαση στο διαδίκτυο να μετατραπεί τα επόμενα χρόνια σε κυριαρχικό μέσο επικοινωνίας, κάνοντας πέρα σ΄ ένα μεγάλο βαθμό την τηλεόραση κι ακόμα το τηλέφωνο. Λέτε να επηρεάσει αργότερα και τον γραπτό λόγο, δηλαδή τις εφημερίδες; Οι πρώτες ανησυχίες των ενδιαφερομένων εκδηλώθηκαν ήδη στους διαδρόμους εξουσίας στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Η πρόταση της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Επικοινωνιών περιλαμβάνει μέχρι και επιδοτήσεις εταιριών που θα χρησιμοποιήσουν την ευρυζωνική πρόσβαση στο διαδίκτυο, ιδίως σε αγροτικές περιοχές που στερούνται αυτού του μέσου επικοινωνίας και ενημέρωσης (σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, το ένα τρίτο των Αμερικανών δεν έχει σύνδεση στο διαδίκτυο). Επίσης θα υπάρχει πρόσβαση στο διαδίκτυο χωρίς καλώδιο, μέσω του γνωστού Wi-Fi (Wireless Fidelity). Κάτι ανάλογο προβλέπεται και για την συνδρομητική τηλεόραση.

Τα χρηματικά ποσά που θα απαιτηθούν για την εφαρμογή αυτού του σχεδίου ανέρχονται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια (κανείς δεν γνωρίζει το ακριβές ποσό). Λέγεται ότι σε πρώτο στάδιο θα πρέπει να αυτοχρηματοδοτηθεί από τις ενδιαφερόμενες εταιρίες. Κατά τους New York Times αυτό το φιλόδοξο πρόγραμμα της FCC θα προκαλέσει πολλές και ισχυρές αντιδράσεις στην Ουάσινγκτον, ιδίως από τα λόμπι των μεγάλων εταιριών που εκπροσωπούν συμφέροντα και ΜΜΕ, αφού βλέπουν να χάνουν συνδρομητές και διαφημιστικά έσοδα από την ευρύτερη εξάπλωση του διαδικτύου.

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Επικοινωνιακή επιτυχία στο εξωτερικό,

δυσεπίλυτα προβλήματα στο εσωτερικό

*Δεν είναι απαλλαγμένες ευθυνών οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Είναι ευχάριστο πως δεν πέρασε απαρατήρητη μια μεγάλη επιτυχία του Έλληνα πρωθυπουργού. Την επεσήμανε στην πρώτη σελίδα της “Καθημερινής” ο φίλος συνάδελφος Κώστας Ιορδανίδης, έμπειρος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Στο χθεσινό του άρθρο με τίτλο “Μια επιτυχής περιοδεία”, εξηγεί το γιατί: “Πέτυχε να προσδώσει διεθνή διάσταση σε μια κακοδαιμονία της ελληνικής οικονομίας, που απλώς επιδεινώθηκε από την διεθνή δημοσιονομική κρίση και έλαβε διαστάσεις δυσανάλογες στα ΜΜΕ των δυτικών κρατών”. Ευτυχώς που τα τελευταία 24ωρα τα ίδια ΜΜΕ αντικατοπτρίζουν αυτή την επικοινωνιακή επιτυχία για την χώρα μας.

Το εξαήμερο 5-10 Μαρτίου 2010 σίγουρα θα ξεχωρίζει στην πολιτική σταδιοδρομία του Γιώργου Παπανδρέου. Οι συναντήσεις του με Μέρκελ, Σαρκοζί και Ομπάμα το διάστημα αυτό, αποδείχτηκε ότι δεν ήταν μια γύρα ελεημοσύνης, ζητιανιάς ή για να εκλιπαρήσει, όπως έγραφαν συνεχώς τα δικά μας ΜΜΕ. Εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να είναι, αφού κανείς δεν χαρίζει χρήματα, άσε που δεν το επιτρέπουν οι νομισματικοί κανόνες της Ε.Ε. ΄Ηταν μια σειρά συναντήσεων για να αναδείξει το σημαντικό και ουσιαστικό στοιχείο της άγριας εκμετάλλευσης των σπεκουλαδόρων που ελέγχουν το κεφάλαιο και δεν διστάζουν να “πίνουν το αίμα” των αδύναμων.

Το στοιχείο αυτό, παράλληλα με την ιδέα διευθυντικού στελέχους ενός think tank των Βρυξελλών για την καθιέρωση ενός είδους Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, προβλήθηκε κατά τον καλύτερο τρόπο από το σύνολο των διεθνών ΜΜΕ. Η απόλυτη ομοφωνία των ξένων ηγετών στα όσα τους ανέπτυξε ο Έλληνας πρωθυπουργός, δεν ήταν μόνο μια πολιτική νίκη αλλά και ένα ηχηρό μήνυμα για Wall Street, διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και τράπεζες αυτού του είδους, πέρα του ότι ικανοποίησε και την κοινή γνώμη στην Ευρώπη. Η επικοινωνιακή επιτυχία χρεώνεται αποκλειστικά στον Γιώργο Παπανδρέου, με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ να μην είναι απαλλαγμένες για το τωρινό χάλι της ελληνικής οικονομίας.

Η επιτυχία δεν οφείλεται μόνο στην επισήμανση εφημερίδων ότι “Ο Παπανδρέου γεννήθηκε και σπούδασε στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να μιλά άριστα τα αγγλικά, όπως αποδείχτηκε στις τόσες συνεντεύξεις του με τα αμερικανικά ΜΜΕ”. Τονίζουν ότι το κομβικό σημείο της επιτυχίας ήταν η επιμονή του στο “Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ πρέπει να πουν “μέχρι εδώ” στους κερδοσκόπους που δεν υπολογίζουν τις επιπτώσεις σε οικονομικά συστήματα κρατών, στην δημιουργία εκατομμυρίων ανέργων, στην διάλυση οικογενειών που δεν μπορούν να πληρώσουν το σπίτι τους και στην μείωση των συντάξεων”.

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010


Έχασε την πλειοψηφία των μετοχών

το εκδοτικό συγκρότημα της El Pais

*Το ενδιαφέρον PRISA στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ο μεγαλύτερος κολοσσός Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στον ισπανόφωνο (αλλά και πορτογαλόφωνο) χώρο χάνει την πλειοψηφία των μετοχών του στον πανίσχυρο εκδοτικό οργανισμό PRISA, ο οποίος από τον Μάιο του 1976, πέντε μήνες μετά τον θάνατο του Φράνκο, εκδίδει την έγκυρη εφημερίδα El Pais. Η οικογένεια του χαρισματικού Jesus Polanco (πέθανε τον Ιούλιο του 2007), ο οποίος το 1958 έκανε τα πρώτα βήματα ίδρυσης του εκδοτικού οίκου Santillana, βλέπει τώρα να μειώνεται από 70% σε 30% το ποσοστό των μετοχών της σε μια επιχείρηση που απασχολεί πάνω από 13.000 υπαλλήλους σε 22 χώρες της Ευρώπης και Αμερικής.

Το μισό από το υπέρογκο χρέος του οργανισμού PRISA (το συνολικό, στο τέλος του περασμένου χρόνου έφτανε τα 4.850 εκατ. ευρώ), έπρεπε να ρυθμιστεί μέχρι το τέλος του τρέχοντος μηνός, γιαυτό και αναγκάστηκε να πουλήσει το 50% των μετοχών του ομίλου, εισπράττοντας 660 εκατ. ευρώ. Το όλο “ντίλ” περιελάμβανε και την αγορά της αμερικανικής εταιρίας Liberty Acquisition Holding ( πρόκειται για την μεγαλύτερη Special Purpose Acquisition Company). Να υπενθυμίσουμε, ότι οι Ισπανοί διατηρούν μια μορφή συνεργασίας με τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, στο Διοικητικό Συμβούλιο του οποίου είναι μη εκτελεστικό μέλος ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου PRISA, ο Χουάν Λούις Σεμπριάν, ο αποκαλούμενος και “στρατηγός”.

Ο πρόεδρος του ομίλου PRISA, Ignacio Polanco (φωτογραφία), σε συνέντευξή του στην El Pais δήλωσε την ίδια ημέρα της αγοραπωλησίας των μετοχών ότι “ο έλεγχος και η σταθερότητα του εκδοτικού ομίλου είναι εξασφαλισμένος”. Σε ερώτηση του δημοσιογράφου της εφημερίδας του “Πώς μπορεί να συνεχιστεί ο έλεγχος, μετά την μείωση των μετοχών από 70% σε 30%;”, ο γιος του ιδρυτή του συγκροτήματος απάντησε: “Η διάσπαση των μετοχών θα είναι λίγο μικρότερη. ΄Εχουμε καθιερώσει περιορισμούς στην ψηφοφορία και έχουμε ενισχύσει την απαρτία για συγκεκριμένες αποφάσεις. Με αυτό τον τρόπο και με το 30% των μετοχών διατηρούμε τον έλεγχο στην εταιρία”.

Το βέβαιο είναι ότι, σύμφωνα με τον ίδιο τον πρόεδρό του, ένας παραδοσιακός και οικογενειακός εκδοτικός οργανισμός μετατρέπεται σε πολυεθνικό επιχειρηματικό όμιλο, με συμμετοχή του στα χρηματιστήρια και των δύο πλευρών του Ατλαντικού, αφού πλέον θα στρέψει τα ενδιαφέροντά του στις ΗΠΑ, Βραζιλία, Μεξικό και τις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σύμφωνα με δημοσιεύματα άλλων ισπανικών εφημερίδων, τα επόμενα βήματα θα είναι ίσως η πώληση επί πλέον περιουσιακών στοιχείων του ομίλου, ώστε να μειωθεί το εναπομείναν δυσβάσταχτο οικονομικό χρέος (υπολογίζεται σε 3.300 εκατ. ευρώ, μετά από κι άλλες πωλήσεις το τελευταίο δωδεκάμηνο).

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Η τέταρτη εξουσία αναβαθμίστηκε σε

πρώτη δύναμη οικονομικής επιρροής

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Στα τέλη του 18ου αιώνα ο Edmund Burke, Ιρλανδός πολιτικός και φιλόσοφος, απευθυνόμενος στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες στο Βρετανικό Κοινοβούλιο τους είπε: “Εσείς είστε η τέταρτη εξουσία”. Μπορεί να καθιερώθηκε έκτοτε, αλλά αν ζούσε σήμερα (ο θεωρούμενος και πατέρας του σύγχρονου συντηρητισμού) σίγουρα θα τους αναβάθμιζε στην πρώτη δύναμη. Μια δύναμη που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να ξεφεύγει κι αυτούς ακόμα τους ελέγχους και τις ισορροπίες των τριών πρώτων εξουσιών. Και δεν αναφέρομαι στην Ελλάδα (εμείς είμαστε ...αλλού παπά ευαγγέλιο, όπως δείχνει μόνο η ασυδοσία λειτουργίας των ηλεκτρονικών ΜΜΕ).

Επί των ημερών μας, δύο αιώνες και κάτι μετά, η παγκόσμια οικονομική κρίση (με την χώρα μας στο επίκεντρό της) ανέδειξε την τεράστια δύναμη και επιρροή μιας συγκεκριμένης μερίδας του Τύπου. Όπως The Economist (που η κυβέρνηση έβαλε αγγελία για να βρεθεί επικεφαλής της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας), Financial Times (κατά 50% μέτοχος συγκροτήματος στο οποίο ανήκει το προηγούμενο εβδομαδιαίο έντυπο και που μόλις χτες αποκάλυψε τον μυστικό δείπνο κερδοσκόπων σε ξενοδοχείο της Πλατείας Συντάγματος), και The Wall Street Journal (με 33 βραβεία Πούλιτζερ στο ενεργητικό της, αλλά με καμιά σχέση με την αριστοκρατική υποδομή των δύο άλλων). Μια μικρή παρουσίασή τους:

*The Economist: Με 1.400.000 αντίτυπα την εβδομάδα, εκ των οποίων τα μισά σχεδόν αγοράζονται στις ΗΠΑ, 250.000 στη Βρετανία και τα υπόλοιπα σε άλλες χώρες. ΄Εχει 1.200 υπαλλήλους σ΄ όλο τον κόσμο και εταιρίες που διοργανώνουν υψηλού επιπέδου συνέδρια και άλλες οικονομικές εκδηλώσεις. Το 2008 είχε κέρδη 63 εκατ. ευρώ.

*Financial Times: Με κυκλοφορία 435.000 φύλλα και 110.000 συνδρομητές στο internet. Τυπώνεται σε 24 διαφορετικές πόλεις και έχει πέντε μεγάλες εκδόσεις στην Βρετανία, Ευρώπη, Ασία-Ειρηνικό και Μέση Ανατολή. Απασχολεί κάπου 34.000 υπαλλήλους σε 60 χώρες, σε διάφορες δραστηριότητες (εκδόσεις βιβλίων, δίσκους, κ.λ.π.). Το 2008 τα συνολικά κέρδη της εκδοτικής επιχείρησης έφτασαν τα 83 εκατ. ευρώ.

*The Wall Street Journal: Με 1.700.000 αντίτυπα κάθε μέρα και 400.000 συνδρομητές μέσω internet. Δουλεύουν 2.000 δημοσιογράφοι σε 58 χώρες, με ειδικές εκδόσεις έξω από τις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και Ασία, όπως και σε έντυπα 49 χωρών με ξεχωριστές συμφωνίες. Το 2007 ο Αυστραλός μεγιστάνας Ρούπερτ Μέρντοχ πλήρωσε 5.000 εκατ. δολάρια και την αγόρασε ( την Dow Jones Company).

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Η Ελλάδα δεν έχει πλέον ανάγκη τους

φρουρούς της παγκόσμιας οικονομίας

*Financial Times,Wall Street Journal και The Economist

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

΄Οταν οι ...άγρυπνοι φρουροί της παγκόσμιας οικονομικής τάξης, που δεν είναι άλλοι από τις εφημερίδες “Financial Times”, “Wall Street Journal” και το εβδομαδιαίο περιοδικό “The Economist”, δημοσιεύουν κάτι αρνητικό για μια χώρα ή ακόμα και αν αφήνουν κάποια αιχμή σε βάρος της οικονομίας της, τότε χτυπά γενικός συναγερμός. Οι θιγόμενοι πολιτικοί τρέχουν να τους παρακαλέσουν να γίνουν δεκτοί από τα διευθυντικά επιτελεία αυτών των εκδοτικών συγκροτημάτων, μήπως με τα δικά τους στοιχεία μετριάσουν τις δυσμενείς επιπτώσεις για την χώρα τους. Η τακτική αυτή είναι γνωστή, αλλά σπάνια επηρεάζει την αριστοκρατική οικονομική ελίτ.

Στη δική μας περίπτωση, δεν χρειάστηκε να γίνει κάτι τέτοιο. Κάναμε οι ίδιοι ό,τι μπορούσαμε για να φτάσουμε εκεί που είμαστε τώρα. Να ρίξουμε όλα τα βάρη στην προηγούμενη κυβέρνηση, με την παρούσα να μην έχει καμία απολύτως ευθύνη. Και να ΄ταν μόνο αυτό! Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών πήραν σβάρνα τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να αυτοξεφτιλιστούμε ακόμα περισσότερο με τις επιδόσεις μας, μήπως και μας λυπηθούν και μας στηρίξουν. Πάνε οι εποχές που τους ειρωνευόμασταν, τους διαψεύδαμε ή αφήναμε υπονοούμενα σε βάρος των συμφερόντων που εκπροσωπούν τα παραπάνω έντυπα, για να πιλαλάμε την επομένη μήπως και γράψουν κάτι καλό για μας.

Θυμάμαι off the record δήλωση ξένου πρωθυπουργού την δεκαετία του 1970, ο οποίος μετά την συνάντησή του με το οικονομικό επιτελείο του “Economist” στο City του Λονδίνου, είπε πως “ήταν τόσο σημαντική η κουβέντα μας, όπως ακριβώς και με την ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου”. Γιατί ασφαλώς γνώριζε ότι μια έστω θετική κρίση στην αρθρογραφία του περιοδικού ισοδυναμούσε με μια χρυσοπληρωμένη διαφήμιση πολλών εκατομμυρίων. Στην αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσε να έριχνε πολλές μονάδες κάτω το χρηματιστήριο της χώρας του. Ποιος αμφισβητήσει αυτό που έχει ειπωθεί εδώ και χρόνια, ότι δηλαδή το περιοδικό αυτό είναι για τον κόσμο του εμπορίου το Ευαγγέλιο του Χριστιανισμού;

Πέρα από την πολιτική τοποθέτηση καθενός, κανείς δεν αμφισβητεί ότι για τους δημοσιογράφους, διευθυντικά στελέχη και αρθρογράφους αυτών των εφημερίδων όλες οι πόρτες είναι πάντα ανοικτές. Ξέρετε κανένα πολιτικό, τραπεζίτη, πολυεκατομμυριούχο ή οποιονδήποτε βάλει ο νους σας, που δεν θα έτρεχε να δώσει συνέντευξη σ΄ αυτά τα έντυπα; 'Η κάποιον από δαύτους που δεν έχει κάθε μέρα στο χαρτοφύλακά του από ένα αντίτυπο; Μη ξεχνάτε ότι κάθε τόσο και λιγάκι οι εφημερίδες αυτές αναλύουν και παρουσιάζουν τις οικονομίες των κρατών, προς μεγάλο πονοκέφαλο των πολιτικών. Εμείς, τουλάχιστον, τον έχουμε ξεπεράσει αυτόν τον πονοκέφαλο.

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Τα διαφημιστικά έσοδα στο internet

ξεπέρασαν και αυτά του ραδιοφώνου

*Ελπίδες για την διάσωση της έντυπης δημοσιογραφίας

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Με αγγίζει βαθιά η χθεσινή ανακοίνωση για τα προβλήματα των εργαζόμενων συναδέλφων στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη. ΄Ισως γιατί μέσα στο μαγαζί αυτό μεγάλωσα παρέα με πολλούς άλλους, όταν κάποτε ήταν το πρώτο διδασκαλείο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Η γενικότερη οικονομική κρίση ήταν αναπόφευκτο να χτυπήσει και τη δική μας πόρτα, για να φέρει στην επιφάνεια την κακή δομή και λειτουργία του χώρου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην πατρίδα μας. Πρώτος και μεγαλύτερος φταίχτης η Πολιτεία, με από κοντά και τους συνδικαλιστικούς μας φορείς, χωρίς να βγάζουν την ουρά τους οι ελάχιστοι “μεγαλο-εργαζόμενοι” και παχυλά αμειβόμενοι σ΄ αυτά.

Μέσα σ΄ ένα τέτοιο βαρύ κλίμα, τα τελευταία μηνύματα από το εξωτερικό μας δίνουν βάσιμες ελπίδες για κάτι καλύτερο. Ρίχνουν φως στο τούνελ, όχι για το πώς θα διασώσουμε την έντυπη δημοσιογραφία, αλλά για το πώς θα την ενισχύσουμε. Οι κινήσεις ξένων μεγάλων εκδοτικών οίκων και ιδιωτικών φορέων να χρηματοδοτήσουν την λειτουργία ιδρυμάτων για investigative δημοσιογραφία, δείχνουν ότι το μέλλον των εφημερίδων δεν είναι αυτό που ήθελε η σύγχρονη τεχνολογία. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι αλλαγές δεν θα είναι ραγδαίες και εντυπωσιακές, μέσα από το internet και την ηλεκτρονική εφημερίδα-δημοσιογραφία.

Κυκλοφορίες και κέρδη πολλών ξένων εκδοτικών συγκροτημάτων παρουσίασαν βελτίωση το 2009, παρά την κατακόρυφη μείωση της διαφημιστικής πίτας. Από την μακρινή αλλά με ασύλληπτο ρυθμό ανάπτυξης Κίνα, την Αμερική και την δική μας ήπειρο, εφημερίδες σημείωσαν αύξηση στις κυκλοφορίες τους, με κέρδη όμως μικρότερα προηγούμενων χρόνων. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο, είναι η ανάδειξη του internet στην τρίτη θέση των διαφημιστικών εσόδων (κάπου στο 11-12% επί του συνολικού ποσού), ξεπερνώντας το ράδιο (που παλεύει γύρω στο 10%), με την τηλεόραση και τα καθημερινά έντυπα να παίρνουν την μερίδα του λέοντος (40% και 20% αντίστοιχα), και το υπόλοιπο ποσοστό στους ...υπόλοιπους (στοιχεία έρευνας σε δέκα χώρες).

΄Ενα ευχάριστο παράδειγμα (για να γράφουμε και τα καλά νέα), είναι του γνωστού μας ισπανικού εκδοτικού συγκροτήματος PRISA, που εκδίδει την έγκυρη “El Pais” και συνεργάζεται στενά με τον ΔΟΛ. Αυτός ο δημοσιογραφικός κολοσσός στον ισπανόφωνο κόσμο κατάφερε, για την ώρα, να τρενάρει για δεύτερη φορά το γιγαντιαίο χρέος του των 1.950 εκατ. ευρώ σε ένα όμιλο επτά τραπεζών, το οποίο λήγει στο τέλος του τρέχοντος μηνός. Η αρχική συμφωνία προβλέπει παράταση για μια ακριβώς τριετία, σε μια χρονική στιγμή που ο όμιλος αυτός μείωσε τα χρέη του κατά 140 εκατ. ευρώ, αν και το σύνολό τους πλησιάζουν τα 5.000 εκατ. ευρώ.