Μια αποκλειστική ενημέρωση της επικαιρότητας

akpappas@gmail.com

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Ο άλλος εθνικός αερομεταφορέας
των εκατομμυρίων ομογενών μας

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '70 αναπολούσα έντονα για μερικά λεπτά της ώρας την πατρίδα, βλέποντας κάθε Τετάρτη τα γαλανόλευκα χρώματα του τζάμπο του εθνικού μας αερομεταφορέα να πετά πάνω από το Σίδνεϊ. Ο Μάκης από τη Σύμη, για πολλά χρόνια ψαράς στο Ροκντέιλ, δίπλα στο αεροδρόμιο, ήξερε πάνω κάτω την ώρα της προσγείωσης και απογείωσης της Olympic Airways. Σταματούσε τη δουλειά και έβγαινε να δει το 747. Βούρκωναν τα μάτια του. Πόσες δεκάδες χιλιάδες ομογενών μας δεν είχαν τα ίδια αισθήματα!

Τόσο η ιδιωτική Ολυμπιακή Αεροπορία του Αριστοτέλη Ωνάση όσο και η μετέπειτα κρατική του αλλοπρόσαλλου κράτους μας, ήταν για τον ξενιτεμένο ΄Ελληνα η εθνική μας εταιρία, με την έννοια ότι ήταν δική μας, της πατρίδας μας. Τόσο δική μας, που έβλεπα κάποιους ηλικιωμένους να τραβάνε το φουστάνι της αεροσυνοδού για να ζητήσουν μια οποιαδήποτε διευκόλυνση ή να προφέρουν το γνωστό (και βέβαια αγενέστατο) ...ψιτ, για να αποσπάσουν την προσοχή του πληρώματος. Ίσως γιατί νόμιζαν, δίκαια, ότι όλοι πληρώναμε το τεράστιο παθητικό την Ολυμπιακής με τους φόρους μας, πετάγαμε δεν πετάγαμε με τα φτερά της.

Κάποτε, όμως, αυτά τα φτερά κόπηκαν. Αγοράστηκαν από έναν άλλο ιδιώτη, με μπόλικο χρήμα σαν τον μακαρίτη Ωνάση, ο οποίος αναγκάστηκε από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση να περιορίσει σε πρώτη φάση τα δρομολόγιά της, κοντινά και μακριά. Για παράδειγμα, στην Ιβηρική χερσόνησο (Βαρκελώνη και από αύριο Τρίτη καθημερινά και Μαδρίτη) μια άλλη Airlines καλύπτει αυτά τα δρομολόγια συνδέοντας την Αθήνα, ενώ αργότερα με την συνεργασία άλλων ξένων εταιριών-κολοσσών προγραμματίζει να φτάνει πάλι μέχρι Αυστραλία, Αμερική, κι αλλού.

Είναι και αυτή δική μας, ιδιωτική βέβαια, με γαλανόλευκα χρώματα, για να την βλέπει πάλι ο Μάκης από τη Σύμη, αν βέβαια δεν έχει κλείσει τα μάτια του για πάντα. Την περασμένη Τετάρτη, παρουσιάστηκε στους Ισπανούς δημοσιογράφους στη Μαδρίτη. ΄Εχει 40 εκατ. ευρώ κέρδη (το 2008), ένα στόλο 33 καινούργιων αεροσκαφών, με 17 προορισμούς στο εξωτερικό, 21 στα δικά μας εθνικά λημέρια και άλλα σχετικά για τους ...ταξιδιωτικούς συντάκτες. Πήγα γιατί αναπολούσα ξανά εκείνη την αίσθηση ότι θα έβλεπα πάλι τον εθνικό μας αερομεταφορέα. Με ένα άλλο όνομα, αυτό της Aegean Airlines.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

*Αύριο, πέρα από τα πολιτικό-ποδοσφαιρικά μας
Οι διαφορετικές φιλοσοφίες
στο el clasico Μπάρτσα-Ρεάλ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Για πρώτη φορά θα δω το παιχνίδι σε μια από τις 50 αίθουσες κινηματογράφου (μετά την Αγγλία και η Ισπανία υιοθετεί αυτή την προσοδοφόρα μόδα). Ξένες και ντόπιες εταιρίες στοιχημάτων δίνουν για φαβορί τους Καταλανούς, ενώ το σύνολο των αθλητικογράφων στα Μου Μου Ε, βεβαιώνει ότι η διαφορά με τους Μαδριλένιους είναι ...φως φανάρι: η Μπάρτσα χορεύει και η Ρεάλ σέρνει τα πόδια της. Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, θα μπορούσα να λύσω μερικά προβλήματα βάζοντας όλα τα λεφτά μου στο σημείο 1. ΄Ομως, η μπάλα είναι όπως και η γυναίκα που ασκεί το αρχαιότερο επάγγελμα, οπότε...

΄Οσοι είδαν αυτή την εβδομάδα τα παιχνίδια και των δύο ομάδων στο champions, σίγουρα θα διαπίστωσαν την διαφορά. Βέβαια, το γεγονός ότι η πρώην βασίλισσα είναι πρώτη με ένα βαθμό διαφορά από την ομάδα που την περασμένη περίοδο σάρωσε κάθε είδους πρωτάθλημα και κύπελλο, ντόπιο και ευρωπαϊκό, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο τελείως διαφορετικές φιλοσοφίες ποδοσφαίρου. Της Μπάρτσας στηρίζεται στο ομαδικό παιχνίδι παιχτών που γαλουχήθηκαν από τα τσικό τα τελευταία 10 και ίσως περισσότερα χρόνια, ενώ της Ρεάλ σε ένα συνονθύλευμα αστέρων με μόνο κοινό στοιχείο μεταξύ τους την ασύλληπτη σε χρήμα αξία αγοράς τους και μια συνεύρεση μόλις τεσσάρων μηνών.

Δείτε την διαφορά. Την Τρίτη, η Μπάρτσα με εννέα παίχτες από τα τσικό, περίπου, έκανε περίπατο και κέρδισε την Ίντερ με 2-0. Χωρίς τους Μέσι και Ιμπράιμοβιτς, που ήταν τραυματισμένοι, έδειξε ότι έχει ένα πλεόνασμα παικτών.“Μούσικα μαέστρο” ήταν ο τίτλος των εφημερίδων την άλλη ημέρα. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, η Ρεάλ με όλο το βαρύ πυροβολικό της, δηλαδή εννέα νεοαγορασμένους παιχταράδες αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, και μόνο δύο από τα λεγόμενα τσικό, σερνόταν κυριολεκτικά για να κερδίσει μια άγνωστη ομάδα με 1-0. Τόσο άγνωστη που δεν θυμάμαι το όνομά της.

Η μαγεία του ποδοσφαίρου είναι ότι, μέχρι τώρα, καμιά ομάδα στον κόσμο δεν μπόρεσε να μονοπωλήσει το άθλημα με χρήμα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές τρίτης κατηγορίας, όπως της Αλκορκόν, μπορούν να ξεφτιλίζουν και να αποκλείουν από το κύπελλο την Ρεάλ με 4-0, όπως και η Μπάρτσα να χάνει από μια νεοφώτιστη στην πρώτη κατηγορία. ΄Οταν όμως τα δισεκατομμύρια δεν βάζουν το τόπι στα δίχτυα, τότε κάτι άλλο συμβαίνει. Το αναρωτιόταν προχθές γνωστός αθλητικογράφος της Marca: “Ποιος κουμαντάρει την Ρεάλ Μαδρίτης; Ποιος μανιπουλάρει την σύνθεση της ομάδας; Ποιος συνεχίζει να υποστηρίζει την τεχνική ηγεσία;”. Καίρια ερωτήματα, η απάντηση των οποίων δεν αποκλείεται να δοθεί μετά το αυριανό el clasico.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Φρικτός βιασμός κατ΄ εξακολούθηση
πάνω στο ελληνικό πλοίο “Ariana”

*Γυναίκας μπροστά στην ανήλικη κόρη της

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Μπορεί να μην επιβεβαιώνεται η είδηση για την απελευθέρωση από τους Σομαλούς πειρατές του ελληνικής ιδιοκτησίας φορτηγού πλοίου “M.V. ARIANA”, με πλήρωμα 24 Ουκρανούς και σημαία Μάλτας, αλλά έρχεται στο φως της δημοσιότητας η επιβεβαίωση ενός φρικτού βιασμού, και μάλιστα κατ΄ εξακολούθηση, που έγινε πάνω στο πλοίο σε βάρος μιας γυναίκας, παρουσία της 12κάχρονης κόρης της.

Την καταγγελία έκανε ο Ισπανός ναυτικός Χοακίν Φερνάντεθ, αμέσως μετά την απελευθέρωση με καταβολή λύτρων του αλιευτικού “Alakrana”, ο οποίος ανέβηκε στις 14 Οκτωβρίου στο ελληνικών συμφερόντων “Αriana” για να μεταφέρει στα μέλη του πληρώματος τροφή και άλλα εφόδια. “Θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου αυτός ο εφιάλτης που αντίκρισα”, δήλωσε ο Φερνάντεθ, κάνοντας έκκληση στις ισπανικές αρχές να βοηθήσουν για την απελευθέρωση της Ουκρανής γυναίκας και της κόρης της.

΄Οπως είναι γνωστό, το “Ariana” κατέλαβαν Σομαλοί πειρατές στις αρχές του περασμένου Μαΐου, βόρεια της Μαδαγασκάρης, ενώ έπλεε προς Μέση Ανατολή. Μεταξύ του πληρώματος είναι και η γυναίκα με το ανήλικο παιδί της, η οποία βιάστηκε κατ΄ επανάληψη από τους πειρατές. Η πλοιοκτήτρια εταιρία, με έδρα το Λονδίνο, τι έχει να μας πει;

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

*Βρυξέλλες και μεγαλοεκδότες πιέζουν

Απαγόρευση διαφήμισης από την ΕΡΤ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

΄Αρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την απαγόρευση των διαφημίσεων και από την ελληνική κρατική τηλεόραση. Το ακριβές χρονοδιάγραμμα της νομοθετικής ρύθμισης εξαρτάται από την νέα κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να εφαρμόσει τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία ήδη εξετάζει την χρηματοδότηση των δημοσίων ραδιοτηλεοράσεων στα 27 κράτη-μέλη της από τον κρατικό κορβανά. Παράλληλα θα πρέπει να ικανοποιήσει και το μόνιμο αίτημα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών (βλέπε και μεγαλοεκδοτών) που ζητούν επίμονα την απόσυρση της ΕΡΤ από την διαφημιστική αγορά.

Χθες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκανε το πρώτο βήμα. Υπερψήφισε (με 510 υπέρ, 40 κατά και 24 αποχές) τις νέες ρυθμίσεις για την αγορά των τηλεπικοινωνιών, οι οποίες διασφαλίζουν τα δικαιώματα την καταναλωτών. ΄Ετσι, μετά από διαπραγματεύσεις δύο ετών, ήρθε η ώρα όλες οι χώρες της Ε.Ε. να τις έχουν νομοθετήσει μέχρι τα μέσα του 2011. Το δεύτερο βήμα είναι η εφαρμογή της συνθήκης ή καλύτερα του πρωτοκόλλου του Άμστερνταμ, που αναφέρεται ειδικά στην λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στις χώρες της ευρωζώνης και ειδικότερα της χρηματοδότησής της. Η συνθήκη αυτή υπογράφηκε και δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της κοινότητας (C340, στις 10.11.1997) και υπογράφηκε εκ μέρους της Ελλάδας από τον τότε υπουργό Εξωτερικών, τον Θεόδωρο Πάγκαλο.

΄Οπως θυμάστε, στις 5 του περασμένο Μαΐου σας είχα αποκαλύψει τις προθέσεις της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Ισπανίας να κόψει τις διαφημίσεις από την κρατική τηλεόραση. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε ήδη και θα εφαρμοστεί από την πρώτη ημέρα του νέου έτους, με τις ιδιωτικές τηλεοράσεις να πληρώνουν ένα 3% από τα ακαθάριστα έσοδά τους , όπως και ένα 0,9% οι εταιρίες τηλεφωνίας, κ.λ.π., ενώ περιορίζονται οι αγορές ακριβών προγραμμάτων και κλείνουν οι στρόφιγγες σπατάλης εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Για να τελειώνουμε (για να θυμηθούμε και τη δική μας Αγία Παρασκευή, περιμένοντας το ...θαύμα της), σήμερα Τετάρτη αναλαμβάνει επίσημα τα καθήκοντα του ο νέος (όχι στην ηλικία, αφού είναι 81 ετών) πρόεδρος της ισπανικής κρατικής ραδιοτηλεόρασης, αφού χτες πήρε τις ευλογίες και της συντριπτικής της πλειοψηφίας της Βουλής. Μιας τηλεόρασης, χωρίς διαφημίσεις μετά από 5 εβδομάδες, αλλά με ένα εντυπωσιακό βραβείο. Αυτό του καλύτερου βραδινού δελτίου ειδήσεων σ' όλο τον κόσμο, που της απονεμήθηκε μόλις την περασμένη εβδομάδα. Και στα ...δικά μας.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Παπανδρέου και Θαπατέρο
αποφάσισαν για την ΄Αστον

*Μετά από πρόταση του Μπράουν για 3 πρόσωπα

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Η αποκάλυψη για τον αποφασιστικό ρόλο που έπαιξε ο ΄Ελληνας πρωθυπουργός και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργος Παπανδρέου, για την ομόφωνη επιλογή της Κάθριν ΄Αστον στο τιμόνι της εξωτερικής πολιτικής και συνάμα αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, γίνεται από τον καλό συνάδελφο δημοσιογράφο της γνωστής και έγκυρης “El Pais”, Μιγκέλ Γκονζάλεθ, ο οποίος έζησε τα γεγονότα από κοντά. Η πρόταση γυναίκας εκ μέρους των Ευρωπαίων σοσιαλιστών έγινε από τον πρωθυπουργό της Ισπανίας, Θαπατέρο, μετά από υπόδειξη του Βρετανού ομολόγου του, Μπράουν.

Το δημοσίευμα της ισπανικής εφημερίδας παρουσιάζει τα γεγονότα ως εξής: Γκόρντον Μπράουν και Χοσέ Λούις Ροντρίγκεθ Θαπατέρο συναντώνται στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Ο πρώτος εξηγεί ότι Γαλλία και Γερμανία αποφάσισαν τον συντηρητικό Ρομπάι, ως εκ τούτου αποκλείστηκε η επιλογή του Τόνι (Μπλερ), άρα στο σοσιαλιστικό κόμμα αναλογεί η νέα θέση για την εξωτερική πολιτική και όχι μόνο. Αναφέρει στον δεύτερο τρία ονόματα Βρετανών και ζητά την βοήθεια του Θαπατέρο. Είναι οι:

*Πήτερ Μάντελσον, πρώην επίτροπος στην Ευρώπη και ένας από το βαρύ πυροβολικό του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος, Τζοφ Χουν, πρώην υπουργός ΄Αμυνας και η Κάθριν ΄Αστον, μέχρι εκείνη τη στιγμή επίτροπος Εμπορίου, που είναι ισόβιο μέλος της βουλής των Λόρδων και το 2007 έφτασε μέχρι και πρόεδρος του σώματος.

Στη συνέχεια, Μπράουν και Θαπατέρο πηγαίνουν στην έδρα της αυστριακής αντιπροσωπείας στην Ε.Ε., όπου τους περιμένουν οι αρχηγοί του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Πριν την καθιερωμένη συνάντηση όλων τους, ο Ισπανός ζητά την βοήθεια του Γιώργου Παπανδρέου, με την παράκληση να συμφωνηθεί το όνομα της ΄Αστον. Ο δικός μας δέχεται, πείθοντας τον Πορτογάλο και τους υπόλοιπους. Ο παράγοντας γυναίκα επικρατεί και επιλέγεται το ασθενές φύλλο. Η βαρόνη του Απχόλαντ (της οποίας ο σύζυγος είναι πρώην δημοσιογράφος) παίρνει στα χέρια της τις τύχες της εξωτερικής πολιτικής της Ευρώπης (;). Υπάρχουν κι άλλα ντεσού, γιατί επικράτησε η βορονέσα, αλλά δεν θα σας κουράσω.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Megaλη Ευρώπη - Mini ηγέτες

*Μανιώδης bloger ο νέος πρόεδρος της Ε.Ε.

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

΄Οταν είσαι σχεδόν άγνωστος πέρα από τα εθνικά σύνορα της χώρας σου, φυσικό είναι η επιλογή σου σε ένα ανώτατο αξίωμα έξω απ΄ αυτή να προκαλεί όχι μόνο αίσθηση αλλά και ερωτηματικά στη διεθνή κοινή γνώμη. Αυτό συνέβη με τον πρωθυπουργό μιας μικρής χώρας, του Βελγίου, όπως και με την βρετανίδα επίτροπο Εμπορίου. Οι τίτλοι και τα σχόλια όλων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ανέδειξαν αυτή την διαπίστωση, με την προσθήκη ότι είναι άτομα χαμηλών τόνων. Ο πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, ο Χέρμαν βαν Ρομπάι (το επίθετο προφέρεται και Ρομπούι, ανάλογα με την μητρική γλώσσα καθενός) και η πρώτη γυναίκα στο τιμόνι της ευρωπαϊκής διπλωματίας και όχι μόνο, η Κάθριν ΄Αστον, σίγουρα δεν παραξενεύτηκαν.

Ο χρόνος θα δείξει αν πράγματι έχουν ξεχωριστά ηγετικά προσόντα ή επιβεβαιωθούν οι πρώτες επιφυλάξεις για τις ικανότητές τους. Το βέβαιο είναι ότι η επιλογή τους από τους 27 ηγέτες της Ε.Ε. ήταν προϊόν μακρόχρονων διαβουλεύσεων και συμβιβασμών, με το πάνω χέρι να ανήκει στον γαλλο-γερμανικό άξονα. Κυρίως για την έχουσα τον αριστοκρατικό τίτλο της βαρονέσας από το 1999, που πέρα από μια έμπρακτη χειρονομία ισότητας των δύο φύλλων, η τελική επικράτησή της αντισταθμίζει το “άδειασμα” του γνωστού μας Τόνυ Μπλερ για την θέση του προέδρου. Πόστο που δόθηκε στον Φλαμανδό πρωθυπουργό, γνωστό Ιησουίτη καθολικό, με βαθύτατες χριστιανικές ρίζες (τόσες, που να μη θέλει την μουσουλμανική Τουρκία στους κόλπους του θεσμού, την προεδρία του οποίου θα αναλάβει τις επόμενες ημέρες).

Η μοιρασιά των δύο πόστων μεταξύ συντηρητικών και σοσιαλιστών ήταν αναμενόμενη, αφού οι πρώτοι έχουν την πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο 62άχρονος Ρομπάι ή Ρομπούι έχει καλή φήμη διαπραγματευτή με ειδικότητα να πετυχαίνει συναινέσεις (ίσως γιαυτό και έγινε πρωθυπουργός στο Βέλγιο πριν ένα χρόνο, μετά από ακυβερνησία 18 μηνών), διακριτικός σε όλα, καθολικός (“είναι καθαρά προσωπική μου άποψη για την μουσουλμανική Τουρκία”, ισχυρίζεται ο ίδιος) και μανιώδης blogero. Οι αποδοχές του θα ξεπερνούν τις 310.000 ευρώ τον χρόνο, πέρα από άλλα έξτρα, με το συνολικό κόστος για την κάλυψη της θέσης του θα έχει καθοριστεί για τον νέο χρόνο σε 1,5 εκατ. ευρώ (σπανίζουν τέτοιοι συνάδελφοι blogκέροι!).

Η νεοφώτιστη στην εξωτερική πολιτική και ασφάλεια, 53άχρονη ΄Αστον, λέγεται ότι ξέρει να γεφυρώνει αντιθέσεις, έχει καλό όνομα στις Βρυξέλλες, είναι επίτροπος από τον Οκτώβριο του περασμένου χρόνου, με μόνη εμπειρία στις εμπορικές σχέσεις της Ε.Ε. με την Ινδία και τη Νότια Αφρική. Η μεγάλη καινοτομία της νέας συνθήκης της Λισαβόνας προβλέπει την δημιουργία ενός διπλωματικού σώματος κάπου 4.000 υπαλλήλων που θα επανδρώσουν πάνω από 130 κοινοτικές πρεσβείες σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, παράλληλα με εκείνες των 27 χωρών της Ε.Ε. Το ποιός θα έχει το πάνω χέρι σε πολλά και λεπτά θέματα μεταξύ αυτών των δύο τύπων πρεσβειών, ο χρόνος θα δείξει.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Το πραγματικό έλλειμμα...αξιοπιστίας μας

*Η Eurostat αμφισβητεί και τα στοιχεία του ΠΑΣΟΚ

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Το τριήμερο τσεκάρισμα των ελεγκτών της Eurostat τελειώνει αύριο Τετάρτη (με τυπική επίσκεψη στον υπουργό Οικονομικών), αλλά ήδη τα ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης γράφουν ότι βασικό ζητούμενο είναι το πραγματικό μέγεθος του ελλείμματος.....αξιοπιστίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με σημερινές πληροφορίες διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, το έλλειμμα του τρέχοντος έτους δεν αποκλείεται να ξεπεράσει το 13% του ΑΕΠ, επειδή οι ελεγκτές των Βρυξελλών αμφισβητούν ακόμα και τα αναθεωρημένα στοιχεία της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Που σημαίνει ότι θα χρειαστούν πολλά, μα πολλά, χρόνια για να πιάσουμε τους στόχους που βάζει ο Αλμούνια.

Αυτά στις οικονομικές ειδήσεις, σαν συνέχεια των τελευταίων ημερών, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ η χώρα μας εμφανίζεται σαν το “μαύρο πρόβατο” στην ευρωζώνη. Στην υπόλοιπη ειδησεογραφία, ο ξένος γελάει (και συνάμα απορεί) με την σύλληψη του Αλβανού που δραπέτευσε δύο φορές με ελικόπτερο από τη φυλακή. Σαν να μη έφταναν όλα αυτά, να σου καπάκι η έρευνα της Διεθνούς Διαφάνειας για την διαφθορά, όπου η Ελλάδα κατρακυλά στον πίνακα βαθμολογίας, ισοβαθμεί με την ΠΓΔΜ (δεν χρειάζεται να την αναφέρω ολογράφως), με την Μποτσουάνα και Τυνησία να έχουν καλύτερες επιδόσεις.

Γυρίζοντας σ΄ αυτό που καίει όλους και θα μας ζεματίσει στο αμέσως επόμενο διάστημα, εκείνο που δεν καταλαβαίνουν οι ξένοι είναι το εξής: Πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να κατέχει την πρώτη θέση στο ξεχαρβάλωμα της οικονομίας της και την ίδια στιγμή να μπαίνει σχεδόν τελευταία σε ύφεση η οικονομία της. Η απάντηση ίσως να βρίσκεται στο γεγονός ότι πριν ακόμα μπούμε καλά καλά στο ευρώ, η δυσπιστία των κοινοτικών μας εταίρων απέναντι στους ελληνικούς δημοσιονομικούς λογαριασμούς ήταν σαφέστατα εμφανής. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να αμφισβητήσει ότι εκείνο που μας σώνει τώρα είναι το μπάσιμο μας στην ευρωζώνη, παρά το γεγονός ότι η οικονομία μας πατώνει φουλαριστή;

Ας μη πιπιλίζουμε την καραμέλα της διεθνούς κρίσης. Δεν φταίει αυτή όταν ο πολίτης κλέβει το κράτος και σε αντίποινα το κράτος κλέβει τον πολίτη, όταν δεν πληρώνεις ΦΠΑ, όταν δεν πληρώνεις τον φόρο που σου αναλογεί, όταν το πολιτικό σύστημα δίνει πρώτο το κακό παράδειγμα της διαφθοράς, και πάει λέγοντας. Τα διάφορα κόλπα, π.χ. με τις κρυφές ενισχύσεις των κάθε είδους ΔΕΚΟ, οι συστηματικά ετεροχρονισμένες εγγραφές εσόδων και δαπανών ή οι αλχημείες του κόστους των αμυντικών δαπανών, κάποτε βγαίνουν στην επιφάνεια. Σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. έχουν αναθεωρηθεί τα οικονομικά τους στοιχεία, με τη δικιά μας να είναι πρωταθλήτρια στη διαφορά (να προσθέσω ένα θ μεταξύ φ και ο;).

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Νέος πρόεδρος ραδιοτηλεόρασης
πρώην υπουργός ηλικίας 81 ετών


*Με προχθεσινή συμφωνία πρωθυπουργού
και αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ο κύβος ερρίφθη. Ο νέος πρόεδρος της κρατικής ραδιοτηλεόρασης είναι ηλικίας 81 ετών, δεν σκαμπάζει ντιπ από ράδιο και τηλεόραση, αλλά είναι της απόλυτης εμπιστοσύνης τόσο του πρωθυπουργού όσο και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το νέο αφεντικό της κρατικής ενημέρωσης ομολογεί απερίφραστα: “Δεν γνωρίζω τίποτα από τηλεόραση, αλλά θα κάνω ό,τι μου περνά από το χέρι για να ανταποκριθώ στα νέα μου καθήκοντα”. ΄Εχει, κατά γενική ομολογία όπως δείχνουν τα πράγματα, οργανωτικές ικανότητες σε διάφορους τομείς της δημόσιας διοίκησης, μια και διετέλεσε υπουργός Βιομηχανίας, Υγείας και ΄Αμυνας σε κεντροδεξιές κυβερνήσεις, κάτω από δύσκολες και ιστορικές συνθήκες.

Όσοι γνωρίζουν την σταδιοδρομία του, βεβαιώνουν ότι για τα νέα του καθήκοντα έχει δύο πολύτιμα εφόδια: Θα εφαρμόσει πλήρη αντικειμενικότητα και ουδετερότητα στο τιμόνι των κρατικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, με άλλα λόγια μια πολιτική αντάξια αυτού του δημόσιου αγαθού για όλους, ανεξάρτητα πολιτικής τοποθέτησης. Πριν αναλάβει επίσημα τα καθήκοντά του την προσεχή εβδομάδα, θα πρέπει πρώτα τυπικά να ψηφιστεί η επιλογή του από τα δύο τρίτα της Βουλής σαν συμβούλου στην διοίκηση αυτού του κρατικού φορέα και αμέσως μετά να γίνει η ανάδειξή του στη θέση του προέδρου. Η συναινετικότητα, η εντιμότητα και η ανεξαρτησία του συμπληρώνουν τις επί πλέον εγγυήσεις για την ανάληψη της περιζήτητης θέσης.

Για να μη σας μουρλάνω κι άλλο, αυτά γίνονται από προχθές σε μια χώρα με πολλά κοινά χαρακτηριστικά (κατοχή εισβολέων, δικτατορία, εμφύλιο πόλεμο, βάλτε πρόσφατα οικονομική κατρακύλα, ανεργία στα ύψη, δημόσια διαφθορά σε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης και πάει λέγοντας το πράμα) με την δικιά μας Ελλάδα. Βρίσκεται στην αντίθετη όχθη της Μεσογείου, στην Ιβηρική χερσόνησο, αλλά δεν είναι η Πορτογαλία, είναι συνεπώς η Ισπανία. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θαπατέρο, αφού “τα 'σπασε” με τον νυν πρόεδρο της RTVE και τον ανάγκασε σε παραίτηση (στα μισά της θητείας του), λίγο πριν σταματήσουν ολοσχερώς από την νέα χρονιά οι διαφημίσεις στα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά media, αποφάσισε να δώσει την σκυτάλη σε έναν υπερ-ογδοντάχρονο. Με προφίλ λιγότερο πολεμικό στην πολιτική αρένα, αλλά με περισσότερη θεσμική εμπειρία. Μια θέση για μόνο τρία χρόνια (αν βέβαια αντέξει βιολογικά ο σενιόρ Αλμπέρτο ΄Ολιαρτ).

Την ίδια στιγμή, στην άλλη άκρη της Μεσογείου (και της ομώνυμης λεωφόρου), εκεί στο ευαγές ίδρυμα της Αγίας Παρασκευής, ετοιμάζεται το χρονοδιάγραμμα για την προκήρυξη της αντίστοιχης θέσης του δικού μας αφεντικού της ΕΡΤ Α.Ε., με τον ήδη παραιτηθέντα πρόεδρο να μένει μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, όπως λένε. Μέχρι τότε, θα έχει έρθει ο Θαπατέρο στην Αθήνα και δεν αποκλείεται να δώσει τα φώτα του στον σύντροφο ομόλογό του Γιώργο Παπανδρέου, μια και ο τελευταίος τυγχάνει να ΄ναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Μεγαλεία, σας λέω!

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Επίσκεψη Θαπατέρο στην Αθήνα
και το feeling με τον Παπανδρέου

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Δεν θα είναι μια καθαρά τυπική επίσκεψη, σαν εκείνες τις καθιερωμένες “γύρες” που κάνουν οι πρωθυπουργοί λίγο πριν οι χώρα τους αναλάβει την εξαμηνιαία προεδρία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης για να ενημερώσουν τους ομολόγους τους. Αυτή τη φορά ο ερχομός του πρωθυπουργού της Ισπανίας στην Αθήνα, του Χοσέ Λούις Ροντρίγκες Θαπατέρο, θα έχει ένα ξεχωριστό feeling. ΄Ισως γιατί ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και κρατά παράλληλα το χαρτοφυλάκιο του ΥΠΕΞ, πέρα από το γεγονός ότι οι δύο χώρες συμφωνούν σε όλα σχεδόν τα διμερή και διεθνή θέματα, και έχουν φιλικούς δεσμούς. ΄Οσο για τα σοβαρά εσωτερικά τους προβλήματα, αυτά είναι στο περίπου πανομοιότυπα (οικονομική κρίση, ανεργία, μέχρι και ...διαφορετικού είδους τρομοκρατία).

Από το ισπανικό ....Μαξίμου και ΥΠΕΞ με διαβεβαίωναν μέχρι χτες ότι δεν έχει κλείσει ακόμα η οριστική ημερομηνία, αλλά το πιθανότερο είναι η επίσκεψη να γίνει την τελευταία εβδομάδα του μήνα που μας τρέχει ή τις αρχές του επόμενου. Οι σχέσεις των δύο σοσιαλιστών πρωθυπουργών στις δύο αντίθετες όχθες της Μεσογείου είναι γνωστές τα τελευταία χρόνια (μη ξεχνάμε ότι ο ΖΡ “Θέτα Πε”, όπως εν συντομία προσφωνείτε απ όλους τους σπανιόλους, ήταν ο πρώτος ξένος ηγέτης που τηλεφώνησε το βράδυ των εκλογών στις 4 Οκτωβρίου για να συγχαρεί τον Γιώργο Παπανδρέου), με την διαφορά ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι τεράστια και ο χρόνος πολύτιμος για την επίλυσή τους.

Η ημερομηνία “παίζει” σε συνδυασμό με άλλες επισκέψεις στην Κύπρο και γειτονική Βουλγαρία, πέρα από μια δέσμευση του Θαπατέρο να περάσει και από την Αίγυπτο. Μάλιστα, δεν αποκλείεται στα πλαίσια της άριστης σχέσης μεταξύ Θέτα Πε και Γιώργου Παπανδρέου ο πρώτος να μείνει και ένα βράδυ στην Αθήνα, προφανώς για να έχουν χρόνο να τα πουν μεταξύ τους καλύτερα. ΄Οχι τόσο για την εξαμηνιαία ισπανική προεδρία της χρονιάς που θα μας μπει, αφού στο 62 σελίδων προσχέδιο των θεμάτων, που προβλέπεται να βγουν στην επιφάνεια και έχει ήδη δοθεί στα ισπανικά κόμματα και ξένες διπλωματικές αποστολές, δεν υπάρχει κάτι το καινούργιο για την επίλυση του Κυπριακού, όσο και για τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Τουρκίας, με την Ισπανία και μας από κοντά σημαιοφόρους για την (μετά από χρόνια και καιρούς) ένταξή της στην Ε.Ε.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Ισπανική υποχώρηση των ομάδων
ή της σοσιαλιστικής κυβέρνησης;

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Ας μην ανησυχούν, προς το παρόν, οι φίλοι του ισπανικού ποδοσφαίρου. Πριν από λίγο, ο σύλλογος των ποδοσφαιρικών ομάδων της πρώτης και δεύτερης κατηγορίας αποφάσισε σε έκτακτη σύσκεψη να αντιμετωπίσει με διάλογο και ψυχραιμία την απειλή να μη κατέβουν οι ομάδες στα γήπεδα. Οι πρόεδροι των 42 συλλόγων είναι πρόθυμοι να κουβεντιάσουν με την κυβέρνηση, μήπως και η τελευταία κάνει πίσω και αλλάξει την απόφασή της να φορολογήσει από τη νέα χρονιά με 43% (από 24% σήμερα) τους ξένους παιχταράδες. ΄Εχω την αίσθηση ότι το οικονομικό στραπάτσο της Ισπανίας δεν θα επιτρέψει τέτοιου είδους ...ισπανική υποχώρηση.

Η επόμενη έκτακτη σύσκεψη των συλλόγων θα γίνει στις 19 τρέχοντος, αφού πρώτα επιτροπή που θα περιλαμβάνει τους προέδρους της Ρεάλ Μαδρίτης και της Σεβίλης συζητήσουν με την κυβέρνηση. Αν δουν ότι η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θατατέρο δεν κάνει πίσω (πράμα δύσκολο, αφού έχει συμπεριληφθεί στον νέο προϋπολογισμό και έχει περάσει σε πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή), η απειλή δεν είναι απίθανο να υλοποιηθεί, με διακοπή μιας ή δύο αγωνιστικών ημερών. Πάντως, δεν υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των ομάδων, ιδίως της δεύτερης κατηγορίας, όπως και μεταξύ των βουλευτών όλων των κομμάτων, ακόμα και του κυβερνώντος κόμματος.

Οι πρώτοι που στύλωσαν τα πόδια κατά του, σχεδόν, διπλασιασμού της φορολογίας των ξένων παιχτών, επόμενο ήταν να είναι οι πρόεδροι της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρτσελόνα (Πέρεθ και Λαπόρτα), αφού αυτοί θα αναγκαστούν να πληρώνουν την διαφορά από τα ταμεία των ομάδων τους, δεδομένου ότι τα συμβόλαια των ξένων μπαλαδόρων είναι και θα είναι σε καθαρές αποδοχές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ (Ρονάλντο, Κακά, Ιμπραήμοβιτς και των υπολοίπων). ΄Οσο για τους ντόπιους αστέρες, με δηλώσεις τους (Ραούλ, Κασίγιας και πάει λέγοντας) θεωρούν δίκαια την κατάργηση του “νόμου Μπέκαμ”, επισημαίνοντας το αυτονόητο πως “όλοι πρέπει να ΄μαστε ίσοι”.

Την ώρα, λοιπόν, που η συντηρητική αντιπολίτευση του Λαϊκού Κόμματος (που ψήφισε την μείωση της φορολογίας το 2003) μιλάει για “φορολογική δημαγωγία της σημερινής κυβέρνησης”, σε άλλες χώρες της Ευρώπης το ποσοστό του φόρου στις αποδοχές των ξένων παιχτών ανεβαίνει (για παράδειγμα στην Αγγλία θα φτάσει το 50%), ενώ στην Πορτογαλία κατεβαίνει (από πέρυσι δεν ξεπερνά το 20%).

Υ.Γ. Ρε συνάδελφοι του αθλήματος, στην Ελλαδάρα μας που μαζεύει αυτούς που γηράσκουν ή ξεπετάνε οι ξένες ομάδες, είναι αλήθεια ότι πληρώνουν φόρο 20% ή η εφορία χρεώνει τους συλλόγους;

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Πολιτικό ρουσφέτι φορολογίας
για τους ξένους μπαλαδόρους

-Στην Ισπανία οι ομάδες τους απειλούν με ....απεργία

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Θα σας αποκαλύψω τι κρύβεται πίσω από την απειλή του ισπανικής λίγκας ποδοσφαίρου (των ομάδων που αγωνίζονται στην πρώτη, κυρίως, κατηγορία), να σταματήσει το πρωτάθλημα και να μας στερήσει την απόλαυση της μπάλας, επειδή η σοσιαλιστική κυβέρνηση σχεδιάζει από τη νέα χρονιά να αυξήσει την φορολογία στις αποδοχές των ξένων ποδοσφαιριστών από 24% σε 43%.

Πριν έξη χρόνια, το 2003, ο τότε πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, ο ξακουστός για τις αγορές ξένων ποδοσφαιρικών αστέρων με αμύθητα ποσά, Φλορεντίνο Πέρεθ, λέγεται ότι “έψησε” τον τότε συντηρητικό πρωθυπουργό Χοσέ Μαρία Αθνάρ να συμπεριλάβει σε νόμο που θα διευκόλυνε φορολογικά την επιστροφή στην Ισπανία επιστημόνων, ερευνητών και άλλων εγκεφάλων, με μεγάλες αποδοχές για να προσφέρουν τις υπηρεσίας τους στη χώρα καταγωγής τους, και τους ξένους ποδοσφαιριστές. Πρώτο, λοιπόν, απόκτημα τού και σήμερα προέδρου της πρώην βασίλισσας, του Φλορεντίνο, ήταν ο γνωστός σε όλους μας Ντέιβιτ Μπέκαμ, Εξ ου και καθιερώθηκε στην ποδοσφαιρική ορολογία, ως “νόμος Μπέκαμ”.

Τώρα, οι ιθαγενείς, όπως ας πούμε ο Ραούλ ή ο Κασίγιας, που παίζουν με τους Κριστιάνο Ρονάλντο ή Κακά στην ίδια ομάδα, πληρώνουν φόρο εισοδήματος 43%, επειδή οι αμοιβές τους είναι πάνω από 600.000 ευρώ τον χρόνο, ενώ οι δύο επόμενοι μόνο 24% επειδή είναι ξένοι. Η πλάκα της όλης ιστορίας είναι ότι στην πραγματικότητα κανένας τους δεν πληρώνει απολύτως τίποτα. Ούτε ένα ευρώ. Γιατί;
Διότι, συνήθως τα συμβόλαιά όλων τους είναι σε καθαρές αποδοχές, που σημαίνει ότι όλη την φορολογία πληρώνουν οι ομάδες τους. Γι αυτό και οι σύλλογοι απειλούν τώρα να κάνουν ...απεργία, αν ψηφιστεί το σχέδιο νόμου τον άλλο μήνα και ισχύσει από τη νέα χρονιά. Άσε που δεν προβλέπει αναδρομική ισχύ και δεν θα έχει οικονομικές επιπτώσεις σε κανένα.

Τι σημαίνει αυτό; Οι ομάδες θα αναγκαστούν, σύμφωνα με υπολογισμούς, να πληρώνουν από τα έσοδά τους ή την τσέπη τους επί πλέον κάπου 100 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο ή να πάψουν να αγοράζουν ξένα ποδοσφαιρικά αστέρια. Στην Αγγλία, Γαλλία και Ιταλία, όλοι πληρώνουν το ίδιο: μέχρι 45%. Το ίδιο, περίπου, και στην Γερμανία, ενώ στην Ολλανδία ντόπιοι και ξένοι μπαλαδόροι έχουν απαλλαγή μόνο στο 30% των αποδοχών τους.

Υ.Γ. Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα οι ξένοι αστέρες των γηπέδων μας πληρώνουν φόρο μόνο 20%; Αυτό ισχυρίζεται η παγκοσμίως γνωστή εταιρία Ernest-Young, σύμφωνα με στοιχεία του 2008, που είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας στα ξένα Μέσα μαζικής Ενημέρωσης.

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Η δημοσιογραφία των bloggers
και το μέλλον των εφημερίδων

*Με τη σκέψη στα πρώτα βήματα πριν μισό αιώνα

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Πόσοι είδαν προ 15νθημέρου την αγγελία στη γνωστή αγγλική εφημερίδα “The Guardian”, που ζητούσε bloggers να καλύπτουν τα τοπικά νέα στις πόλεις Εδιμβούργο,Κάρντιφ και Ληντς; Διευκρίνιζε ότι είναι επιθυμητή η δημοσιογραφική σταδιοδρομία αλλά όχι αναγκαία, σε μια περίοδο που ο εκδοτικός οργανισμός της εφημερίδας είχε απολύσει προσωπικό για να αντιμετωπίσει την απώλεια διαφημιστικών εσόδων και ο Τύπος σε παγκόσμια κλίμακα αναζητούσε νέες μορφές διαχείρισης, λίγο πριν βρεθεί στο χείλος της κατάρρευσης. Η προσφορά ήταν για 12 μήνες από το σπίτι ή όπου αλλού προτιμούσε ο ενδιαφερόμενος, αρκεί να είχε βέβαια ιnternet για να στέλνει κείμενα, φωτογραφίες, οπτικό και ακουστικό υλικόν στην εφημερίδα. Με προϋπόθεση το ταλέντο και πάθος για το τι συμβαίνει στη γύρο περιοχή του.

Την είδα στο συμπόσιο που οργάνωσε στη Μαδρίτη ένας από τους μεγαλύτερους δημοσιογραφικούς οργανισμούς στον κόσμο, ο ισπανικός VOCENTO, με τη συμμετοχή 1.500 στελεχών του. Εκεί γνώρισα από κοντά και ένα δημοσιογράφο, τις επιτυχίες του οποίου και ποιός δεν θα ζήλευε στο επάγγελμά μας! Με έξη βραβεία Πούλιτζερ στην Washington Post, αν δεν κάνω λάθος για την περίλαμπρη δουλειά του, ο Αμερικανός συνάδελφος Φίλιπ Μπένετ διαβεβαίωνε το ακροατήριο ότι “η έντυπη δημοσιογραφία δεν θα εξαφανιστεί ποτέ”. Είπε κι άλλα, όπως:

-Ο Τύπος στις Η.Π.Α. αντιμετωπίζει μια βαθιά οικονομική κρίση, επειδή έχουν μειωθεί κατά 40% οι αγγελίες και διαφημίσεις, με συνέπεια απολύσεις δημοσιογράφων και κατ΄ επέκταση ψαλίδισμα των γεγονότων.
-Η αποκαλυπτική (investigative) δημοσιογραφία θα είναι το πρώτο θύμα αυτής της κρίσης και η διαφθορά κάθε είδους, ιδίως η πολιτική, δεν θα έχει τον έλεγχο των ΜΜΕ.
-Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει πρώτο μέλημα, κάθε 24ωρο, να κρύβει την πληροφορία και να βγάζει προς τα έξω ό,τι την συμφέρει. Την τελευταία 10ετία οι μηχανισμοί διοίκησης στην Αμερική έχουν πολλαπλασιάσει τα κοντρόλ και είναι αδιαπέραστη η προσέγγιση στις πηγές πληροφόρησης. Η Ουάσινγκτον είναι το κέντρο των μυστικών. Το ιnternet άλλαξε τα δεδομένα ταν τελευταία χρόνια και θα συζήσει με τις άλλες μορφές επικοινωνίας.

Υ.Γ. Η σκέψη μου γύρισε μισό αιώνα πίσω. Τότε που στο υπόγειο του σπιτιού, με τον συμμαθητή μου στο γυμνάσιο Νάσο Τσαγκανέλη, βλέπαμε την αγγελία σε αθλητική εφημερίδα να ζητά συνεργάτες και ... αρχίζαμε την πηλάλα. Για να κάνουμε λίγο αργότερα τα πρώτα βήματα στο αξέχαστο σχολείο “Το Βήμα”, εκεί στη Χρήστου Λαδά, παρέα με τους Νίκο Κακαουνάκη, Ερρίκο Μπαρτζινόπουλο, Γιώργο Κοντογιάννη, Παντελή Αθανασιάδη και βέβαια την Μιμή Τουφεξή, με την καθοδήγηση του μεγάλου δάσκαλου Νίκου Καμπάνη και του αξέχαστου διευθυντή μας Ανδρέα Δημάκου. Μόνο κοινό στοιχείο; ΄Οπως τότε έτσι και τώρα, δεν έπαιρνα φράγκο (ευρώ επί των ημερών μας).