Οι πραγματικοί τίτλοι της συνέντευξης

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Αυτοί είναι οι πραγματικοί τίτλοι, όχι αυτοί που διαβάσατε στις εφημερίδες ή ακούσατε και είδατε στις παρουσιάσεις που έκαναν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Πέρα από το αναμενόμενο και ευκολοεξήγητο δίλημμα: ψηφίζετε στις αυτοδιοικητικές εκλογές αυτούς που υποστηρίζει η κυβέρνηση ή κάνω πάλι εκλογές (που δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός), αλλά και το ...μουρλό επιχείρημα πως θα χρεοκοπήσουμε αν δεν ψηφίσουμε τον Φούφουτο και προτιμήσουμε τον Πριτσαπίδουλα (που δεν το πιστεύει κανένας ΄Ελληνας πολίτης), εγώ θα μείνω στις αλήθειες του προβλήματός μας. Σ΄ αυτά που ομολόγησε πολλές φορές με όση ειλικρίνεια μπορούσε ο Γιώργος Παπανδρέου, μέσα από τις πραγματικά (όσο γινόταν) σκληρές ερωτήσεις των επτά συναδέλφων. Οι δικοί μου τίτλοι;
-Να τινάξουμε την πελατειακή εξάρτηση των πολιτών από το κράτος (προφανώς εννοούσε από το εκάστοτε κόμμα στην κυβέρνηση).
-Πληρώνουμε ακριβά τις αμαρτίες του παρελθόντος (προφανώς και του δικού του κόμματος).
-Αγωνιζόμαστε για την ορθολογική λειτουργία του κράτους με μια σωστή διαχείριση
(προφανώς από δω και μπρος).
-Το κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι όλοι πληρώνουν φόρους (προφανώς γι αυτό θα δημοσιεύει τις φορολογικές δηλώσεις του καθενός μας).
-Πρέπει να γίνουμε μια ευνομούμενη χώρα (προφανώς γιατί το ευνοούμενη κολλάει στο ότι η εκάστοτε κυβέρνηση έβλεπε τον πελάτη σαν πολίτη).
-Μπορεί να μη γίνουμε Σουηδία, για να εξοικονομούμε 20 δις ευρώ τον χρόνο από τις κάθε είδους λαμογιές και απάτες, αλλά, ρε αδερφέ σύμφωνα με μια επίσημη μελέτη, μπορούμε να φτάσουμε στο επίπεδο της Ισπανίας και να εξοικονομούμε 10 δις (προφανώς αναφέρεται στην περιβόητη περαίωση, το κουκούλωμα όσων εξαπατούν το κράτος ή δεν έχουν φορολογική συνείδηση) * Μια και ανέφερε την Ισπανία, εκεί μετά τον θάνατο του Φράγκο ανακάλυψαν την περιβόητη “μετάβαση”, δηλαδή γύρισμα σελίδας από τη δικτατορία στη δημοκρατία χωρίς ν΄ ανοίξει μύτη, άσε που κανένας δεν ήταν υποχρεωμένος να κάνει φορολογική δήλωση, άρα δεν πλήρωνε.
-Είμαστε κράτος εξάρτησης και ουχί ανάπτυξης (προφανώς με την ευθύνη της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας).
-Βασιλεύει παντού η ανομία (προφανώς έπρεπε να φτάσουμε στην τούρλα του Σαββάτου για να ομολογηθεί).
-Είναι πάρα πολλές οι παθογένειες του κράτους (προφανώς και με την ευθύνη του κόμματός του).
Θα μπορούσα να αραδιάσω κι άλλους παρόμοιους τίτλους που αντικατοπτρίζουν το χάλι μας σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Είναι αρκετά παρήγορο πως ο Γιώργος Παπανδρέου συνόψισε: “Αισθάνθηκα οργή και αγανάκτηση εκεί που φτάσαμε”. Αναφέρθηκε άπειρες φορές στη διαφθορά. Που βέβαια έχει κι αυτός το μερίδιο της ευθύνης. Ο χρόνος θα δείξει αν θα βάλουμε μυαλό όλοι μας, με πρώτους αυτούς που ψηφίζουμε.