«Η γιαγιά μπλογκέρα» άρχισε στα 95

κι έφυγε διεθνώς γνωστή στα 98 της

-Με βραβείο «καλύτερο μπλογκ»

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com


΄Εγινε διεθνώς γνωστή σε ηλικία 95 ετών, ως «Η γιαγιά μπλογκέρα». Πέντε ακριβώς χρόνια πριν συμπληρώσει ένα αιώνα ζωής, ένα από τα δισέγγονά της, στα γενέθλιά της (στις 22 Δεκεμβρίου του 2006) τής άνοιξε ένα μπλογκ στο διαδύκτιο. Για την Μαρία Αμέλια Λόπεθ ήταν το καλύτερο δώρο. Το όνομα του μπλογκ «A mis 95 años» (Για τα 95 χρόνια μου). Αυτό ήταν!

Δεκάδες χιλιάδες οι επισκέψεις από την πρώτη μόλις ημέρα, τόσες ώστε πριν ακόμα συμπληρώσει ένα χρόνο λειτουργίας, το 2007, η διεθνώς γνωστή γερμανική τηλεόραση «Deutsche Welle» της απένειμε το βραβείο της καλύτερης διαδυκτιακής πύλης στα ισπανικά. Ποιο ήταν το πρώτο κείμενο που ανέβασε; «Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου και ο δισέγγονός μου επειδή είναι τσιγκούνης μού άνοιξε ένα μπλογκ στο ίντερνετ. Ελπίζω να γράφω πολλά για να σας αφηγηθώ τις εμπειρίες της ζωής μου, αν και είμαι σε αυτή την προχωρημένη ηλικία».

Μέρα με τη μέρα έγραφε για το παρελθόν, το παρόν και τα όνειρά της για το μέλλον. Για να ακριβολογούμε, η Μαρία Αμέλια υπαγόρευε και το δισέγγονο πληκτρολογούσε. Όμως, χτες, πριν ακόμα συμπληρώσει τα 98, έφυγε από τη ζωή, σ΄ ένα ήρεμο χωριό της βόρειας Ισπανίας. Αμέτρητες οι συνεντεύξεις της. Πάντα παρότρυνε τους ηλικιωμένους να ασχοληθούν με το διαδύκτιο, να αφήσουν κατά μέρος τη μοναξιά και να επικοινωνούν μεταξύ τους. « Αυτό κάνω κι εγώ, μια και όλες μου οι φίλες έχουν φύγει από τη ζωή», ήταν το μόνιμο μοτίβο της.

Σε μια τέτοια ηλικία, επόμενο ήταν η τύχη να μη της χαμογελάσει για πολλά χρόνια. Σε λιγότερα από τρία, ομολογούσε ότι έκανε χιλιάδες φίλους, άτομα που ποτέ δεν την γνώρισαν από κοντά, αλλά πάντα της κρατούσαν συντροφιά. ΄Εδινε συμβουλές και της έδιναν. Θυμάται ότι προ μηνών γνώρισε από κοντά τον σημερινό πρωθυπουργό της Ισπανίας, τον Χοσέ Λούις Ροντρίγκες Θαπατέρο, στον οποίο εξομολογήθηκε πως ήταν σοσιαλίστρια από τα 16 χρόνια της και τον θαύμαζε.

Υ.Γ. Μακάρι να πλησιάσω τα χρόνια της, μια και η ηλεκτρονική ενημέρωση με «τράβηξε» κάπου τριάντα χρόνια νωρίτερα από τη Μαρία Αμέλια. Η δημοσιογραφία μού έδωσε αρκετά. Τόσα, που τώρα μπορώ να προσφέρω κι εγώ κάτι σ΄ αυτή, αφιλοκερδώς. Βλέπετε, το μικρόβιο της δουλειάς μας είναι αθεράπευτο. Όσο και αν το επάγγελμά μας είναι δίκαια παρεξηγημένο. Οι εκλογές του συνδικαλιστικού μας οργάνου, της ΕΣΗΕΑ, την ερχόμενη Τρίτη και Τετάρτη, αφήνουν μια αχτίδα ελπίδας….