Σε νοικιασμένα υπόγεια και δωμάτια οι

προσευχές μουσουλμάνων στην Αθήνα

*Ίσως είμαστε η μόνη πρωτεύουσα της Ευρώπης χωρίς ένα τέμενος

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Όταν τελειώνουν το μεροδούλι σε σκληρές εργασίες που εμείς δεν καταδεχόμαστε, πολλοί απ΄ αυτούς για ένα κομμάτι ψωμί και ανασφάλιστοι, απλώνουν το χαλάκι τους, βγάζουν τα παπούτσια τους και στρέφονται προς τη Μέκκα για να δοξάζουν τον Αλλάχ. Στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, πιο κάτω από την Ομόνοια, στις άλλοτε αριστοκρατικές συνοικίες της Κυψέλης, στα Πατήσια, νοικιασμένα υπόγεια και δωμάτια έχουν μετατραπεί σε χώρους προσευχής από δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνους. Ζουν στη μόνη ίσως πρωτεύουσα της Ευρώπης χωρίς έστω ένα τέμενος. Από καιρό, τώρα, θέλω να γράψω για το καινούργιο γιοφύρι της ΄Αρτας (να ΄τανε το μόνο!), την ανυπαρξία ενός τζαμιού στην Αθήνα.

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η ιστορία και ο πολιτισμός μας είναι κάτι απόλυτα συνυφασμένο με τη μετανάστευση; Από χώρα εξαγωγής (όλες σχεδόν οι ελληνικές οικογένειες είχαν μέχρι πρόσφατα μετανάστη σε κάποιο μήκος και πλάτος του πλανήτη μας), γίναμε χώρα εισαγωγής... οικονομικών μεταναστών (λες και οι δικοί μας ήταν τουριστικοί μετανάστες!). Προσοχή εδώ, γιατί δεν αναφέρομαι στους εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες. Οι δικοί μας της διασποράς έριξαν μαύρη πέτρα πίσω σε αναζήτηση καλύτερης τύχης. Κάτι παρόμοιο ψάχνει τα τελευταία χρόνια στα δικά μας λημέρια κάθε ξένη δυστυχισμένη ψυχή. Οι δύσμοιροι έρχονται να ζήσουν κοντά μας, πολλοί προσωρινά, μέχρι να προωθηθούν σε άλλη πιο συγκροτημένη κοινωνία της Ευρώπης. ΄Ομως, τους λείπει ένας χώρος προσευχής.

Ο σημερινός πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και ένας από του υφυπουργούς του ίδιου υπουργείου (αρμόδιος αποκλειστικά για θέματα απόδημου ελληνισμού) περηφανεύονται να λένε ότι κι αυτοί ήταν Έλληνες της διασποράς, ζώντας χρόνια σε μέρη με αμέτρητες ορθόδοξες εκκλησίες. Γιατί δεν δείχνουν ενδιαφέρον να φτιαχτεί ένα τζαμί στην Αθήνα; Δεν καταλαβαίνουν ότι μόνοι μας γκρεμίζουμε την εθνική μας υπόσταση και όχι οι κάθε είδους ξένοι; Φοβούνται όσους μιλάνε για κατακερματισμό της Ελλάδας, περί άλωσης της Ορθοδοξίας, περί κατάτμησης του έθνους; Το Σύνταγμά μας (άρθρο 13) ορίζει σαφέστατα πως “η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη, κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία του Νόμου”. Επίσης (άρθρο 5), αναφέρει ότι “όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία και θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων”.

Θα πείτε πως η κάθε είδους ένταξη προϋποθέτει πολιτικές παιδείας και πολιτισμού! Το πραγματικό πρόβλημα, επιδεινούμενο και λόγω της γεωγραφικής της θέσης, είναι ότι η χώρα μας έγινε μαγνήτης παράνομων μεταναστών επειδή είναι ανύπαρκτη η έννομη τάξη και ο κρατικός μηχανισμός περί άλλων τυρβάζει. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι όσοι έχουν ρυθμίσει τα της παραμονής τους, έχουν κάνει οικογένεια με παιδιά στα δικά μας σχολεία, σπίτια και περιουσίες, δεν δικαιούνται να είναι ΄Ελληνες, αν το θέλουν πράγματι και αισθάνονται περήφανοι γι αυτό; Θυμάμαι ένα πλακάτ που έλεγε: “΄Ελληνας και γεννιέσαι και γίνεσαι”. Πόσο θα περιμένουν να δουν πότε θα εκπληρωθεί η υπόσχεση της πολιτείας να τους φτιάξει ένα τζαμί στην Αθήνα; Πριν είναι αργά και προλάβουν άλλοι για ...άλλους σκοπούς!

Υ.Γ. Για παράδειγμα, στην Νορβηγία ο υπουργός Εξωτερικών (Jonas Gahr Stor) δήλωσε πρόσφατα ότι δεν αποδέχεται να γίνουν τζαμιά στη χώρα του με δωρεές από την Σαουδική Αραβία ή μουσουλμάνων πολυεκατομμυριούχων των οποίων οι χώρες στερούνται θρησκευτικής ελευθερίας.