*΄Οταν αποκαλούσε την Ελλάδα “Προβληματικό μωρό”

΄Αλλα έλεγε τον Ιανουάριο η Μέρκελ

και άλλα τώρα για αυστηρές κυρώσεις

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Κάποιοι πρέπει να τραβήξουν τ΄ αυτάκι της πληθωρικής μας Μέρκελ. Είναι σίγουρο ότι δεν θα μείνει...κάγκελο η καγκελάριος. Γιατί άλλα έλεγε τον περασμένο Ιανουάριο, και τα ακριβώς αντίθετα κόπτεται να κάνει τις τελευταίες μέρες. Ίσως σωστά, αυτή τη φορά. Και μπορεί να είχε δίκιο ο εκπρόσωπός της ότι “Ισπανία και Ελλάδα είναι μωρά προβληματικά” όσον αφορά τα σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανένας (βλέπετε, και οι δύο γνώριζαν καλύτερα απ΄ όλους τα κακά μαντάτα!). ΄Ασε που στην χώρα των ταυρομαχιών, η κυβέρνηση έφτασε μεσοβδόμαδα στο τσακ να πέσει (με μια ψήφο διαφορά πέρασε τα πρώτα μέτρα λιτότητας).

Τα θυμάμαι όλα αυτά, γιατί στις 9.1.10 με τίτλο “Και κυρώσεις αν δεν μειώσουμε το δημοσιονομικό μας έλλειμμα” έγραφα για την πρόταση του πρωθυπουργού της Ισπανίας, Θαπατέρο, να επιβληθούν κυρώσεις στις χώρες που δεν εφαρμόζουν πιστά το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Πρόταση που έκανε στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τον Ρομπάι, ο οποίος την επομένη θα συναντούσε τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η αντίδραση της Γερμανίας ήταν ακαριαία και οξύτατη, όπως και άλλων χωρών, μεταξύ των οποίων της Βρετανίας. Ο υπουργός Οικονομικών της Μέρκελ την χαρακτήρισε “ανόητη”, συμπληρώνοντας ότι είναι αντίθετη με το νέο πνεύμα της συνθήκης της Λισαβόνας και παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα.

Το ωραίο είναι ότι ακαριαία ήταν και η ...κωλοτούμπα της Ισπανίας. Τα πήρε όλα πίσω, δίνοντας την εξήγηση ότι ...ο Ζαπατέρο μίλησε για “συνεργασία και καλύτερο συντονισμό, που δεν σημαίνει επιβολή κυρώσεων”. Στις 12.1.10 διαβάσατε εδώ και για τα περί “Προβληματικών μωρών”, που αποδίδεται στον εκπρόσωπο της Καγκελαρίας σε οικονομικά θέματα, Norbert Barthle, επειδή τόσο η Ισπανία όσο και η Ελλάδα είναι στον ίδιο παρανομαστή της οικονομικής κρίσης. Μέσα σ΄ ένα τέτοιο κλίμα, δεν ήταν τόσο τυχαία η επίσκεψη του Θαπατέρο στην Μέρκελ, αμέσως μετά την επίσκεψή του πρώτου στην Αθήνα για να τα πει με τον δικό μας ομόλογό του.

Η πρόσφατη μείωση των δαπανών και στη Γερμανία, όσο και η μετέπειτα αλλαγή των πολιτικών ισορροπιών στο κυβερνών κόμμα της Μέρκελ, ίσως δικαιολογούν εν μέρει την αλλοπρόσαλλη τακτικής μιας χώρας που παράγει σε μια ημέρα αυτό που παράγει σε ένα χρόνο μια άλλη χώρα-μέλος της Ε.Ε. (η Μάλτα). 'Ενα απλό παράδειγμα του χάσματος που χωρίζει την μια χώρα από την άλλη. Θέλετε κι άλλο; Το ΑΕΠ της Γερμανίας είναι πάνω από 400 φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της Μάλτας. Πώς να μην απειλούν να συνθλίψουν τον ευρωπαϊκό νότο αυτοί που πριν μια 20ετία σχεδίασαν το ευρώ (Κολ και Μιτεράν);