΄Οταν η κουλτούρα αγκαλιάζει

τις ιστορικές μας αντιπαραθέσεις

*Μπαχάρι, κανέλα, φιλί,
στο πατάρι είναι κρυμμένη η συνταγή.

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου,
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com

Βόλτα στην παγωμένη κεντρική πλατεία (Plaza Mayor) της πόλης Βαγιαδολίδ, κάπου 200 χιλιόμετρα βόρεια της Μαδρίτης, όταν τους ακούω να μιλάνε ελληνικά. ΄Ηταν η μικρή παρέα των πέντε της φωτογραφίας, όλοι τους καθηγητές στο 14ο Γυμνάσιο Περιστερίου, στην Αθήνα. Ο Χρήστος (διευθυντής, Μαθηματικός), ο Σταύρος (Πληροφορικής), η Χρυσούλα (Φιλόλογος), η Μαρία (κι αυτή Φιλόλογος) και η Λίλυ (Γαλλικών). Ξαφνιάστηκαν, όπως και ο ντόπιος συνοδός τους, γιατί δεν περίμεναν να συναντήσουν συμπατριώτη τους. Συστηθήκαμε και μου εξήγησαν τον σκοπό της επίσκεψής τους στη πόλη.

Στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Comenius, το Γυμνάσιό τους και άλλα έξη σχολεία από την Τουρκία, Πολωνία, Ισπανία, Ρουμανία, Βουλγαρία και Βρετανία, σε συνεργασία με την Ε.Ε. και το δικό μας υπουργείο Παιδείας, θα παρουσίαζαν εργασία που είχαν κάνει οι ίδιοι και οι μαθητές τους σε σχέση με τα καρυκεύματα στην πατρίδα τους. Την επομένη πήγαμε όλοι μαζί σε μεγάλο μεικτό κολέγιο της περιοχής. Εντυπωσιακή η υποδοχή από 400 μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με τους δασκάλους και καθηγητές τους.

Σε τραπέζι δίπλα στη κεντρική είσοδο, ζωγραφισμένη η σημαία μας, στα ισπανικά γραμμένη η λέξη Ελλάδα και αναμνηστικές φωτογραφίες από την επίσκεψη των εκεί καθηγητών στην Αθήνα, έδιναν το πρώτο θερμό καλωσόρισμα. Ακριβώς δίπλα, η τουρκική σημαία και τα παρόμοια των άλλων χωρών. Το θέμα των δικών μας ήταν για τα αρωματικά φυτά και βότανα στην Ελλάδα. Η παρουσίαση έγινε μέσω υπολογιστή, με τον Σταύρο να έχει ετοιμάσει ένα απόσπασμα από την ταινία “Πολίτικη κουζίνα”, όπου ακουγόταν το ελληνικό τραγούδι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, με τουρκικούς στίχους και ερμηνεία από τουρκάλα τραγουδίστρια, αλλά με ισπανικούς υπότιτλους:

Με μια χούφτα μπαχάρι έφυγες
Μες στην αγορά μια σκιά
Και αλάτι στο δρόμο μου έριχνες
Να σε βρω στα κρυφά

Μπαχάρι, κανέλα, φιλί
Στο πατάρι είναι κρυμμένη η συνταγή
Το φως του φεγγαριού και ο Βόσπορος είναι μόνα
Το φανάρι είναι η παιδική μας αγάπη

Εκείνη την βραδιά που με άφησες
Σε έψαξα στα κρυφά
Πείσθηκα από μια φούχτα μπαχάρι
Γεύτηκα πικρό πόνο με σένα

Χωρίς να γνωρίζουν το σενάριο της ταινίας και τον συμβολισμό της, οι μαθητές ξέσπασαν σε χειροκροτήματα, ενώ οι δάσκαλοι και καθηγητές τους ήταν φανερά εντυπωσιασμένοι. ΄Ενας από τους Τούρκους καθηγητές, ο Μεχμέτ που καθόταν δίπλα μου, έμεινε σχεδόν έκπληκτος. ΄Οταν σταμάτησε να χειροκροτεί, γύρισε και μου είπε “Μπράβο καρντάση, καλό..”. Και απευθυνόμενος στον Σταύρο, “Μπατζανάκ, very good..”.

Η σκηνή θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου.