Η πολιτικο-δημοσιογραφική πτώχευση

*Με την ίδια ευκολία σχολιάζουν την επιμήκυνση του χρέους
και την επιμήκυνση του πέους

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Φτάσαμε εδώ που είμαστε επειδή ποτέ την τελευταία 30ετία (και βάλε) οι πολιτικοί μας ηγέτες δεν είπαν την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Κυβερνούσαν με τον ιδρώτα του χρήματος αυτών που τους ψήφιζαν, κι όταν αυτό στέρευε έπαιρναν απ΄ έξω δάνεια χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ευημερία, με τον κρατικό κορβανά να καλύπτει τις ανάγκες μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος! Αυτού που έστελνε πάντα τους ευεργέτες του στην εξουσία, από την Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΄Επρεπε να φτάσουμε στη μούργα για να βγουν (στο περίπου) μουράτοι και να εξομολογηθούν: “Είμαστε διεφθαρμένο κράτος” ή “Μαζί τα φάγαμε”. Αυτά για τους πολιτικού μας, με ελάχιστες τις εξαιρέσεις (στη μνήμη μου παραμένουν οι Πολυχρόνης Πολυχρονίδης και Ανδρέας Κοκκέβης).

Από κοντά και πολλοί δημοσιογράφοι μας, με περισσότερες εδώ τις εξαιρέσεις (δεν πιστεύω να περιμένετε να σας γράψω ονόματα συναδέλφων!). Τεράστια η ευθύνη του λειτουργήματος μέχρι την μεταπολίτευση, άντε και ελάχιστα χρονάκια ακόμα. Χέρι χέρι με τους πολιτικούς όλων των χρωμάτων, έχουν το μεγαλύτερη μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάντια της πατρίδας μας. Η οικονομική κρίση άρχισε να κατεβάζει ρολά, με θύματα πριν από λίγες μόλις ώρες εμάς τους ίδιους (κάπου 130 οικογένειες εργαζομένων στην ιστορική εφημερίδα “Απογευματινή”). Τι ειρωνεία! Λόγω πτώχευσης...Εκεί που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια οι πολιτικοί μας ολόκληρη τη χώρα. Με τη διαφορά ότι είναι οι μόνοι που το αρνούνται.

Να, στις Βρυξέλλες οι 27 αποφάσισαν την περασμένη εβδομάδα να βάλουν ασπίδες προστασίας μπροστά στα σπάταλα μέλη της. Κοινώς να βρούν μια φόρμουλα να τιμωρούν τα οικονομικά ατίθασα παιδιά της Ενωμένης Ευρώπης, την οποία θα αρχίζουν να ξεφουρνίζουν σιγά αλλά σταθερά από τον άλλο μήνα (Δεκέμβριο), με μια διορία εφαρμογής τα 2-3 επόμενα χρόνια. Γιατί τότε ακριβώς θα πτωχεύσει και το σκάφος η Ελλάς. Με τους τιμονιέρηδές του να μη θέλουν να το πουν ξεκάθαρα. Δεν είναι τόσο αφελείς να μη το βλέπουν, είναι όμως αφελέστατοι να μη το ομολογούν από τώρα. Θα μείνουμε με τη δόξα ότι εμείς ανοίξαμε τα μάτια και των υπολοίπων στα νομισματικά κρατούμενα της Ευρώπης.

Ελάχιστοι συνάδελφοι λένε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους. Οι γνωστοί φωστήρες των τηλεοπτικών παραθύρων, αυτοί που με την ίδια ευκολία σχολιάζουν την επιμήκυνση του χρέους και την επιμήκυνση του πέους (ναι, ναι, δεν θέλω γελάκια, είναι οι ξερόλες των πάντων!), δεν κάνουν ποτέ ρεπορτάζ. Ψάχνουν μόνο να βρουν αν επικοινωνιακά χτυπά καλύτερα στ΄ αυτί η έκφραση επιμήκυνση από τον όρο αναδιάρθρωση ή αν η χρεοκοπία πρέπει να λέγεται πτώχευση. Ευτυχώς που διαβάζω τον Φερνάντο, βετεράνο ανταποκριτή και κυνηγό του ρεπορτάζ στις Βρυξέλλες. Σας έδωσα στην προηγούμενη παράγραφο τις εκτιμήσεις του για την ...πάρτη μας.