Μετά την απαγόρευση των μιναρέδων
έρχεται η σειρά και των καμπαναριών;

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

“Φαντάζεστε να πρέπει να ψηφίσουμε για την απαγόρευση των καμπαναριών;”. Το ερώτημα δεν είναι της πλάκας, ούτε ρητορικό. Γίνεται στα σοβαρά από τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, τον Ισπανό Lluis Maria de Puig, που αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι ακόμα και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Εκφράζει την ανησυχία του για την πολεμική που έχει ξεσηκώσει το δημοψήφισμα των δεξιών στην Ελβετία να απαγορευτεί η ανέγερση περισσότερων μιναρέδων στα τζαμιά της χώρας τους, με τους ανά τον κόσμο μουσουλμάνους να απειλούν με αντίποινα.

Ο μιναρές, το τμήμα δηλαδή του μουσουλμανικού τζαμιού από το οποίο ο μουεζίνης καλεί τους πιστούς του ισλάμ για προσευχή, είναι σαν το δικό μας καμπαναριό. Των ορθόδοξων εκκλησιών και φυσικά των καθολικών (που υποθέτω είναι η θρησκευτική λατρεία του Ισπανού αξιωματούχου). Φαντάζεστε, λοιπόν, σε χώρες όπου υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ομογενείς μας να μη μπορούν να φτιάχνουν εκκλησίες με καμπαναριά! Το ίδιο και σε άλλες χώρες όπου υπάρχουν πληθυσμοί που έχουν ασπαστεί την καθολική πίστη. Για πρώτη φορά μια ευρωπαϊκή δημοκρατία θα περιλαμβάνει στο σύνταγμά της απαγορευτική θρησκευτική νομοθεσία.

Και καλά οι μιναρέδες. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, οι χιλιάδες μουσουλμάνοι χρόνια και ζαμάνια απαιτούν να φτιάξουν ένα τζαμί και οι αρμόδιοι σφυρίζουν αδιάφορα. Με αποτέλεσμα, εκατοντάδες υποβαθμισμένα διαμερίσματα στη Κυψέλη, στα Πατήσια και την από κάτω πλευρά της Ομόνοιας να έχουν μετατραπεί σε πρόχειρους τόπους λατρείας του ισλάμ. Χωρίς μιναρέδες, βέβαια. Σε άλλες χώρες της Ευρώπης υπάρχουν εκατοντάδες τζαμιά με μιναρέδες, γιατί εκεί ζουν εκατομμύρια μουσουλμάνων. Το ίδιο και ορθόδοξες εκκλησίες με τα καμπαναριά τους ανά την υφήλιο, με πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και κάθε είδους ρασοφόρους.

Το ξέρει καλύτερα απ΄ όλους ο σημερινός πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μόλις πριν λίγες ημέρες έλεγε στο Μέγαρο Μουσικής (Παγκόσμιο Φόρουμ για την Μετανάστευση και την Ανάπτυξη), ότι «Η οικογένειά μου και εγώ ήμασταν για χρόνια μετανάστες και η εμπειρία της προσφυγιάς ήταν για μένα ένα μεγάλο σχολείο δημοκρατίας, παιδείας και κατανόησης των διαφορετικών αντιλήψεων και προσεγγίσεων». Απευθυνόμενος μάλιστα στον παρευρισκόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Κάρολο Παπούλια, συμπλήρωνε πως «Και εσείς, κύριε Πρόεδρε, υπήρξατε πρόσφυγας. Κάθε ελληνικό σπίτι έχει την εμπειρία της μετανάστευσης και της προσφυγιάς». Σωστά, αλλά έργα. ΄Οχι μόνο λόγια. Μήπως δεν τα γράφω καλά;